Alle inzendingen van victor

Mozaiek van veel momenten die de tijd gezichten belooft en ontmoetingen met de liefde die geen vergeetachtigheid wenst als het afscheid en de beroering elkaar niets meer vragen en lippen weer van steen lijken.…

Naakt met de woorden die ons weer laten spreken zijn we onze schaduwen ontgroeid en volgen we elkaar waar we zonder schaamte elkaars leugens ontdekken…

Lommerrijk bos vertel me jouw geheimen en deel het met de mijne zodat ik de eenzaamheid achter me kan laten evenals de schaduw die over mijn leven trok waardoor de zon verstek liet gaan. Wind der verandering blaas de wolken uit elkaar opdat het licht over de toekomst moge schijnen en somberheid voor eeuwig moge verdwijnen.…

Gegeseld in tijd gevangen in ruimte gegijzeld onder de zon en vastgelegd in wetten pretendeer ik vrijheid in een ongelijke strijd.…

de dwaas van geen rook muren rood groen en paars buiten pink of is het vaars steeds kleiner het plafond in de kijkdoos zonder watten is het luikje nog steeds dicht m'n kop in de douche zitten..... steeds weer dat felle licht hij raakt maar niet leeg een steel die doorgroeit de hemel is te hoog Suzanne die als een roos bloeit herrie van…

zwaluwen vertrekken heel verliefd naar een schierblauwe hemel schichtig begeleid door de pluis van paardenbloem de lucht is zwanger van lavendel dat felblauw langs een beekje groeit de kabbelende golfjes hebben geen schuim kietelen het grind zonder verzuim geven zoetwatermossels steeds hun lucht straks begint een kikker aan zijn reis in…

stuur me een foto van ons zodat we samen horen straalbezopen pijlen...die doorboren de liefde neemt tijd met een melodie die niemand zal storen de klank van ons samen nog net niet...nog heel even als heel die puzzel nou eens af was wij eindelijk delen leven weer zin krijgt een jaar één minuut duurt je hóórt de melodie van leven wil…

Nederland is Stapels folders in de bus Maar nergens zie je meer een mus Slachten mag hier ook halal Partij van de dieren moet als logo een kwal…

was het laat die zondagochtend toen ik thuis kwam en niet meer wist waarvan of wat ik gedaan had de sleur bepaalt m'n dagindeling m'n gevoel is weer geknapt zo is toch elke dag een marteling waarom kijk je niet om in spiegels die de waarheid zien is jouw verdriet dan zo verstoord wil je nog meer misschien ik wil zon ik wil zee ik wil…

warm waait de wind langs je lichaam dat ik aanbid ik zie je in het zweet ons leven lijkt een eindeloze rit een rilling langs je rug is liefde dan voor ons op de vlucht? mijn vinger langs je lippen ik schrijf jouw naam in de lucht en lach.. zegt mijn hart ze is het einde maar ook een nieuwe start je pakt me bij mijn hand we dansen…

er moet toch een licht ergens schijnen voor ons dat het gras dan groener kleurt maar kan dat meer groen als ik daarvan droom bijna elke nacht dat voor ieder een beter leven wacht zeg me dan waar oh waar waarom kan ik die droom niet doen waarom? er zal toch wel ooit eens vrede op aarde zijn een warme bries waait je gedachten weg van twijfel…

ik zou geen gedenkteken voor die moordpartij in Alphen in winkelcentrum Ridderhof maken ik… zou overal een gedenkteken willen daar waar trekkervrolijke zogenaamde sportlui een roos in het hart kunnen raken……

Als de pijn voorbij is kunnen we dan weer praten of zullen we het laten was het iemands schuld Als de pijn voorbij is kan ik de gedachte dan laten dat wij elkaar bezaten en hoe lang duurt geduld Als de pijn voorbij is weet jij dan de weg of enig uitleg als het zeer is gevlucht Als de pijn voorbij is wil je me dan weer zien en even…

totaal overbluft hangen de gebroken zijden draadjes van mijn leven nog ragfijn na te trillen aan het plafond van pijn langs de draadjes glijden druppels van zieleweerschijn, traan en zweet ben driftig op zoek naar mijn laatste hartslag en hoop dat jij dat weet…

Ze is het gezicht dat ik steeds zie Speelt geen spel van expressie Ze is een schat en de prijs die ik betaal Ze is het lied dat lente zingt ook de rilling die niemand ooit bedwingt Ze zit altijd in mijn hoofd Dat heeft ze aan mijn hart beloofd Ze is brutaal en ook een beest Maakt van elke dag een feest Beschikt over leven en de dood maar…

Achter de viskar aan de hofvijver er vloog een meeuw voorbij en die keek, je weet wel, met zijn koppie schuin zo heel eventjes naar mij pakte nog net dat stukkie brood dat ik gooide en met één vleugel linksaf kwam die meeuw met een draai weer terug en ik heel laf deed net of ik weer brood gooide maar mijn hand was leeg keerde mijn…

Opgewonden de weg naar school was iedere dag een lange zucht daar leerde ik het spel niet te spelen om welk succes dan ook, te delen het waren flarden van lucht iedere morgen die lange weg met letters van God onder mijn arm enkel de zwaai van mijn vader en de lach van mijn moeder voelde nog warm dus ik stelde God de vraag “zeg me wanneer…

waarom vliegen merels heel dicht langs jou heen ik zie het steeds dit fenomeen zie het telkens om je heen net als ik het geeft ze een kick dicht bij jou te zijn dus daarom vliegen de merels steeds heel dicht langs jou heen waarom vallen sterren zomaar uit de lucht ik zie het steeds het lijkt een vlucht ik zie het telkens om je heen net…

het licht in mijn geheugen brandt de geur van liefde hangt rond ik verlang naar de sterren en het strand daar was het dat ik de gedachte vond die me nooit meer brengt waar ik was beland de sjaal die jouw geur nog draagt kriebelt langs mijn keel de maan die waakt, nee ik weiger te denken dat jouw lach hier niet meer hangt hij…

ik doop mijn kwast in liefde en met een hele grote haal schilder ik de wereld… een stukje leuker voor ons allemaal…

Als je dan toch weg van mij wilt gaan Zou mijn dichtwerk dan stil blijven staan Wat moest ik doen dan Toen Jij in mijn leven kwam Het voelde warm en ook heel aangenaam Eerst dacht ik dat mijn onschuld weg was Nu weet ik dat geluk mijn hart genas want toen vond jij mij met jou voel ik me vrij en dat voelt warm en ook heel aangenaam ik…

Elke keer dat ik aan je denk Ben ik trots op jou, mijn babe En telkens als ik je vasthield Dacht ik dat je dat begreep Men zegt dat onze liefde Zeker snel overgaat Maar ik weet zeker dat ik jou En jij mij nooit verlaat En schatje was het fout Niet te weten hoe het verder zou gaan Nee, het was toch niet zo fout We kunnen samen…

leef ik jou wandelde een paar maanden dwars door het heelal tussen alle namaak flonkerende sterren "'t is hoog hier, als ik maar niet val niet nog meer miserabele misère" dus liet ik mezélf maar vallen ´t voelde ongewoon tot ik de volle maan zag achter een koninklijke boom "moet je toch eens kijken, is dat nou niet mooi?"…

lach, jouw prachtig mooie lach die lach brengt mij zo dicht bij jou wolken passeren in de lucht maar jouw lach kleurt weer de hemel blauw de wereld zoekt zijn kracht laat mij die kracht dan zijn voor jou, mijn schat hier en nu en nooit meer anders dan een leven lang met jou, mijn schat spreek in zinnen voor altijd ik meen ze tot het laatste…

1. uzenartui de slagersvrouw koopt kruid op een plein zonder straat waar de chinees tuzemak verkoopt maar geen chinees praat kinderkopjes onder kleuren van huizen en een gele kerk een ijsje moest eventjes gebeuren schaapjeswolken aan het zwerk ...…

Hij staat voor de schuifdeuren van verdriet open …dicht ….open … dicht ….open…dicht de tocht is warm, het deert hem niet Vroom en Dreesmann zelf sturen hem niet weg open …dicht ….open … dicht ….open…dicht het ruikt naar ciabatta met parmaham, als lunchbeleg “hoe gaat het?” vraag ik en duw twee euro in zijn hand open …dicht ….open … dicht…

ze was mijn vriendin, en zat diep in mijn hart maar ik moest door, ook al leefde ik verward nu schrijf ik de blues nee, niet blauw maar heel zwart neem me terug, neem me terug dus ik huil van verdriet ja ik leef van verdriet sluit mijn ogen maar ben toch niet boos ik denk aan een zachte hand langs mijn wang zonder doornen was jij toch mijn…

het zou toch mooi zijn als hij hier zou komen te staan een hamer en een heleboel hout en spijkers ja het zou heel mooi zijn als hij hier zou komen te staan Ach, een paar weken ruzie met de buren heb ik er wel voor over kan ik hun ook eens naar boven sturen want met de naastenliefde is het toch maar pover ja het zou mooi zijn als hij hier…

vierkant is de vlek op tafel van de fles van gisteravond waarin het maanlicht weerkaatste een laatste dronk van eenzaamheid die niet gedronken werd in spijt als ik de wijzers terug kon duwen deed ik dat toch zeker niet de gouden stralen van de maan zo warm toen dit begon vooruit met de tijd vooruit ik wist wel dat dat kon het whiskyglas…

Als je ooit weg van mij wilt gaan Zal mijn dichtwerk dan stil blijven staan Wat kon ik anders Toen Jij in mijn leven kwam Het voelde warm en ook heel aangenaam Eerst dacht ik dat mijn onschuld weg was Nu weet ik dat geluk mijn hart genas want toen vond jij mij met jou voel ik me vrij en dat voelt warm en ook heel aangenaam ik ben die…