568 resultaten.
Hij noemde haar
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 774 Blacka Rosa
zo noemde hij haar
toen hij haar ogen kuste
haar tegen zich aan drukte
vlak voor hij haar verliet
Ze voelde zijn hartenklop
liet hem een dappere glimlach zien
niet de tranen
die haar hart verschroeiden
omdat ze het wist
Er zou geen weerzien komen
haar bevende lippen
kusten hem in een fluister
haar door tranen omfloerste…
Herinneringen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 940 Dromerige herinneringen
aan toen
bekeken
door de roze bril
van
vandaag…
Middernachtelijke mijmeringen
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 644 Vreugde en verdriet
een lach en een traan
oorlog en vrede
liefde en haat
alles is er voldoende
en in overvloed
te horen, te lezen
te voelen
onbegrip of juist warmte
negeren of een luisterend oor
een reikende hand
of een afwijzend gebaar
leven en dood
allemaal zo dicht bij elkaar
donker en licht
groeten of voorbij lopen
wist…
Dat ene kopje koffie
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 330 een warme zondagmorgen, die vijfde juli
draaitollen in bed, kussen opschudden, oprollen
van de ene zij op de andere
zweetdruppels op huid en in haren
half acht, het alarm van de kat, Pino
gaat luid miauwend af
in de voorkamer
aleer het gekrats aan de deur gaat beginnen
spring ik mijn bed uit , richting keuken
eten voor die harige schobbejak…
Dag dromen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 202 achter gesloten ogen
wimperen dromen
zo vol verlangen
liefde vurig
hartstocht blozend
rode wangen
sexy pareltjes schitteren
op naakte huid
doch ontwaken
is in koude beddensponde
de plaats naast haar
onbeslapen
nog slaapdronken ogen
wakkeren stomverbaasd
weer alleen
klinkt de fluister
van de wind
met beide handen
tegen haar oren…
Misplaatst vertrouwen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 259 er was zoveel vertrouwen
toen ze aan jou toevertrouwd werden
weekend na weekend
nu na jaren
blijkt dat vertrouwen misplaatst
die jij moest behoeden
heb je geknakt
getekend voor het leven
zelfs de dood pleit jou
niet vrij…
Novemberavond
hartenkreet
4.9 met 7 stemmen 886 Neem me mee in je armen
tot waar de maan de zon
welterusten kuste
Laat me even vliegen
naar waar de sterren dromen
aan de donkere hemel
Wieg me op de vleugels
van de nachtelijke paradijsvogel
met donzige zachte verenpracht
Laat me neerkijken
op hen waar ik zoveel van houd
Maar laat me ook even bij haar zijn
die ik zo mis
Heel even haar…
Voor eens in mijn leven
netgedicht
4.8 met 6 stemmen 296 Omarm me met warme tederheid
wandel met me in de zon
wees geen dief in de nacht
hou van me
niet alleen gisteren
maar ook vandaag
in het prille uur
van de morgen
kus de dauw van mijn lippen
streel mijn gouden haar
laat de wind
met mijn lokken spelen
heb me lief
zoals ik jou
laat mijn naam
de fluister
op je lippen zijn…
Bevrijdingsdag?
hartenkreet
4.8 met 5 stemmen 772 Bevrijdingsdag, haar hel
Daar zat ze iedereen vierde feest
voor haar op het dressoir
drie foto’s ze huilde
was nog nooit zo alleen geweest
terwijl de feestroes doorzinderde
het blijde gelach
vanaf de straat
door haar raam kierde
begon haar wachten
bericht van het rode kruis
het kwam niet
dag na dag, week na week
maandenlang jarenlang…
Vooral boos op mezelf
hartenkreet
4.8 met 10 stemmen 1.365 Er is een diepe boosheid
in me, rationeel denkend
zou ik het los moeten laten
maar naast boosheid
vooral op mezelf
is er ook verdriet, echt verdriet
hoewel mijn verstand
het uitschreeuwt
niet toelaten
zegt mijn hart wat anders
hoe kon ik zo naïef zijn
om maar zelfs te geloven
dat je mijn vriendin was
ik hoorde toch jouw roddelpraat…
Doe er wat aan
hartenkreet
4.8 met 5 stemmen 593 Verbieden, verboden, verbod
ach ja, verboden te roken
waarom dan niet gelijk
verboden te eten
voor de dikkerdjes onder ons
waar ik mezelf onder schaar
want las ik niet net bij therapie
dat overgewicht hebben
zoveel risico’s heeft
als ik ze ga benoemen
schrikt driekwart van Nederland
zich het apezuur en krijgt subiet
een hartaanval…
Als de wind stilt
netgedicht
4.8 met 5 stemmen 271 lang voor hij zijn arm
rond haar schouders legde
had zij in zijn ogen
haar verloren dromen
gelezen, ook die van hem
zijn lichaamstaal
had haar vertelt
in hem te durven geloven
vol vertrouwen
heeft zij
haar hand
in de zijne gelegd
hun wereld
is nu van samenzijn
beloftevol luistert nu de wind…
Lieven.....leven
netgedicht
4.8 met 5 stemmen 241 in een zachte fluister
voegde de wind
ze samen
haar lach en haar traan
streelde troostend
langs natte wangen
kuste kersenrode lippen
lokte haren
wapperend warrig
even sloot ze haar ogen
wimperlang
vertelde zichzelf
nooit meer iemand
zo dichtbij te laten komen
dat liefde pijn kan doen
maar haar hart
spreekt nu al
een andere taal…
Stille getuigen
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 204 het donker van de avond
heeft zo zijn geheimen
de deurbel
zoveel warmte
bij de omhelzing
niemand hoeft
te weten
geen mens
hoeft te zien
hartstocht, passie
geritsel van kleding stukken
slordig neergeworpen
door gang en kamer
de bank vertelt
kreunend een verhaal
twee lege glazen
zijn in de nieuwe morgen
stille getuigen
de deur was…
Terug in jouw warme armen
hartenkreet
4.7 met 3 stemmen 844 Mezelf afdrogend met
de handdoek
die eens de jouwe was
droomde ik
mezelf weer even terug
in jouw warme armen
een traan, drupte
er over mijn net gedroogde wangen
dan een zachte glimlach
heel even terug in de tijd
van toen jij
mijn winter zo verwarmde
en ik wist
dat liefde ook genieten was…
Tevredenheid
netgedicht
4.7 met 9 stemmen 489 Een veld goud gele narcissen
hun kroontjes
wuivend in de wind
met in hun midden
die ene zich verlaten
voelende hyacint
wees die wie je bent
zei moedertje natuur
ook al ben je anders
van kleur en van structuur
het maakt jou
niet minder prachtig
de zon gaf kracht
de maan gaf rust
de wind gaf liefde
de regen liet groeien
de bijen…
Beloftevol
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 146 In Morheus's armen
gedragen door droomland
spint ze garen
weeft nieuwe plannen
slaapdronken nog
bij het ontwaken
breekt de glimlach
van de zon
door in haar hart
zelfvertrouwen
recht haar rug en schouders
de uitdaging aannemend
stapt ze in het beloftevolle
van de nieuwe morgen
de wind streelt heel even
door een warrige bos krullen…
Ze vangt de fluister van de wind
netgedicht
4.6 met 8 stemmen 262 ze moet nog zoveel doen
maar wandelt heerlijk
op haar gemakje
over de Moerweg in Den Haag
in haar klinkt de melodie
van de stad achter de duinen
ze heeft zelf de mazzel
om in Moerwijk te wonen
ook in de Schilderswijk
stond eens haar huis
haar beide jongens
voetbalden bij Vredenburg
maar waren fan van Ado
in de duinen liggen ook veel…
Jouw troostende handen
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen 715 Jouw troostende handen
drogen de tranen op mijn wangen
je kust mijn ogen
en fluistert, het komt goed
ach we weten het beiden
beter worden zal het niet
mijn hand in de jouwe
een hoopvolle glimlach
de morgen tegemoet
neem me nog even in je armen
laat me voelen
ruiken proeven
van de liefde
tussen ons
jouw huid tegen de mijne
zweetdruppels…
Mama
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen 1.268 Ineens kwamen de herinneringen terug
Aan die nacht zo heel lang geleden
Geen idee wie ons wakker maakte
Volgens mij was het onze een na oudste broer
Die ons vertelde Mama is dood
Wel kan ik zeggen
Dat ik me heel verloren voelde
Mijn zusjes en broers ook
We waren nog zo jong
De kleinste nog net
Geen twee jaar
Die nacht verscheen de…
Cantate Deo
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 168 in de vroegte van de morgen
klinkt een jubelsong
vanuit een teer vogelkeeltje
ik ontwaak
het is bevrijdingsdag…
dingen van alle dag
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 349 Proza dus
woensdagavonden
Persoonlijk ben ik geen televisie-zitster
nooit geweest, oké het nieuws
wat documentaires en ATW
ja dat laatste al sinds jaren
maar zèlfs nu niet meer elke dag
maar voor een detective of een thriller
of een misdaadserie
daar sluit ik mijn ogen echt niet voor
gisteravond met silence wittness
had ik tranen…
Een glimlach, die zo verloren huilt
netgedicht
4.6 met 7 stemmen 1.159 De vrouw verstilt
met het fotolijstje
in haar handen
ze probeert
de glimlach
te vangen van haar
die ze zo erg mist
Tranen branden achter oogleden
ze wimpert ze weg
en fluistert zachtjes
een glimlach
die zo verloren huilt
gedragen door de wind…
Het noodlot sloeg toe
hartenkreet
4.6 met 7 stemmen 1.115 Zij trouwden jong
Dol verliefd
Hij droeg haar op handen
Zij was net zo dol op hem
Als hij op haar
Hun huwelijk werd gezegend
Met drie fijne kinderen
Jaren van geluk
Af en toe wat kleine donkere wolkjes
Maar die losten op
Tot het noodlot toesloeg
Sluipend, ja dat wel
Ze werd wat vergeetachtig
Het werd niet zo snel erkend
Zeker niet herkend…
Haar armen omhelzen
hartenkreet
4.6 met 9 stemmen 1.269 Morgendauw streelt
haar ogen wakker
als een zachte kus
de dageraad ontrolt zich
vol gouden belofte
aan haar voeten
ze laat zich bekoren
een warme glimlach
krult haar lippen
terwijl de wind
speelt met
koningwinter en de lente melodie
die beiden een duet fluisteren
alle twee aanlokkelijk
sneeuwvlokken
en roodblozende wangen
witte…
Haar jeugdliefde
hartenkreet
4.6 met 11 stemmen 1.438 Op stille avonden
denkt ze nog weleens dromerig
terug aan hem
haar jeugdliefde
met een tedere glimlach
in haar ogen
wat hield ze van hem
soms hoort ze nog
zijn warme stem
en stillekes in haar hart
staat zijn naam
geschreven
met een gouden pen
onuitwisbaar
al had ze later ook weer lief gehad
op andere wijze
de herinnering aan…
Blindelings geen vertrouwen
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 223 Licht en schaduw
donker en schemer
Ze zit met
haar hoofd gebogen
Tranen stromen
maar wangen
blijven droog
Vervlogen hoop
blindelings
geen vertrouwen
De wanhoop
snoert de keel dicht
wringt handen
in een droge snik…
De glimlach in haar hart
hartenkreet
4.5 met 8 stemmen 948 Vangen wil ze
in haar handen
de schaduw van geluk
de adelaar
vliegt met wijd gespreide
vleugels
cirkelend door de lucht
Draagt een slinger
van gesponnen liefde
in gouden veren
brengt haar
een warme droom
omdat haar liefste
niet kan komen
schrijft hij de glimlach
in haar hart…
Verloren in een grote mensenwereld
hartenkreet
4.5 met 12 stemmen 982 Gek dat je je sommige dagen
vanuit je jeugd haarscherp
kunt herinneren
ik weet nog, dat we door onze broer
Leo wakker gemaakt werden
met de woorden
“mama is dood”
het was dertien september 1955
ook nog eens op een vrijdag
ik was vijf jaar oud
we waren met zes kinderen
onze jongste broer
moest nog twee jaar worden
de oudste was twaalf jaar…
De smaak van geluk
netgedicht
4.5 met 4 stemmen 150 zeg me glimlachte de vrouw
hoe proef je geluk
de wind bleef even stil, nadenkend
plotsklaps scheen de glans van de zon
over het water
en de wereld die eerst zo kleurloos leek
veranderde voor haar ogen
zilver en goud weerspiegelde zich golvend
toen sprak de wind
geluk proeft als een zacht gekookt eitje
op een knapperig vers broodje
en de…