Netgedichten

netgedicht (nr. 28.211):

Stille getuigen

het donker van de avond
heeft zo zijn geheimen
de deurbel
zoveel warmte
bij de omhelzing
niemand hoeft
te weten
geen mens
hoeft te zien
hartstocht, passie
geritsel van kleding stukken
slordig neergeworpen
door gang en kamer
de bank vertelt
kreunend een verhaal

twee lege glazen
zijn in de nieuwe morgen
stille getuigen

de deur was alweer
dichtgevallen
voetstappen
waren gegaan

de wind sust in een
stille fluistering
de stem
van haar geweten
niemand die het zag…..

Schrijver: windwhisper, 26 september 2009

schorpioen49

ziggo.nl

Geplaatst in de categorie: emoties

geheimen

4.0 met 4 stemmen

203

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Inge Deconinck
Datum:: 26 september 2009
Email:: deconinckstergmail.com; Mooi gedicht en prachtige titel die uiteraard past bij je woorden en de inhoud ervan.
Ik ontdek hier mooie beeldspraak: heerlijk om lezen.
Deze springt voor mij eruit, ik word er stil van...
Ik citeer "twee lege glazen zijn in de nieuwe morgen stille getuigen"

Naam:: Martien Montanus
Datum:: 26 september 2009
Email:: mamamoloxs4all.nl; Als banken konden praten!
Compliment, heel mooi!

Naam:: George
Datum:: 26 september 2009; In de slippertjes van de tijd zijn ook mooie dingen te beleven en te lezen.

Geef je reactie op deze inzending: