Netgedichten

netgedicht (nr. 33.329):

De smaak van geluk

zeg me glimlachte de vrouw
hoe proef je geluk
de wind bleef even stil, nadenkend
plotsklaps scheen de glans van de zon
over het water
en de wereld die eerst zo kleurloos leek
veranderde voor haar ogen
zilver en goud weerspiegelde zich golvend

toen sprak de wind
geluk proeft als een zacht gekookt eitje
op een knapperig vers broodje
en de vrouw kon niets anders dan beamen
hemels…… fluisterde
een warme blos kleurde haar wangen
want ze begreep
wat haar vriend de wind
haar wilde zeggen