biografie: LadyLove
Ik ben een 52 jaar jonge vrouw, die schrijft sinds haar jeugd. Ik sta met mijn gedichten in verschillende verzamelbundels, en heb in 2015 in opdracht 'n foto-dichtbundel uitgebracht over Westerbork.
" Verstomde stemmen in de mist " gedichten uit Westerbork. Deze is bij mij verkrijgbaar voor 15 euro en de opbrengst gaat naar Westerbork zelf. Naast het dichten, doe ik aan toneel, en fotografeer ik graag. Ik hou o.a. van de natuur, kunst, film, en muziek. De inspiratie tot schrijven haal ik uit 't dagelijks leven, uit muziek, door 't zien van 'n beeld, het nieuws, en door films. Het is heerlijk om iets te schrijven, waar andere mensen zich in herkennen. Pas dan is mijn werk geslaagd.
Samen met Liesbeth de Blécourt hebben we ' Dichter bij de dood ' op Facebook opgericht. Dit is een jonge organisatie die vindt dat er meer over de dood zou kunnen worden gesproken, en zich bezig houdt met het voordragen van gedichten over de dood. Dit jaar heeft Begraafplaats Oud Eik & Duinen ons voor het vierde jaar op rij, de gelegenheid geboden om met Allerzielen 2 November a.s. zullen 15 dichters gedichten voordragen, uit het werk van overleden dichters die daar hun laatste rustplaats vonden. Ook dragen zij 1 gedicht over de dood voor. Aanvang is 19.00 uur 21.00 uur.
U bent van harte uitgenodigd.
Voor vragen of contact :dichterbijdedood@gmail.com
Inzendingen van deze schrijver
1531 resultaten.Zo ineens
netgedicht
3,5 met 2 stemmen 
54 dan bereikt mij het bericht
dat je er gisteren nog was
maar vandaag niet meer
mijn lieve tante
zo maar ineens weggevlogen
wat doet dat ongelooflijk veel zeer
ik lief jou van hier tot aan de hemel
had je nog zoveel willen zeggen
want het was nog lang niet jouw tijd
ik mis nu al onze...
Een doolhof
netgedicht
4,0 met 1 stemmen 24 bomen trekken hun pakken aan
creëren zo een doolhof
waar gevleugelde vrienden
zich weer veilig wanen
onvindbaar lijken, daar groen
de voertaal is, ritselen zij stilletjes
tot de muziek aanzwelt en de dans
is aangenomen
leunend tegen haar in, hangen
de grote jongens met wijd...
Afscheidsvers voor Mary
netgedicht
3,0 met 3 stemmen 109 nooit meer jouw lieve stem te horen
nooit meer jouw lieve lach
nooit meer de kans om jou te bekoren
nooit meer te horen ‘hallo’ of ‘dag’
nu jij jouw ogen voorgoed hebt gesloten
is dat een groot gemis
met zijn allen zullen wij rond Michael blijven staan,
de lief van jouw leven
nu...
Ontembaar
netgedicht
5,0 met 5 stemmen 52 ontembaar
rende je blootsvoets
door de velden
achter de
vlinders aan
honden dansten
om je heen
kastanjebruine haren
omlijstte jouw gezicht
wie jij was
het beschadigde kind
wiens huis
geen thuis bleek
verborg jij je
in gedichten
van vloeibaar goud
5 mei bevrijdingsdag
netgedicht
3,0 met 1 stemmen 14 niet zo uitbundig
als voorgaande jaren
meer ingetogen
vieren we vandaag dat wij
zesenzeventig jaar bevrijdt zijn
al ken ik gezinnen
die nog altijd gevangen zitten
vast in onzekerheid
omdat hun lief
nooit weer thuis kwam
niet door een oorlog
maar omdat die ene dag
de laatste was
dat ze...
Raad of verraden
netgedicht
4,0 met 1 stemmen 37 raad of verraden
duik of onderduiken
schuil of verschuilen
trouw of vertrouwen
bon of voedselbonnen
zet of verzetten
zien of ontzien
kijken of wegkijken
mens of onmens
een paar letters
maakt het wezenlijke verschil tussen oorlog of vrede
Bibian Mentel
netgedicht
4,0 met 2 stemmen 58 gedreven bindt zij
verbindt zij
lengt zij dagen
aan koude nachten
waarin zij onverstoorbaar
verder werkt nu
de tijd harder tikt dan
de dag ervoor
tot de avond valt
zij haar vleugels spreidt
en zich, vol liefde, overgeeft
aan het licht
Samen rijgen
netgedicht
5,0 met 2 stemmen 66 samen met mijn moeder rijg ik een ketting
ik aan de ene kant, zij aan de andere
nimmer komen wij dichter daar zij eindeloos verdwaalt
in zinnen zonder einde, rondingen die maar niet
vierkant willen worden, in herhaling vallend
zoekt zij keer op keer opnieuw naar het oog
waar het draad,...
Ons doel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 een reis om nooit te vergeten zou het worden, samen de wereld rond,
jij en ik. Stoffige landkaarten opengevouwen op tafel, waar we vol plezier
zijderoutes aan elkaar knoopten, onontgonnen kleuren die we op gingen
snuiven, in landen die wij nog nimmer hadden mogen betreden
condities moesten...
Verdichting
netgedicht
3,0 met 1 stemmen 68 letters liggen in de la
opdat zij niet verkleuren zullen
onbeschreven briefjes plakken
lijmloos aan de muur
in een loodrechte lijn
naar daar waar de
plint ze opvangt
met lieve fluisterverhalen
ramen openen onopgemerkt
vanuit Craquelé sponningen
waar nerven nog altijd
in sprookjes...
Ontluiken
netgedicht
4,5 met 4 stemmen 70 laat de lente ontluiken
opdat ik me kan verliezen
in de boezem van Moeder Natuur
mij te laven aan ongekende kleuren
geuren zullen verleiden
alleen nog omhoog te komen
om adem te halen voor heel even
lente overspoel mij
Plots
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 stap je uit
zonder iets
te zeggen
te hebben aangegeven
kwam de dood
als een dief
in de nacht
en zette
jouw hart stop
heb je hem
gezien, gehoord
aangesproken
dat het jouw tijd
nog niet was
omdat het leven
nog veel te veel
moois in haar droeg
of bleek hij
meedogenloos
snoerde hij...
Ieder jaar krijt ik
netgedicht
5,0 met 1 stemmen 65 nog ieder jaar
krijt ik jullie namen
in de straten
op 27 januari
opdat ik jullie
niet vergeten zal
opdat men jullie nimmer
vergeten zal
Vuoto
netgedicht
4,0 met 1 stemmen 60 zwervend door oude straten
geven steegjes nog altijd
geen antwoord op vragen die blijven
spoken door mijn hoofd
ook al glimlach ik
ziet alleen de weerspiegeling
mijn echte ik, zij weerkaatst de leegte
die al zolang in mij huist
bladeren heb ik volgeschreven
al verstierven de woorden...
Gegroet
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 ik groet je
maar je hoort me niet
ik zwaai
maar je ziet me niet
vastgeketend zit ik
nu mijn benen
niet meer willen
ingepamperd
in dat wat eens
mijn luie stoel was
zijn de veren duidelijk voelbaar
al lijkt de stof als nieuw
het vertellen aan
dat ‘ie versleten is
kan ik niet...
Kleur (bekennen)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 de kleur die jou werd toegedicht
droeg je met schaamrood op de kaken
of deze aantijging waar was of niet
je was op jouw hoede
nimmer veilig in de stad waar je
ter wereld kwam, waar houden van
jouw eigen sekse een doodzonde betekent
werd je opgepakt, geschopt, geslagen
gemarteld, tot je...
Klokken slaan niet meer
netgedicht
5,0 met 2 stemmen 66 klokken slaan niet meer
wijzers wijzen alleen nog op jezelf
in het hoofd blijft het almaar draaien
en draaien, geeft je brein op geen enkele
vraag meer antwoord, hoe je ook graaft
en zoekt neemt grijze leegte steeds
meer bezit van wie jij was, wie jij altijd bent geweest,
zelfstandig,...
Zes
netgedicht
4,0 met 2 stemmen 67 bladeren dansen op het ritme
van de wind, aangelicht door
de zon, wachten zij op het
juiste moment
om te schitteren, vele pirouetten
te draaien voordat ze zachtjes
landen zullen, in de schoot van
Moeder Aarde
zes jaar later dansen nieuw
geboren bladeren op het ritme
van de wind,...
Dag klein mannetje
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 dag klein mannetje, dag
met jouw blonde krullen
pretoogjes en guitige lach
op jouw loopfiets
draai je vrolijk in de rondte
wist je nog van niets
dat er een ziekte in jou zou groeien
kon je op dat moment
helemaal niet vermoeden
als leeuwen hebben we gevochten, vanaf dag...
Repri
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 jouw hand glipt uit de mijne
langzaam ga je op in de
mensenmassa, op weg naar huis
al twijfel je daar soms aan
even daarvoor, vertelde ik je
anekdotes uit een ver verleden
die een glimlach op jouw
lippen toverde
zelf verval je in herhaling
van hetgeen je net ook vertelde
steevast...
Verven van mijn tranen
netgedicht
2,5 met 2 stemmen 65 verven van mijn tranen, doe ik allang niet meer
nu het relaas ongeopend verdwenen is
met zachte tred stap ik langs
het alfabet naar beneden
daar waar het een warboel is
en ik mogelijk in zou kunnen verdrinken
heeft niets kop noch staart
zonlicht duwt mij in de rug
klein en vooral...
Wil jij in mijn schoenen lopen
netgedicht
4,0 met 2 stemmen 47 zie hier de linker zo ook de rechter
dankzij dikke zolen loop je
elke dag op wolken
graag leen ik je ook de mantel
die al even om mijn schouders hangt
met in de zakken vergeten briefjes
draag je dan ook de aangereikte rugzak
met alle zorgen van dien
onzichtbaar maar duidelijk...
Argwaan
netgedicht
4,3 met 3 stemmen 48 nu het beest in opmars is, ontwaakt de achterdocht
woorden die worden gesproken, veelal worden herhaald, vinden geen houvast
boosheid maakt zich meester nu jij vindt dat er over jou heen beslist wordt
alle touwtjes die jij dacht te laten vieren, zijn jouw hand allang ontglipt
zo verdwijn jij...
Zij huist in laaghangende wolken
netgedicht
3,5 met 2 stemmen 26 liggend in een bed dat niet langer wordt, wel klammer
danst de depressie rondom haar hoofd een pas de deux
in de sluimering belt de hersendokter om te bevestigen
dat zij zich nog even ontaard voelt gelijk de week tevoren
en die daarvoor, zelfgeschreven woorden in de agenda
raken meer...
Laat het regenen op mij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 Sonja Francesca Pronk
nimmer wordt jouw naam
nog uitgesproken
toch zijn de herinneringen
nog altijd daar
diep donkere geheimen
blijven voor altijd
vervlochten in jouw blonde haar
verstopte je bewust de waarheid
gemaskeerd door jouw ranke gezicht
met je guitige lach
de messcherpe...
Vissersdorp in rouw
netgedicht
3,0 met 1 stemmen 124 bloemen fietsen
richting het noordelijk havenhoofd
waar ze stilzwijgend
worden neergelegd
witte rozen gestoken
in het rulle zand, aan de vloedlijn
laten hun hoofden hangen
evenals vrienden
die naar de zee turen
waar gisteren vijf vrienden
al surfend vermist raakten
in woeste golven...
Ontembaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 zij die dachten de golven te kunnen temmen
trokken gezamenlijk naar het strand
met hun windsurfboard onder hun arm
klaar om de strijd met Moeder natuur aan te gaan
in pakken gehesen, gingen ze vol adrenaline
de schuimkoppen tegemoet
golven bleken huizen hoog
het schuim te onverbiddelijk,...
75 jaar vrijheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 na een avond vol herdenkingen aan degenen
die zijn of haar leven hebben gegeven voor onze vrijheid
en aan hen die deze oorlog hebben overleefd
en te kampen hebben gehad, met schuldgevoel
angsten, verdriet, het gemis van familieleden die dit
niet konden navertellen
vieren wij vandaag onze...
Vijfenzeventig jaar geleden
netgedicht
3,0 met 3 stemmen 39 ik sta daar
waar vele voetstappen
liggen van hen
met bevrijdingsbloemen
in mijn hand kijk ik
of ik haar zie
tussen alle mensen
die hier vandaag zijn
samengestroomd
Jo’s rode haren
wapperend in de wind
een trotse rechten studente
die zich had aangesloten
bij het verzet
liep hier...
Dekmantel vol scheuren
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 144 met zijn hakken in het zand verankerd
denkt hij boven haar uit te toornen
gewapend met zijn dekmantel
waant hij zich onfeilbaar
zij zet de dans in, hij pareert en
kotst opgekropte woede over haar heen
spiegelt feilloos zijn eigen gedrag
in de hoop haar te kunnen raken
gewapend met...
Meer van deze schrijver...
