biografie: LadyLove
Ik ben een 58 jaar jonge vrouw, die schrijft sinds haar jeugd. Ik sta met mijn gedichten in verschillende verzamelbundels, en heb in 2015 in opdracht 'n foto-dichtbundel uitgebracht over Westerbork.
" Verstomde stemmen in de mist " gedichten uit Westerbork. Deze is bij mij verkrijgbaar voor 15 euro en de opbrengst gaat naar Westerbork zelf. Naast het dichten, doe ik aan toneel, en fotografeer ik graag. Ik hou o.a. van de natuur, kunst, film, en muziek. De inspiratie tot schrijven haal ik uit 't dagelijks leven, uit muziek, door 't zien van 'n beeld, het nieuws, en door films. Het is heerlijk om iets te schrijven, waar andere mensen zich in herkennen. Pas dan is mijn werk geslaagd.
Samen met Liesbeth de Blécourt hebben we 9jaar geleden ' Dichter bij de dood ' op Facebook opgericht. Deze organisatie vindt dat er meer over de dood zou kunnen worden gesproken, en zich bezig houdt met het voordragen van troostende gedichten over de dood. Dit jaar heeft Begraafplaats Oud Eik & Duinen ons voor het achtste jaar op rij, de gelegenheid geboden om met Allerzielen 1 November a.s. zullen 15 dichters gedichten voordragen, uit het werk van overleden dichters die daar hun laatste rustplaats vonden. Ook dragen zij 1 troostend gedicht over de dood voor. Aanvang is 18.30 uur 21.00 uur.
U bent van harte uitgenodigd.
Voor vragen of contact :dichterbijdedood@gmail.com
Inzendingen van deze schrijver
1577 resultaten.Jouw Vlaamse tongval
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 
69 doet anemonen blozen in het jonge lentelicht
waar staartmeesjes juffers vangen voor ontbijt
is de bonte specht niet voor één gat te vangen
lacht een groene je vierkant uit
met bloemen beschilderde hemel reikt een hand
niet te lang, thuis huist zij allerminst
maar kabbelt voort op herboren ...
Jij kleine gup
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 149 zo kwam je in ons leven
maar moesten jou veel te vroeg laten gaan
met gebroken hart hebben wij jou aan
Moeder aarde toevertrouwd
daar waar jij vredig lag, tot eergisteren
hebben vreemde handen grafschennis gepleegd
jouw voor altijd laatste rustplek
verstoord, kapot gemaakt
ons hart breekt ...
Voor Bob
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 het werd november
de eerste winter zonder
een oudjaar zonder
een nieuwjaar zonder
een mistig januari zonder
een wit februari zonder
de eerste verjaardag zonder
jou
Lijfelijkheid
netgedicht
2.5 met 8 stemmen 193 hoe rekbaar ben je, bast waar je in huist
hier voel je heel zacht aan, op andere plaatsen harder
plooien op plekken waar je ze liever niet ziet
er valt geen ontkomen aan
het fysiek blijft ongrijpbaar toch belangrijk
daar huist de ziel die je doet stralen als een dagvorstin
zodra ogen elk...
In het licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 89 ik zet hen in het licht
zij die hun zin verloren
moesten vluchten voor hun leven
die keihard knokten maar weg wilden van de pijn
die vastzitten in onzichtbare knopen
zich slepen door iedere dag
zij die ronddwalen in cirkels
zij die gevangen zitten in een lijf dat niet meer wil
zij die monddo...
Zichtbaar ~ 102.000 namen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 nog altijd worden zij geraakt
bij het voorlezen van de namen
is het de naam van hun voorouders
die zij nooit hebben gekend
zij hadden geen kans, opgeroepen
ondergedoken, op de vlucht geslagen
verraden voor vijf gulden de Jood
hun verhalen gingen op in de wind
en hing de waarheid aan de ta...
Bij het voorlezen van 102.000 namen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 102.000 stenen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 151
staan voor de slachtoffers
die zijn weggevoerd vanuit
het doorvoerkamp Westerbork
vandaag ligt het verscholen
onder 'n dik pak sneeuw
toch torenen de stenen
met daarop een Jodenster
er boven uit
opdat we nooit
en dan ook nooit
zullen vergeten
Dag klein meisje
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 181 heel klein poppedijntje
met jouw gave en zachte huid
jouw kleine vingertjes
donkere kijkers die zo nu
en dan de wereld in gluren
de kleine kreetjes, het huilen
dat allemaal maakt jou jou
lieve kleine Maria
groei maar fijn, en verrijk onze
levens voor altijd
Verlichting
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 168 ik zet hen in het licht
zij die hun zin verloren
moesten vluchten voor hun leven
zij die keihard knokten maar weg wilden van de pijn
zij die vastzitten in onzichtbare knopen
zich slepen door iedere dag
zij die ronddwalen in cirkels
zij die gevangen zitten in een lijf dat niet meer wil
zij di...
Goed nieuws
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 en dan
meldt jouw vader zich
jij had geen zin meer
om te wachten
maar had haast om
ter wereld te komen
en deze mooier te kleuren
jouw komst maakt mij oma
oh wat ben ik trots
lieve Maria
wees welkom
De langste nacht van het jaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 190 Ik neem mij voor, om je vanavond te zoeken
zoeken in de langste nacht, neem het baken van licht mee
in de hoop, ergens een sprankje van je te kunnen ontdekken
in de Bijenkorf liggen onnoemelijk veel voetstappen, die
men onmogelijk zouden hebben uitgewist, al kwam er géén
reactie op de kaart...
Pentru ea,
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 180 vier vetgedrukte regels in het ochtendblad
kruipen gelijk onder de huid
‘Drama in de Vogezen’
vijf jarige levenloos aangetroffen
de aangeboden kat, die hij meisjes
uit de buurt beloofde, een list
deed het verhaal de ronde
in het dorp
fietsend op zoek, naar goed gelovigen
een gemakke...
Lichtpunt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 152 woorden laten zich
niet schrijven
beelden liggen nog niet
vast op het doek
al zullen kleuren zich
nimmer vermengen
door dromen van
vroeger
souvenirs zijn bewaard
voor generaties die komen
gaan, tot hun plek
gevonden is
evenals de jouwe
wetende dat jij daar bent
en licht geeft i...
In deze ronding
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 220 wil ik huizen
wanneer mijn hart het niet
meer doet
middels bloesem
van de kersen
stuur ik jou een laatste groet
daar zal ik dromen
over de buren
een duizend jaar of tien
in deze ronding
wil ik rusten
hou ik het voor gezien
Te laat
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 203 ze zijn te laat
veel te laat
vijf dagen geleden
schreef je dat ze
je onderhanden
gingen nemen
op 14 maart kreeg je
de eerste aderlating
op de 16e ben je
er tussenuit geglipt
ze zijn te laat
veel te laat
ik had je nog vele
uren in de natuur
gegund, waar je zo
intens van genoot
die je ...
Trots
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 173 trots was je
op jouw groene vingers
als de camelia weer in de
knop stond, die niet kon wachten
om te ontluiken
trots was je
op jouw kinderen
ieder op jouw eigen manier
op jouw oogappeltje ‘kleinzoon’ helemaal
trots was je
op jouw paleis, die je aan het eind
moest verruilen voor e...
18 februari 2018 ~ 18 februari 2023
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 162 Hoe kan ik jouw boek sluiten
terwijl jouw verhaal niet af is
vijf jaar geleden reed jij bij mij vandaan
sindsdien begon het immense gemis
dagen werden weken, weken
werden maanden, na al die jaren
wandelt nog altijd de vraag door mijn hoofd
‘Lieve Jeroen, ik kan deze stilte niet verklaren...
Onbetrouwbaar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 174 de grond die tot nu toe
altijd daar was, waar jij jouw
eerste stapjes zette blijkt van elastiek
gebouwen storten als kaartenhuizen in
rookwolken achtervolgen hen
die het vege lijf proberen te redden
ogen verstopt in kinderhanden
zittend op de puinhopen
van waar eens huizen stonden,
in de...
Vriendschap
netgedicht
5.0 met 7 stemmen 258 zal ik nog eens verhalen
over hoe ik en jij
langzaam overgingen in wij
zwim en zwam uit Zwammerdam
samen op toneel, onze passie was geboren
ballet, muziekinstrument bespeeld
daar waar ik ging, daar was jij
een geheimtaal gemaakt
alleen voor jou en mij
wie zou ons nou kunnen begrijpen
zo d...
De herfst grijpt me
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 149 de herfst grijpt me, begrijpt me
kleurt me. verkleurt me
voorzichtig blader ik tussen de bladeren
zij die gevallen zijn, hun laatste dans
hebben aangegrepen om moeders hand
eindelijk los te durven laten, loslaten,
de veilige hand die haar van jongs af aan
vasthield, weer of geen weer, de vel...
Afscheid van een Koningin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen
slingeren in de wind, dansend over regenbogen
die vertellen over een heel bijzonder kind
die in de nacht verdween
zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers
een ontwapende lach
zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen
van jongs af aan tekende zij h...
Selfie Koningin
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 184 of van het weer
iedere dag liep zij een rondje
wandelend door het Haagse
kiekte zij wie zij tegenkwam keer op keer
was er een feestje
dan was Wally van de partij
een grote zonnebril dragend
daaronder een grote glimlach
fleurig gekleed, ze was er altijd bij
iedere dag opende zij optimistisc...
Even nog
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 269 een jonge Cruijf in de dop
speelde met anderen
in een speeltuin in de buurt
nog even balletje trappen
afgelopen woensdagavond
keerde jij op de afgesproken tijd
niet huiswaarts, velen gingen opzoek
in de hoop je te vinden
verleidt door mooie woorden
liep je te goeder trouw
de verkeerd...
4 mei
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 209 de weg naar het Stijkelmonument
wordt nu alleen bewandeld
ik gedenk jou, en alle zinloze oorlogen
de driekleur, danst deinend in de wind
fluiten vogels door de stilte
kwetsbaar en ontkleed staat hij daar
armen gespreid, handen opengevouwen
het gelaat gebogen
dankzij jullie lef, sta ik h...
Liever
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 294 zwemmend in een bloemenzee
die eigenlijk voor jou bedoeld was
had ik jou liever aan mijn zij
om samen te genieten
van de schoonheid van Moeder natuur
aan wie ik jou te vroeg moest afstaan
natuurlijk was het zelf verkozen
liever had ik een gezonde moeder
die oud had mogen worden in h...
Ingehouden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 175 groene oase houdt haar adem in
zij wacht op de streling van de zon
die hen zal doen blozen, kleur bekennen
in deze groene wereld
specht moedigt torretjes aan
om tevoorschijn te komen
zodat zijn honger gestild zal worden
in hoeveel bomen hij zal moeten boren
weet niemand
Verhuisd
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 247 ik huis niet meer
daar waar ik eerder vertoefde
ik heb me teruggetrokken
in de bubbel, waar jij
het dichtstbij voelt
je verandert van merel in
een strelende zonnestraal
die mijn zintuigen op scherp zet
daar wil ik wonen
als een opgerolde varen
in jouw liefde, om nooit
meer te ontlui...
Mam
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 239 kijk
kijk dan Mam
de familie pimpelmees
is op visite
een roodborstje hangt in de lucht
om zo van de dennenappel
te snoepen, in een decor
van aangevlogen sneeuw
Mam kijk, ik geloof dat de aarde
bedekt is met witte tranen
Slotakkoord
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 170 golven rollen niet meer
zoals gisteren, het maanlicht
oogt dunner als te voren
aangeveegde tranen
klinken onwaarachtig
schoenen van lood
worden uitgeklopt
kleuren niet bij het geheel
dat een slotakkoord heeft
wat onherroepelijk
klinken zal daar
in zomerland
Meer van deze schrijver...
