Netgedichten

netgedicht (nr. 78.323):

Afscheid van een Koningin

Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen
slingeren in de wind, dansend over regenbogen
die vertellen over een heel bijzonder kind
die in de nacht verdween
zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers
een ontwapende lach
zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen
van jongs af aan tekende zij haar eigen pad
door een land vol fantasieën, nam daarin al haar vrienden mee
die wegen hadden altijd wel een twist
en kwam zij wonen in onze stad
met Repairkid trok zij de wereld in
leerde ieder kind, hoe te maken een schat
deed ze ontluiken één voor één, trots als een pauw waren ze
lieflijk lachte Cis, wat je ook gemaakt had
Make It Art Worthy,
daar betrok ze iedereen bij, weken kon ze broeden op een plan
door het creëren en realiseren van, voelde zij zich pas echt vrij,
genieten kon zij als geen ander, free hugs uitdelen,
jamsessies, schilderen, van een kwast een kwast maken,
overal zag zij potentie in

tekenvellen blijven wit
penselen liggen onaangeroerd
potloden opgeruimd in de kast
stilte woekert door het huis
kaarsen zijn aangestoken
er wordt aan haar gedacht
een zaadje vol liefde heeft ze in ons gepland
schenk de wereld iedere dag jouw mooiste glimlach
dan weet Cis dat ze ook in jou is geland