Alle inzendingen over Eddy Van Halen

De slaapwagen was de einder. Een gunst van de nacht. Tot en met de tekening in het fluweel had Gropius bedacht. Leder, geslepen spiegels en de luxe hierin een zinsnede te verbeelden. Hij hoort zich nog zeggen: Daarna reizen wij af naar Virginia of Californië. Tijd genoeg. Zolang straten en pleinen de namen van schilders en schrijvers dragen.…

Wij gingen uit stelen en begonnen meteen met de dag. Van zonsopgang tot een handvol peperdure minuten na middernacht. Wij verzamelden geneeskrachtige kruiden zoals de zangerige lus van de bergweg, de speeltuinen en de boomgaard waarin het boerse linnen te bleken lag. Wij droogden wat we met honderd listigheden verworven hadden en stampten…

Was het uit hout gesneden of uit steen gekapt, het beeldhouwwerk op het dak? Als riep het alleen vragen op: In welke eeuw hadden de bouwers van de stad de ooievaar een plaats als heilige waard geacht? Onverwacht, als door een omkering van de zwaartekracht, bevrijdde de vogel zich van het kunstwerk waarvoor ik hem gehouden had. --------…

Wetende en toch steeds weer verbaasd dat het vertrek van de trein die naast je staat je stilstaand rijden doet. Dat uit het fototoestel dat de vader achterliet, hoe hard de grimas ook een lach betracht, geen vogeltje vliegt. Dat het verwijderen van een tegel, jaren geleden in de tuin gelegd, toont hoeveel leven zich aan het oog onttrekt.…

Ik wil alleen maar zeggen dat ik het niet weet. Dat ik het allemaal niet zo duidelijk zag, zoals gebleken achteraf. Het tuinhek diende plotseling gesmeerd. De lege plekken op de muur bedekt en vlug vlug de geur van scheerzeep weg. De kalende die Homerus declameerde. De maïsvretende. De charmante die uit Frankrijk parfum meebracht. Hadden…

Liefst hoor ik het geritsel van kleren als zij opnieuw de vorm aannemen waaruit liefde hen gedurende uren verdreef. En buiten: de kou die de bakstenen roder maakt, de kinderen dichter bij elkaar doet kruipen. Liefst hoor ik het geritsel van kleren, als de slaap zich langzaam aan onze ogen onttrekt en de glazen toekijken hoe het licht zich…

bedolven onder stof van gestold verlangen achter echo’s van psalmen en gezangen in de laatste kelder van het hof naast het hakhout uit oude linden hoop ik het terug te vinden Een eeuwige schemer pakt kil mijn hand verpakt het pad in gedoofde kolen en nauwelijks tastbaar ligt verscholen het bruine sieraad uit het verre land Ik breek haar hals…

ik wil alleen maar dansen als een krans van madeliefjes om je hals…

Oeral gebergte “ Is dit de hal al van het heelal, ” vroeg de bezopen meelbal? “ Jawel, goed gesnopen: ” zei de weetal. Hier spuide de melk weg en de dronkaard dacht: “ wat u inhoud op aard verslond is gebaard. ” Brengt het in kaart, zijn beiden geëvenaard. Het noordelijk en het zuidelijk halfrond in een strak korset verbond.…

schors binnenin het hol van de vleermuis die steeds heen en weer fladdert vanuit 't hol dodelijke tochten rondom de aarde met de lood zwarte wortels verborgen we willen ons normale leven weer oppakken maar als we weer een gezonde maatschappij willen zullen we geduld moeten hebben de tijd afwachten om weer vrij adem te halen…

(voor Eddi Napoli) Bijna iedere nacht zie ik je weer opkomen en steeds ben ik dermate onder de indruk dat ik mijn vreugde met je wil delen je lange paardestaart zwiept heen en weer als de golven van de Middellandse Zee terwijl je zangstem mij betovert en verruimt, sluimerende delen in mijn ziel losmaken, zoals de kundalinislang die jij…

de leerplichtinvulling op Mulo-niveau was vooral een kwestie van ontdekking niet dat a²-b²=c² mij interesseerde of de wijsheden van ene Pythagoras wel de riskante dikte van het kanaalijs tijdens het geconcentreerd schuifelen naar de overkant de vraag van Eddy B.…

Door 't licht kom ik aangedwerreld In dovende nazomer-wereld, Luchtig gelijk een veer, En daal als een sprookje neer, En wenk als een fabel op Met mijn gespriete kop. Als 't woord in een arme dichter, Kom ik al voller en lichter: 'n Spraakloos, een roerend nietsje, Een vlammetje, beeldje, een ietsje, Dat monkelt en oogelt groot, Ruimtelings…

Ik heb je liever in nevelen gehuld dan dat een dichte mist je uitzicht kwetst. In mist ben je vatbaar en dicht. Ik heb je liever berijmd, omarmend en onzuiver. Op afstand ben ik vrij en niet gepaard. Ik beschrijf je liever vanuit mijn vergulde kooi dan als fier dichtertje. Met één pennenstreek ontsluier ik al je nevelslierten.…

Als in een winterlandschap eensklaps een zonovergoten deken de aarde omhelst heb ik het gevoeld hoe het zou kunnen zijn een nieuw begin opstaan als een sneeuwklokje lengende dagen licht over de bedreigde aarde een droom van vrede ik heb het gezien een zon die blijft schijnen een witte duif die opvliegt en de aarde die zich…

als de morgen huilt een traan laat om de wereld zijn ogen openslaat gadeslaat neerslaat op het verborgene in de dag wat zichzelf zo duidelijk laat zien als de morgen huilt om de wereld de dag vol zelf vertrouwen is om de avond die gaat vallen wetende dat de nacht zal volgen dat alles weer goed zal komen totdat…

De Argentijnse blues kan onze walz verscheuren De Tango komt eraan, onverwijld in mooie kleuren De nieuwe koningin danst Malando met een traan Maxima is haar naam De passie is terug op vaderlandse bodem De nieuwe trend is tango, die is nu in de mode Maxima, zij lacht en danst en kijkt soms wat verloren Maxima is haar naam Tango is the blues…

verborgen verdriet er is niemand die het ziet niemand ziet je angst niemand ziet je pijn niemand ziet die ene traan niemand is met je begaan moet het alleen dragen aan niemand wat vragen verborgen verdriet dat door je ziel heen schiet en je hoopt in het verschiet dat iemand die ene traan van verdriet wel ziet…

Ik zet m'n hoedje op, pak m'n gitaar Want met m'n hoedje op klinkt elke snaar Dan wil ik zingen over liefde, over feest en romantiek En dat ik jou wil beminnen op het ritme van muziek Ik zet m'n hoedje op, pak m'n gitaar Want met m'n hoedje op, klinkt elke snaar De microfoon staat aan Het licht gaat uit De zaal wordt stil Voor een lach…

soms voel ik me alleen verraden en bedrogen door iedereen voor mij geen wie goed doet, goed ontmoet alleen het gevoel dat je het nooit goed doet al doe je nog zo je best dan krijg je niets terug ja, een mes in je rug als je vraagt om wat liefde en respect dan wordt je alleen maar afgebekt en men weet je te raken met beledigen en af…

Ik hou van je Maar ik weet dat het niet kan Ik weet dat het niet mag ik hou van je Maar ik mag niet met je knuffelen Mag je niet lief hebben Je niet in me armen houden Ik hou van je maar ik kan niet mijn leven delen met jou Zal je nooit kunnen kussen Want er zit iets tussen Ik hou van je En nu moet ik toezien…

Het dagboek van je leven Elke stap die je doet Hoort al bij het verleden En wordt in je dagboek bijgeschreven Want zo gaat het In het dagboek van je leven Alles wat je doet goed of slecht En je komt er niet onder uit Want in je dagboek komt alles uit En als de tijd daar is dat je je ogen sluit Dan zal ook het dagboek van je leven sluiten…

Je ogen spreken met liefde en haat. Ik zie het als je met me praat. Woorden zijn niet nodig Als je met me praat.…

kloppend hart gekluisterd aan het nu hoor de stilte van muziek waarop we morgen dansen we zijn de nacht voorbij als alle kaarsen branden…

Vlucht niet voor je verleden Wees niet bang voor je schaduw Ze horen bij jouw leven Je hebt jezelf gestalte gegeven Hoe ook iemand over je denkt Het leven is jouw geschenk En doe ermee hoe jij er over denkt Al is het niet naar ieders wil Dit is jouw leven en doe er mee wat jij wil…

Soms voel ik me alleen En dan kijk ik naar de maan En heel stilletjes fluister ik jouw naam Omdat ik je heel erg mis Mijn liefste waar ging het mis Waarom is het mis gegaan We hadden toch niets misdaan Dus mij liefste, als ik je mis Dan kijk ik naar de maan En fluister stilletjes jouw naam…

Als je de fouten van jezelf begrijpt Dan begrijp je de fouten van een ander Als je het verdriet begrijpt van jezelf Dan begrijp je het verdriet van een ander Als je goed ben voor jezelf Dan ben je goed voor een ander Want wat jezelf geef Zal je ontvangen van een ander…

Iedereen weet het beter Zij vertellen hoe je je leven moet beteren Zelf heb je niets te vertellen Want een ander zal het jou wel vertellen Jóuw fouten onthullen En hun eigen fouten verhullen Ik trek er me er niets van aan Want ik leef mijn leven En dat gaat niemand wat aan…

Mijn stappen door het leven Het kan jou misschien niets schelen Maar het zijn mijn stappen Over het lange pad van het leven En niemand weet waar dit pad eindigen zou En mocht ik aan het einde van dit levenspad zijn Dan hoop ik dat ik thuis zal zijn…

Loop door het leven Met heel veel gevoel Maar soms zonder doel Volg mijn pad Niet wetend waar heen Waar ik ga,het is mijn lot Ik leg me er bij neer U beslist, mijn Heer…