inloggen

Alle inzendingen over Witteman

193 resultaten.

Sorteren op:

De deur naar morgen

hartenkreet
3.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 2.190
Nooit meer terug naar de jaren van toen, nooit meer terug, niets over willen doen. Maar wel mee willen drijven met de tijd en maar zien waarheen de stroom leidt. Laat alles maar los, laat alles even gaan, het is niet erg om eventjes stil te staan. Het koren wuift, de zon gaat niet onder, en alles om je heen lijkt op een wonder. Nooit meer…
Jos Witteman16 december 2003Lees meer…

Mijn zoon

hartenkreet
2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.163
Zwijgend lig je voor je uit te staren, in de stilte van een pasbegonnen jaar. Net 20 jaar jong is je toekomst begonnen, nog niet wetend waarheen de weg leidt. En achter je liggen alle voorbije jaren, dat we altijd klaarstonden voor elkaar. Niet veel verloren, des te meer gewonnen, en al wat ons rest, is een zee van tijd. En een straal zon…

God dansen (kermis in de hel)

netgedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 523
De dichter verdiept zich in religieuze boeken, en gaat, na vele jaren, weer eens naar de kerk. Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk, kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken. En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ... en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…

George en de ballade van de wereld

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 614
De hele wereld kijkt zwijgend toe, de nutteloosheid zo ontzettend moe. Maar de wereld wil maar niet leren, laat zich makkelijk door je chanteren. Wat wij denken kan je niet zo schelen, zolang je de lakens maar uit kan delen. Kan het niet vredig, dan met bot geweld, want macht is al wat er voor jou telt. Maar ooit komt een einde aan je droom…

Sprankelend begin

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 786
Laat de wind maar om het huis loeien, ramen worden gegeseld door de regen. Maar vannacht kan het me niet zo boeien, met jou hier zijn ervaar ik als 'n zegen. We laten het haardvuur zachtjes branden, net als het vuur hier diep in ons hart. Glinsterende ogen en strelende handen, niets dat ons kleine wereldje nog tart. De tijd zal vannacht…

Wereldleiders

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 432
En de trommels op het 'veld van eer', weerklinken luid en duidelijk vandaag. Men wacht gelaten af op het eerste schot, tot het, na lang wachten, wordt gelost. De wereldleiders verwachten steeds meer, maar ooit, ooit vallen ze naar omlaag, als ze verantwoording afleggen voor God. Omdat het zoveel levens heeft gekost. De soldaten zullen…

Kaap de Goede Hoop

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 548
Ik rond Kaap de Goede Hoop, voor niets meer op de loop. Maar wel op zoek naar jou, ver weg van de bittere kou. De kou die de wereld regeert, en van de mens die niet leert, maar die wel een oorlog voert. De dichter wordt de mond gesnoerd. Ik rond Kaap de Goede Hoop, en of ik er iets voor koop? Ik blijf het antwoord schuldig, ook al denk…
Jos Witteman12 februari 2004Lees meer…

Trage beer

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 923
Als een trage beer vastgeketend, die niet weet wat vrij zijn betekend, dwaal ik door het landschap van ijs. Verblind door wat ik achterliet, door het leven dat mij verried, volg ik een lange, eindeloze reis. Verleerde mijn gevoel te delen, kon het me niets meer schelen. Liever dan te leven, was ik dood. Er was voor mij niet veel te winnen…
Jos Witteman12 februari 2004Lees meer…

Geen geheimen meer

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 640
De wind laat oud stof opwaaien, maar ik, ik ben doof, ik ben blind. Ik zie alleen wat ik graag wil zien. Ik laat oud vuur in mij oplaaien, ik ga weer terug, ben weer kind, ik ben weer even negen of tien. Geen geheimen meer, geen leugen, eventjes niet meer willen deugen, laat me fantaseren, laat me dromen. Laat vroeger weer tot mij komen…
Jos Witteman10 september 2003Lees meer…

Wie zegt me dat

hartenkreet
3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 960
Liefde nemen en steeds weer liefde geven, en de draad oppakken, de draad van ’t leven. Vallen, struikelen, wankelend verder gaan, en met een hart vol twijfel stil blijven staan. Wie zegt me dat ik fout doe, fout of goed, de harde waarheid die in het midden ligt, die je steeds weer zegt dat je verder moet, heeft geen hart, geen reden en geen…
Jos Witteman10 september 2003Lees meer…

Nieuwe deur

netgedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 687
Ik was op zoek in een deel van mijn leven, Maar ik heb nooit geweten wat ik zocht. Bijna had ik mijn ziel aan de duivel verkocht, Maar die wou me er te weinig voor geven. En nu ben ik hier bij jou, M’n grote liefde, m’n vrouw. Jij gaf mijn leven weer kleur, Je opende een nieuwe deur. En ik ontving wat ik nooit heb gekregen, Ik aanschouwde…

Natte krant

netgedicht
5.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 471
Ze speelden gelijk elf oude wijven, of leek het meer op een natte krant? Het was met geen pen te beschrijven, de slapte van die 11 van Nederland. Te snel dure auto's, te snel veel geld, en een trainer die zijn vak niet verstaat. Waarom houdt men toch, met alle geweld, toch vast aan iemand als Dick Advocaat? Maar de toeschouwer wordt nooit…

Hij blijft dood

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 437
Nog hoor ik de klank van je stem, alsof die nooit meer zal vervagen. De twinkeling die ik in je ogen zag, lijkt ieder uur weer terug te komen. En ik gooi mijn leven op de rem, omdat ik het niet kan verdragen. Geen discussies meer, geen lach, alleen jouw gezicht in m'n dromen. Dit lot is mij voortaan beschoren, het zal nooit meer veel anders…

Stoor me niet

netgedicht
4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 822
Hier zit ik dan: in gedachten verzonken, en hoor Neil Young door de speakers klinken. Laat me maar, misschien ben ik nu dronken, maar laat me in mijn verleden verzinken. Flarden van vroeger, flarden van mist, beelden van wat nog nét niet is gewist, trekken aan me voorbij deze zomernacht. Dat ik terug zou gaan, wie had dát gedacht. Stoor…

Bevroren stilte

netgedicht
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 692
Ik droom weg in een landschap dat bevroren lijkt, waar alleen het geluid van kou bijna te horen lijkt. Waar alleen de eenzaamheid en de stilte regeren, en mijn hart niet meer klopt maar enkel nog zwijgt. Vergeten gevoelens die nooit meer terug komen, vergeelde foto’s als surrogaat voor oude dromen. Herinneringen van een dichter die niet wou…

MAAR OOIT (de ridder)

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 597
Er wordt een arm om je schouder gelegd, nee, er hoeft even niets te worden gezegd. Laat de stilte maar voor zichzelf spreken. Nu nog ervaar je het verdriet en de pijn, en weet je hoe het is om alleen te zijn, hoe het nu voelt om je hartje te breken. Maar ooit komt die ridder op zijn paard, die met ogen vol liefde naar je staart, die er voor…

Illusie

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 709
In mijn dromen zie ik vergezichten, die m'n brein omzet in gedichten. Vergezichten van vrede en van rust, ze worden door mij heel teder gekust. Maar m'n dromen zijn slechts 'n ballon, die knapt door de warmte van de zon. Een illusie met een dun laagje chroom, dat is het, dat is mijn vredesdroom. Dus ben ik liever wakker, mijn vriend,…

De bestemming

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 881
De weg die ik bewandel is lang en zo krom, de horizon lijkt maar niet dichtbij te komen. Ik loop door, ik zie oorlogen, de misstanden, ik tel de kruizen op godverlaten kerkhoven. Ik kijk vooruit, ik kijk maar niet achterom, dan zie ik weer al die doden in mijn dromen. Kindsoldaten die vielen in vreemde landen, die we geen toekomst meer kunnen…
Jos Witteman18 augustus 2003Lees meer…

Voor eeuwig (voor jou)

hartenkreet
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 771
Wees maar niet bang, de zon schijnt, ik zorg ervoor dat de nacht verdwijnt, en dat het altijd zonnig zal blijven. Wees maar niet bang, ben bij jou, ik verjaag de angst en ook de kou. Ik zal een gedicht voor je schrijven. Wees maar niet bang, het is dag, het licht weerkaatst als een lach. Een lach die voor altijd duurt. Wees maar niet…
Jos Witteman18 augustus 2003Lees meer…

KIND (De zee ruist)

netgedicht
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 861
Ik ga nergens heen vandaag, ik hou de gordijnen gesloten. Laat me rusten, laat me alleen, laat me even zijn wie ik ben. En de zee ruist, net als de wind, ik ben weer eventjes het kind, het kind in me dat ik had verloren. Laat me even, verboden te storen. Ik ga nergens heen vandaag, ik hou de gordijnen gesloten. Ik ga vandaag nergens heen…
Jos Witteman20 augustus 2003Lees meer…

Kermis in de hel 2 (de alternatieve versie)

netgedicht
3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 535
In stilte heb ik op de ochtend gewacht, een ochtend die maar niet leek te komen. En verdomme, wat lang toch, die nacht, die ik verspilde zonder ooit te dromen. Vermoeid ben ik dronken, van alles wars, op zoek naar een beetje hoop, wat leven. De Beagle 2 is zoek geraakt nabij Mars, hij heeft nooit berichten kunnen geven. Over waar George…
Jos Witteman29 december 2003Lees meer…

De trein naar nergens

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 559
Gehuld in nevel ligt het vlakke land, het dorp waar ik ooit ben geboren. Ik loop door de straten en de stegen, maar er is niemand meer die ik herken. En ik vraag me af: Wat is er aan de hand, waarom toch voel ik me hier zo verloren? Dit is het dorp waar ik veel heb gekregen, maar waar ik nu zo moederziel alleen ben. Het is van al het nieuws…

De zanger op de hoek

hartenkreet
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 343
De zanger zingt op straat zijn lied over leiders die niet willen leren. Maar de mensen, ze horen hem niet, ik zie ze hem doof en blind passeren. Maar hij heeft het over de leugen, over de doden, over het geweld, over leiders die niet willen deugen. Ze spelen het machtspel om geld. Maar de bewoners van de stad hebben hier genoeg van gehad…
Jos Witteman25 augustus 2004Lees meer…

Hier komt de zon

hartenkreet
3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 614
En de lucht zal open breken, grijs maakt plaats voor blauw. Liggen zal de stormende wind, en zwijgen de eeuwige regen. Alleen de vogels zullen spreken, en een lied aanheffen voor jou. Vertel ze maar wat je er van vindt, wandelend over onontdekte wegen. Weg met alle pijn, de zorgen, weg met het zeurende verdriet. Adem de dag in, adem de…
Jos Witteman26 augustus 2004Lees meer…

Vlammende stilte

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 712
Vlammende stilte in het ochtendgloren, dempende nevel boven het stille land, waar je enkel nog de stilte kan horen. En ik sta hier genietend aan de kant. Drukkende drukte die straks zal winnen van de stilte die nu nog aanwezig is, zal weldra met veel kabaal beginnen, nu de stilte nog zo lekker bezig is. Vergezichten vlak voor mijn ogen,…
Jos Witteman26 augustus 2004Lees meer…

Wind reist sprakeloos (Ballade voor Ronald)

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.442
Wind reist sprakeloos door de takken, de boom die alles zag, blijft zwijgen. Ik probeer mezelf weer te herpakken, zodat ik zicht op morgen kan krijgen. En jij mijn broer, die hier rust, zal voor altijd 38 jaar blijven. Begraven lig je, hier aan de kust, waar meeuwen op de wind drijven. Wind reist sprakeloos door de tijd, waar jouw leven…
Jos Witteman21 september 2004Lees meer…

Als niemand

hartenkreet
4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 615
Fluisterend gaat, als in een droom, de wind door de takken van een boom. En verkondigt wat ik graag wil horen: "De vrede gaat nooit, nooit verloren". Als dit 's werelds lot is, zélfs de stem van God is, wil ik van Hem graag leren waarom er nog legers marcheren. En de wereld bloedrood laten kleuren. Welke God laat dit in Godsnaam gebeuren…

Wereld van vreugde

hartenkreet
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 846
De nevel bedekt het land als een deken, er heerst stilte, je hoort niemand spreken. Zelfs de wapens van het geweld zwijgen, alsof ze nooit meer een kans krijgen. En straks, als de zon weer gaat schijnen, en de deken van mist weer zal verdwijnen, zullen de kinderen blij buiten spelen en een wereld van vreugde samen delen. Waarin geen plaats…

Over de vrede die niemand zal tekenen

hartenkreet
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 609
Op de hoek zingt de zanger zijn lied, de mensen lopen voorbij, horen hem niet. Hij zingt over vrede, over het geluk, en zijn dag kan allang niet meer stuk. Maar elders wordt er nog gevochten, en zaaien vreemde soldaten de dood. De mensen die in vrede leven mochten, liggen levenloos in een vreemde goot. Regeringsleiders zwelgen in hun wijn…

Voor één keer

hartenkreet
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 746
Voor één keer, als je dat kunt, genieten van wat je wordt gegunt. Voor één keer, met volle kracht, genieten van de dag en de nacht. Voor één keer, zonder zorgen, op 'n rots uitkijken naar morgen. Voor één keer, met open ogen, weten dat we écht leven mogen. Want hou je je ziende blind voor al wat je op je weg vindt, en doof voor elke tedere…
Meer laden...