Mijn zoon
Zwijgend lig je voor je uit te staren,
in de stilte van een pasbegonnen jaar.
Net 20 jaar jong is je toekomst begonnen,
nog niet wetend waarheen de weg leidt.
En achter je liggen alle voorbije jaren,
dat we altijd klaarstonden voor elkaar.
Niet veel verloren, des te meer gewonnen,
en al wat ons rest, is een zee van tijd.
En een straal zon beschijnt je gezicht,
peinzend zwijg je, zwijg je in alle talen.
Waar denk je aan, vertel me over je gevoel,
of blijf je daar liggen, blijf je zwijgen.
Je vader kijkt je aan, schrijft een gedicht,
om over je nog zo jonge leven te verhalen,
een jong leven met vast en zeker 'n doel.
Ik hoop dat jij al het goede zal krijgen.
Geplaatst in de categorie: algemeen