Alle inzendingen over lightverse

Gedacht,verbeeld en helder raakt ons de nacht waar wij naar staren, het ligt ergens in de Melkweg, een hemeltrap, belichaming van onze verbeelding, wat een mens in zichzelf en alles tussen de sterren ziet, ioniseert het lichte stof wat zich tot een verrassende vorm formeert van alledag belichaamt wat in het tijdloze wordt…

Het biezen hart heeft ongepelde kamers, de verlichting kiert door de ontboezeming van verwachting, de waarheidszin heeft voldoende mazen om emoties op te vangen, rusten op de mat van alle kaal gelopen herinneringen het glimmende harnas van de toekomst blijft bereikbaar tot aan de motten van een te lang gedragen jas waarin ik mij thuis…

Ach waren er maar meer van die kwatrijnen Kostelijk en bruisend van esprit Die kolderieke reizang der refreinen Ik sla van louter lachlust op mijn knie Wat stak er toch een geld in d'appelen In platbek, in een stooter en een rijer Men hoefde waarlijk niet te sappelen Met panvis, marsepein en eigenheimer Toch rijst bij al die overvloed…

Wie brak het lanzeke O moeder ganzeke Wie brak het lanzeke, Heer Halewijn? Jans Pommeranzeke Van Nieuweschanzeke Heeft dan wel sjanzeke, Kan het niet zijn Grietje en Hanzeke Van woudestein, Ook niet Roodkapzeke In 't bosravijn 'Nee,' zei het ganzeke, 'Niet Pommeranzeke Grietje of Hanzeke Geen Halewijn 't Is ook…

Met puber Chateau Meiland eens bekeken Het won onlangs een televisieprijs De dochter van Martien was van de wijs Ze wilde één keer met haar donor spreken Geen liefdesbaby, maar een kil contract Reality tv; heel Holland zakt!…

wat we soms vergeten is dat we niet meer zijn dan een optelsom misschien van boeven of andere proleten zo gezegd klinkt dat wel stom misschien zelfs wel van profeten een gedachtegang toch niet zo krom maar vertel me wie kan het weten wat zich in ons ver verleden ooit onoverkomelijk eens ontspon ach bedenk ik van denken moe wat doet het…

Ze kneedt de klei, in de ogen van liefde en verwondering, omlijst door schoonheid, gepolijst in kleine handen geroerde lijnen uit het brein het aanzicht gestileerd tussen de imperfectie van creativiteit in de verwachting waarvan de uitkomst in de tijd wordt geregisseerd door haar zijn. ze ontleedt de eenvoud los van de betrekkelijkheid…

Ogen opgeslagen naast een warm gezicht, van vroege zon en zaligheid in het felle licht, tramrails gillen zelfs door gesloten ramen, de wekker rukt uit onze dromen, zoals altijd, veel te vroeg gekomen wat de vorige uren ons gaf daarvoor behoeven we ons niet te schamen, het zou een hele winter mogen duren om op de kortste dag…

Ik heb niet veel nodig om leeg te zijn, het noodzakelijke is gelukkig weinig, de zonnespiegeling is vol genoeg, ogenschijnlijk geen rimpels voor de boeg, des te meer te kijken vanuit een tolerant gevoel vanuit het niets waarin ik moeiteloos in onderga, alhoewel daarvoor staat het doel niet garant. mijn vergezicht vertaalt het blauw…

Uit de aardse kleur van je ogen lees ik de geaardheid van je ziel elke gespannen vezel wilde het waarop mijn ongetemde genot kan bogen, uit lichamelijkheid ontdaan van iedere willekeur, uit het wiel van overgave, niet door vanzelfsprekendheid uit de mond en over lippen inhaleer ik je uitnodiging, stil zwijgend zonder voorkennis,…

Leg nu ook af waarachter de wereld te voorschijn komt In de schemering van dagen de verlossende toon van het wentelende woord in de zomen van begrip genaaid. Iedere waarde werd een ding, in iedere zin die ons toekwam in korrels zand opgegaan, toen de vloed onverhoeds binnenviel ieder woord dat werd gewogen stom werd tot beider verboden…

Een mug wilde prinsheerlijk dineren, en had alvast al een datum geprikt. Vrijdag de dertiende leek hem geschikt, om koninklijk blauw bloed te souperen. Het bleek helaas zijn laatste avondmaal. Bloeddorstig had hij zijn buikje gevuld. De prins daarentegen schrok zich een bult. Zo eindigde een bloedstollend verhaal. De mug heeft voor dit misdrijf…

Ik bestempel het oude postkantoor, als het meest geliefde pand dat ik ken, omdat ik nostalgisch ingesteld ben, en tot de oude stempel behoor. Vaak stond ik voor het loket te dromen, en liet er liefdesbrieven afwegen, waar velen rode oortjes van kregen, zodat ik goed uit de bus zou komen. PS Toendertijd stonden er velen voor mij,…

Het is een onderkruipsel, echt een plaag, die zich in de hoogste toppen bevindt, met zijn haren wapperend in de wind, iemand op de huid zitten doet ie graag. Ik haat hem zo dat mijn handen jeuken, krijg er de kriebels van, wil hem vangen, zodanig dat ik brand van verlangen, om nu eens flink op hem in te beuken. Want hij heeft niks dan op…

Het heeft niks met Sinterklaas te maken, de nieuwe zomersensatie van de kust: de kleine pieterman is zeer belust, maar moet zijn voetenfetisj staken. Nu is hij aan de Vlaamse kust gestrand, is van Belgische voeten gecharmeerd, daar is pietermanneke gesignaleerd, met zijn stekelige kop in het zand. Al voetenkussend moddert hij wat aan. Pieter…

twee doorsnee muggen zitten op elkaars ruggen elkaar blijkbaar te behagen en ik twijfel of ik ze nu wel met een mep naar het hiernamaals zal jagen dat lieftallige hunkerende stel ach beseft elke mug ons leven verloopt meestal vlug zoals iedereen zal weten worden we gemept of opgegeten dus neem ik de kans en geniet nu even zo’n kans krijg…

Gegoten in dons vingertoppen vertraagd zichtbaar bewegende contouren associaties in het wezen van de huid in rillingen zonder koorts diagonalen over de tong die schrijden over de treden van de ruggengraat hoop leidt ons over de levenstrap, in de lichtheid van de bron, een geconditioneerde odyssee door de hersenen van mildheid,…

Verzamelt in de levensloop het zilt van jaren, van het mededogen, los van valse hoop in een briljante tocht op zoek naar eilanden van de zon, alleen door tijd bemant, troost te vinden in de vriendschappen te schuilen in het het hunkerende bloed, wat op het manifest van lijf en leed geschreven, bleven we aan elkaar…

Beeldvorming als geheel ieder deel blijft in essentie individueel, droombeeld die een eigen wereld beslaat gevoel in ontijdigheid verpakt waardoor een wederkerige gevoelsmatigheid ontstaat, ver van het fysieke ongemak de perfectie van alleen het visuele oogcontact tot zij de wimpers sluit, vlinder die haar vleugels vouwt en…

Mijmerend onder een stolp van een onbekende substantie die geen transparantie en uitzicht biedt, de noodzaak lijkt beperkt, versterkt in pagina’s versleten tijd.. op de wanden van de ziel projectie van een wereld, weerkaatst in het licht van een pupil en voeden zal, daardoor de verste steen zich hoeden moet voor elke diamant die met…

Als kinderen kransen strooien in de augustus-zon, getooid met universele linten, geschetst in aquarellen van lavendel, in onbelaste onschuld zullen dragen als de kleinste danseressen op de spitzen, stelen dansend madelieven uit het vers gemaaide gras, speelsheid met libellen delen op een geaard gazon, gedragen op kristallen vleugels…

Lief te hebben in elk verschil op een zelfgekozen moment en plek, klinkt door in ieders wil blijft een uiting van de levenskracht gevoel komt voort uit obsessies, is wat je van elkaar verwacht leidt in vrijheid van gedane concessies daar kiemt de logica die het lichaam voedt een liefkozing van het individu versterkt verzacht het lijden…

Hallo Mark met Piet, je weet wel Pete Kun je wat boots arrangeren om restjes kalifaat te elimineren Ik hoor het wel eind van de week Laat oom Donald niet in de steek! Morgen Piet of Pete, hier Mark Kerel, Ik verslikte me bijna in m’n bakje kwark Weet je, boots op de grond krijg ik in de Kamer niet rond Srebrenica galmt nog na Onze jongens…

Stap nimmer in een trein zonder bagage met je dromen, als jouw trein arriveert in wat vreemdsoortig oord, niet ver van je vandaan, dan vind je in elke stad of plaats je onderkomen, of in een bocht van je bestaan, waarvan je de naam nooit hebt gehoord, dan is het doel bereikt, dan leer je eerst wat reizen betekent in de wereld…

Een snedig vers is op wietsenderwijze gevallen ten prooi aan muskieten der pers zij waren op heterdaad op plaats delict toen twee zonen der muze elkander bestreden om 't meest onverdraaglijke 't minste behagende normenverlagende deeghouwersvers twee koekjes van eigen deeg zo van de slager de deeghouwersslager gesneden en…

Een e-bike spartamed gazelle dieren voerde hem langs panden aan de gracht hij waande zich een schrijver zonder macht batavus droogstoppel, met pak papieren op een vélocipède halve kracht een carrousel van namen deed hem zwieren batavus 'heeren'veen gazelle dieren als 'n negentiende-eeuwer die nu lacht om de koyaanisquatsi van…

- klankdicht op de onvoorstelbare rijkdom aan natuur van een continent van extremen en welluidende namen - Cordilleros de los Andes Vuurland Amazonas condor pasa Rio Grande Costa Rica Honduras Ecuador Colombia Llanos Venezuela Orinoco alligator krokodillen Caracas Che Guevara Fidel Castro Cuba Nicaragua Pampa's…

Nadat de laatste tram vertrokken was , vonkt zijn schaduw na op de bovenleiding en in het neon uit fitting van de nacht, geen geld voor alternatief vervoer, omdat ik mij in de rekening had verteld overweeg de kansen in een spiegeling van onmacht op het bevingerde glas, als laatst betast door lipstick soms te vol om leeg te raken…

Een struise vogelaar tuurt uren naar een tureluur duinpanschuilend hutverscholen waant zij zich nochtans bespied bloed kruipt zienderogen weg als adders glijdend onder gras het zegel der betovering verbreken en haar kleur verschiet de tureluur was puur natuur door de glazen van 't montuur nu zelfs het eekhoornkleurig notensplijtend…

Vandaag doet Dagobert een duik in zee en slaakt, zichzelve ziend, een vrome wens "Een koninkrijk voor wie mijn volle pens weer acceptabel maakt - doe ik weer mee!..." - de gierigheid van Duck maakte hem gulzig alwat hij zag ging schroksgewijs naar binnen vierkant, bol of rond, al naar zijn zinnen krampen deed z'n maag, z'n buik die…