Alle inzendingen over ouders

Ze schuifelen als verdwaalde zielen door de gangen van het verpleeghuis de meeste slecht ter been met rollator en gekromde rug niet wetend waarheen hier vullen ze hun laatste dagen geen prikkels geen verlangen hun geest verstomd dit is de laatste halte waar ze wachten op de verlossing die niet komt en worden ze begeleidt door een verpleegkundige…

Als je slim bent, is een veelgehoorde kreet, zul je zien dat je heel snel weet, dat ouder worden misdadig is. Als je slim bent, laat in elk geval, zodra je bent, een hopeloos geval berichten achter voor hen die weten, dat je daar, waar je altijd hebt gezeten, niet voornemens bent te verkassen. Als je slim bent, leg dan vast, dat…

Op een lege van passie afgeruimde tafel koestert het leven een laatste glimpje zon. Oude handen betasten de randen van een rafelig kleed doorweven met verleden. Het kopje leeggeschonken liefde ademt nog de geurige lucht van vroegere gesprekken. De tijd opzij geschoven in kleurrijke verfrommelde tijdschriften herhalen…

Dat in gemelijke grillen ik mijn dagen kon verspillen, dat ik haar voorbijgegaan of een steen daar had gestaan, dat ik heel mijn zondig leven heb gekregen zonder geven, dat mij alles heeft gesmaakt, dat ik niets heb uitgebraakt, dat ik niet kan herbeginnen haar te dienen, haar te minnen…

Je valt je laat iets vallen het valt wel mee Nee ik raak je kwijt voordat mijn woorden te laat, het papier is nog leeg ik wil je ze wel geven warme woorden tegen de dood levende zachte woorden om vast te houden om te blijven nooit om te vallen.…

Ga nou nog niet pap geef nog niet op pap ik omarm je met al ik ben en wil het nog met je hebben over dit en over dat, en dat om je te laten weten hoeveel intens veel ik van je hou en je niet missen wil je zou willen beschermen tegen al het kwaad kon ik maar, kon ik maar ga nou nog niet pap hoeveel tranen het ook kosten zal, zal…

Hij zocht zichzelf maar vond de dans om zich te profileren zijn moeder zag het stille leed zo fraai verhuld in wat hij deed. Begreep wellicht de vraag van hem, de wanhoop in zijn aangezicht. Moeder laat mij, mij toch zijn; doorzie mijn pijn erken mij, laat mij vrij.…

De Tyrannosaurus Rex Opgestaan om te verslinden Hoe kon hij weten dat Aan de oever van het moeras Zijn vrouw hun pas uit het Ei gekropen zoon koesterde En Iemand zag dat het goed was?…

Meer dan een halve eeuw geleden, stond ik bij ons familiegraf, dat eens mijn eigen graf zal zijn. Hier, in het Bos van Zeist. Vandaag sta ik hier weer, en gedenk ons aller leven. Straks zullen hier ook, mijn kleinkinderen staan, die nu nog tijdloos spelen. De zon schijnt. De wind fluistert. Het sterrenmos groeit, zoals toen, zoals later…

Ik wil alleen maar zeggen dat ik het niet weet. Dat ik het allemaal niet zo duidelijk zag, zoals gebleken achteraf. Het tuinhek diende plotseling gesmeerd. De lege plekken op de muur bedekt en vlug vlug de geur van scheerzeep weg. De kalende die Homerus declameerde. De maïsvretende. De charmante die uit Frankrijk parfum meebracht. Hadden…

Strijkend zegt zij: dat vergeten van wat ik gisteren deed en zei, dit langzaam aan wat minder weten is het niet al de nacht in mij die mij mijzelf maar laat herhalen het leven loopt aan mij voorbij ligt aan mijn handen te verschralen voortdurend lijd ik averij. Misschien betert het wel, zeg ik en anders, moeder, valt er mee te leven.…

Mama, Als kind uit jou geboren en als kleuter opgebloeid, Als tiener goed ontwikkeld en tot vrouw nu opgegroeid. Ik was niet altijd redelijk en had soms geen gelijk, de woorden die we hadden, noemde jij vaak stom gezeik. Nu vele jaren later, weet ik echt wat jij bedoelde, ik heb nu kinderen van mezelf en weet wat jij toen voelde. Zij…

Voor mam Ik ben geboren in een Laura Ashley jurkje. Ik heb gegeten, gedronken, gezopen tot ik niet meer lopen kon. Trok de stoute dichtersschoenen aan toen ik acht was en vroeg me af of een draak echt vuur spuwde of confetti. Reed paard en stommelde al radslagend door karatezalen. Spinning als masochistische neiging die ik niet onderdrukken…

Weet je nog, mamma, hoe mooi we vroeger zongen? Drie meisjesstemmen, helder, naturel. Ave Maria, Vader Jacob en de Jodenjongen…. Altijd op zondag, na het middagmaal, gedrieën in de keuken aan de vaat. Een waste af, door de ander werd gedroogd, de derde zette alles in de kast. Jij luisterde in de kamer met papa en genoot. Hoe komt het toch…

Gister is nu, vandaag is nu, morgen is nu slechts onderbroken door korte verhaaltjes uit een onvoltooid maar lang verleden tijd die zich blijven herhalen in het absolute nu als krassen op een oude langspeelplaat de bladzijden die ik nog graag met haar zou willen lezen zijn vastgeplakt en opgesloten in haar onvoltooide levensboek ik heb…

zijn hoofd wordt steeds roder hij kent geen online pokergeluk zij heeft een plasmahersenpan nog platter dan haar dure televisie hun vergeten zoon dwalend in een pikdonker angstbos schreeuwt schreeuwt om een vlijmscherpe bijl want hij haat de bomen die hem de toegang blokkeren naar een zilveren pad leidend naar een huis vol liefde…

Als jullie een vechtscheiding willen voorkomen kies dan voor rust, maximale rust met name voor jullie kinderen Als jullie echt de kinderen centraal stellen laat hen in het ouderlijk huis blijven vertrouwd in hun 'thuis' laten wonen En wissel elkaar af om de week als ouder in het ouderlijk huis het huis van papa en mama Ga zelf in een…

Gij trapte, jonk, op Moeders schoot, Nu trapt ge haar op 't harte! Boos kind!... haar liefde en trouw was groot, Maar groter is haar smarte. o! Zéker, zij had diep getreurd, Had zij u jong verloren; Maar leed, dat zó de ziel verscheurt, Dat waar' haar niet beschoren! Nog zijt gij kind!... Eens komt de tijd Van liefde en echt-verenen…

Stilte betekende wachten op storm. Op de bries van zijn mening. Op de storm van zijn gelijk. Op een orkaan van ruzie. Ruzie met hem, mijn vader. Denk maar niet dat je meer bent. Meer dan je vader. Wanneer hij niet winnen kon zweeg hij. Langdurig zwijgen als straf. Zwijgen is roest. Spreken is goud.…

Ik weet het wel, ik weet het wel; De liefde lokt en dwingt zo fel. De blik der liefste is zonneschijn, Haar adem geurt als ambrozijn, Haar kus vervoert tot waanzin toe, En nimmer is men 't kussen moe. Maar wat is, liefde, uw gloeiend vuur, En uw genot, zo kort van duur, Bij de kus van mijn kind, mijn leven? Wat schokt, beweegt zo diep de…

Je bent echt van middelbare leeftijd als je thuis zit op zaterdagavond en dan hoopt dat het niet voor jou is wanneer de telefoon rinkelt.…

Mijn zoon, er zijn in de wereld gogen en logen te over, larielijders allerlei, killers en kaalslagers. Er zijn zovele moegemaakten, klemgeraakten; uitgereisde roer-me-niets, murw, nurks en stuk op hun stek. Er zijn patsers en paljassen plenty, vele lepe strebers, regelneefjes en meters van Nut. Alles hier rept en roert zich, maar in het gedaver…

Intens verdriet, mijn hart bloedt rood, gestoken door de haat. Veel tranen vloeien, luid gekrijs, en schreeuwen, schelden, slaan. O, bitt're smart en tegenheen; O, diepe val en mens en kind; Vlucht, vlucht toch veilig heen!…

m'n vader moest een operatie en de hele familie was bij elkaar om hem sterkte te wensen en misschien ook wel een afscheid en iedereen zoende hem, ik niet want ik was zwaar verkouden en ik wou hem niet aansteken maar hij keek verwijtend naar mij na de operatie bezweek zijn hart en ik ook omdat ik hem niet had gezoend voor hij…

Als een schaduw draag ik het met me mee herinneringen vlagen van mezelf delen uit de tijden die met het strijken, het meer wijken van de jaren minder deelbaar voor mij zijn Opgelost vervlogen uit mijn jeugd de buurt als vesting van mijn idealen mijn hoop, de eenvoud die zo kostbaar is, alles wat van toen tot later maakt als troonzalen…

In liefdevolle herinnering aan Willem Frederik van der Giessen (1923-2003) Keukentrap beladen Met spijkers en schroeven In soorten en maten, Tekening achtergelaten Op een kistje van hout - Tot op de millimeter Nauwkeurig je nieuwe plafond In de sponningen gedouwd - Je had het afgekregen, je Laatste klus, en alles Stond er…

Bliksem en donder geven donderwolk van stress Bliksem wordt verwarring Donder wordt geroep En na dat alles stromen tranen als regen over mijn wang…

Mijn verzen kan Ik met droge ogen Voordragen, zo mooi Als het publiek het Maar wil, ik doe Heus mijn best ze Zo mooi te lezen Dat de woorden van Mijn gedicht als Sieraden achterblijven Bij de mens die luistert - Een uitzondering ken ik Slechts - die ene regel Die mijn vader en mijn Moeder raakt brengt mij In mijn weemoed…

Leven dat vol leegte Is, gevoelloosheid die De moderne mens kleedt Die alleen voor zichzelf Leeft, en die de ander Al lang niet meer Ziet staan - Vanmorgen is die ander Voor een keer wel aanwezig - Ik zie mensen mensen Groeten, afscheid nemend Van wie hen lief is, Een parkeerplaats Verderop aanschouw ik Eenzelfde tafereel…

Een goede volgorde Is jong ouder worden. Want iedereen vindt, Bij de geboorte van een kind, Dat je “ouder” bent geworden. Het klinkt best lekker: hoe ouder hoe gekker.…