Alle inzendingen over haiku

[Haiku] golven glinsteren in het naderende licht van de avondzon…

opengereten rusten twee torens aan de voet van een berg puin…

schuimbekkend de zee de wind maakt haar helemaal gek…

[Haiku] de nacht splijt open - twee seconden voor de klap davert het licht neer…

bomen en nimphen moeder natuur verbeeldt traag de ruwere vorm oude schors buigt rond stammen gevoed door de bron der jeugd…

mijn ranke lijf bloeit en rijst op uit dit bestaan liefde houdt me vast armen reiken naar het licht mijn zware lijf voelt aarde…

[Senryu] omringd door lamplicht leest een oude man zijn krant buiten groeit de nacht…

Raadslid smijt modder. Kano loopt vast in het slijk. Chaos in Gennep.…

[Haiku] opengevouwen geven de bloemen zich bloot aan een rijzend vuur…

in handen van hoop ligt een hart vol vertrouwen veilig geborgen…

Nazomerkrekel hoor ik in je getjirp al oktoberregens?…

[Haiku] boven de kaarsen branden oeroude sterren uiterst langzaam op…

Zee spoelt mensen aan bruine mannen uit het zuiden, meisjes van het oosten. Branding vergelijkt woorden uit de moedertalen, accent uit kleur te halen. Tussen eb en vloed, geen onderscheid inwendig , de huiskleur is bepaald. Instinctief gevecht de groene overkant te halen, ontheemding als geschenk. Cultuur luider slaat, z'n zinnen…

Viool uit de kist: Serenade aan kade, Door niemand gemist.…

Vleugels gevangen tijd herschrijven geschiedenis, op dichterspallet. Penselen met verf, erkenning van z’n streken laat de schilder koud. Gerijpte vruchten, strelen kindertongen op de elfenbank en druivenrank Rimpelende meren, spiegels van luchtkastelen, zonder bewoording. Zonder tussenkomst, in het harmonisch duister branden…

Lome lucht drukt zwaar; regen valt verkwikkend neer; damp schuift glanzend voort. 's Nachts onweert het hard: verborgen spinnenwebben blinken druipend op. Moge in ons hart het ongeschreven Woord steeds gebeiteld staan. In het avondlicht glanst de witte zon, heel rond: mijn ogen zijn koel. Witte fabrieksrook strijkt langs novemberbomen…

vandaag en morgen golven hier de golven regelmatig uit allen buigen het hoofd allen geven de geest…

Eindeloos water Een rimpeling slechts te zien Kwakende kikker…

De ochtendmist voorbij De nieuwe dag is weer op Geen stilte, lawaai…

Het vallende lover Melancholie in de herfst Elk jaar weer opnieuw…

nogal vermoeiend om telkens weer te zoeken naar een nieuwe baan…

rozen schitteren fonkelen duizendvoudig het heeft geregend…

Mijn zoon belt mij op: ‘Hé, oud, leef je nog?’ Ik moet hem teleurstellen.…

de wind jaagt een klaaglied door de gaatjes van mijn wandelstok…

Een te vroege herfst zo midden in de zomer een spelbederver…

haiku Ik fiets steeds verder; het wiel piept en schuurt. Kapot? Regenjastouwtje! haiku Dode berken staan kaal, rechtop, hebben nog steeds hun opbeurend wit. tanka Rondkui'ren, waar eens die jeugdherberg blijdschap gaf, alleen nog bomen, bloemen en moerasjes zijn: welbewust _ droef genieten.…

Twee is net geen drie. Vijf is zeker geen zeven. Een een is alleen.…

Een razend geloei vrachtwagens scheuren weer het dorp hulpeloos in twee…

Een tuin vol regen onverkleumbaar staan ze er vier stokrozelaars…

Een verlaten nest hoe bezorgd als een handpalm ooit die leegte was…