Netgedichten

netgedicht (nr. 23.724):

" Dauw voor de pauw "

Een rijzende zon wuift
met z'n oranje vlag,
zal de maan nog starten?

Een blauwe vogel, die
in de lente zong, is stil
zou hij gekooid zijn?

Rijk zonnegloren flirt
met een vis vol goud,
de vijver is verlicht.

Avond en een bleke maan
vuur blijft onaangestoken
deur op slot, voorgoed!

Als aardkluit ontwricht
in doorgewortelde zoden,
dijk wordt gedicht.

Het avondgloren wentelt
zich stervend in purper,
schreiende flamingo´s.

Twee aalscholvers
schudden jonge vleugels,
ze vissen dauw voor de pauw.