Alle inzendingen over jaargetijden

de vogeltjes fluiten de licht blauwe lucht bevat kleine witte wolkjes geen huis te zien ik lig in een bloemenveld tussen de lichtgele bloemen met vanille geur het is lente…

in het bos tussen de dennen staat een huisje heel alleen in het bos tussen de dennen waait een sterke wind in het bos tussen de dennen ziet het bruin van de blaadjes in het bos tussen de dennen zoekt een konijn zijn holletje om zijn winterslaap te doen in het bos tussen de dennen is het HERFST…

Dansend op een bries daalt het blad ter aarde zijn taak volbracht niet langer van waarde. Langzaam de grond naderend zal dit blad niet meer groeien zelfs het reinste water kan dit blad niet meer boeien. Over is zijn vlucht het legt zich te rusten tussen de andere bladeren die reeds de grond kusten.…

Koud is de winter wit en glad, Koud is de winter mooi en nat. Mensen buiten in hun wanten, sneeuw dwarrelt aan alle kanten. Koud is de winter wit en glad, Koud is de winter mooi maar nat.…

De herfstwind raast te zeer gehaast weer langs onze daken ik krijg geen kans in deze rondedans mijn zomer af te maken.…

een zomerzacht herfstgevoel, verneveld in kwatrijnen en horen en voelen en kraken onder druk druk van binnen en van buiten van binnenste buiten dag lentevogel moet jij niet dood zijn? de winter loopt zich warm om koud te worden en dromen te bevriezen er wordt weer gekropen in holen en spleten verscholen, vergeten en niemand kent de…

Hoor bellen rinkelen zilver twinkelen valt de sneeuw in een donkere nacht bekleedt de zwarte aarde als een deken zo zacht Snijden ijsbloemen hun weg door het raam bij het ontwaken zucht de adem kilte hoor het ruizen van wind tegen de doodse stilte Kijk naar buiten zie het maagdelijk festijn fantasieën spelen tussen witte vlokken…

Je bent zo'n park vol stille bomen midden in een zomerdrukke stad Zo'n lege bank aan spiegelwater Een knisperend oktoberblad Je bent zo'n onbevoetstapt sneeuwveld de ijsjas om een tere tak Zo'n krokusveld op een rotonde lichtparels door een wolkendak Je bestaan kleurt mijn seizoenen Van mijn decembers maak je mei Ik kan alleen…

Trager dan je blote oog loop ik door het veld dat gaandeweg verbost. Het mos een olievlek, de horizon een poort. Het standbeeld zal ik zijn van de wandelaar die ieder jaar -voor mij dus om de haverklap- een roos aan zijn voeten krijgt. Dan voorover neigend zie ik net wat rest van de steel vergaan.…

De zomer is voorbij Vogels trekken weg Dag duurt korter dan de nacht En blaadjes pronken Met hun nieuwe kleuren Maar hoe fleurig het nu is Straks is de wereld troosteloos Met enkel kale bomen En bruine bladeren op de grond Het raakt me net zoals de dood Ook ik val naar beneden Als een blaadje op de hoop…

Spinnen weven ongestoord vliegjes worden ingepakt nu de zon een klok rond eerder zakt en mijn boomgaard aan de mist behoort Kou zal hier de macht weer grijpen aanvankelijk om het blad te kleuren alvorens alles kaal te sleuren zodat ook hij mijn gaard kan rijpen…

Geur van verrotting dringt diep en intens door de neusgaten Bomen krachtig in het groen tekenen de eerste verkleuringen Mos en dennennaalden geven met gesloten ogen de indruk van hoogpolig tapijt Het licht van de laagstaande zon wordt verdeeld in diverse stralen van magisch licht Het gekwetter van de vogels is verstomd…

Bladeren vallen op de grond, en lichten op in rood, geel en bruin, door een zachte lichtstraal, op een late novemberavond. Een doodse stilte wordt verbroken door de helle schreeuw van een vogel verstopt in de oude treurwilg, vlak voorbij de oude kapel. Bloemen sieren deze trieste plek, waar tijd lijkt stil te staan, en treuren schijnbaar…

Prinsheerlijk lig ik in mijn bed Stress tot pret te kneden Buiten waart de nachtvorst En zet zijn eerste schreden Op zijn koude tocht Zojuist heeft hij de zomer Aan een vroege lente verkocht…

Wanneer de zon haar kracht verliest En eikels worden waargenomen De trekvogel het zuiden weer verkiest En 't blad komt van de bomen Je neus wordt overspoeld met rijpe geur Dan is er maar één ding aan de hand De herfst staat voor de deur!…

Een blaadje in de knop De zon die schijnt erop Een blaadje aan een tak Is in de herfst erg zwak Een beetje wind en dat is maf... Die blaast ineens het blad eraf!…

diep snuivend door het bos lopen lentegeuren keuren lentekleuren geuren voorzichtig de knopen van je jas losmaken kijken hoe het gras groeit samen luisteren naar het kleine meisje dat gevoelig is voor ontluikend groen zomersproeten tellen op een verbrand gezicht zus bedelven onder de zonnebrand pa ingraven terwijl hij slaapt twintig…

De kletterende spetterende waterdruppels dwarrelen door de dorre dag de langverwachte lome lente verdwijnt verkorven van verdriet Niemand weet wat warmte is verweerd door weer en wind ze beven, bibberen dag aan dag en hopen op een levenslach Kom, laat mij de liefde leren lief en leed van mensen dan pas kan ik zonlicht kennen en lentetederheid…

Bladeren in alle kleuren bloesems met heerlijke geuren Kleine vruchtjes hangen aan de takken alle kinderen proberen ze te pakken In de winter lijkt hij dood alsof hij geen tegenstand bood Zo kaal en zo stil kan niet doen wat hij wil Maar dan komt de zomer weer en er komen vruchtjes, steeds meer In onze achtertuin, zo loom staat onze mooie…

De winter is vannacht gekomen. Verdwaald in duizend dromen zag ik een enig mooi ballet. Ijselfjes, glinsterend van de pret, schaatsten sierlijk over 't koude glas en alsof het gisteren nog zomer was dansten in vluchtige nevelzeeën schaars geklede winterfeeën. Verdwaald in duizend dromen zag ik vannacht de winter komen. En toch sta ik…

ik hoor haar zoemend in de buurt van mijn oren ik zie haar zoekend naar een plek om te slurpen ik voel haar zij mij ook eens een mug, nu nog een vlek…

Op zo'n hete zwoele dag groet ik meisjes met een lach. Jurkjes kort en schouders bloot, benen lang en borsten groot. Blote voeten, hoge hakken, lange haren, nagels lakken. Oh hoe mooi het is te dromen maar of die dag ook nog zal komen ? Ieder wijst me lachend na als ik vol van hoop naar buiten ga. IJskoud water in mijn nek In korte…

Spreeuwen koketteren In de voorjaarszon Met hun pas Verworven kroost Bloeiende bloemen Bijen die zoemen Spreeuwen schreeuwen Naar het beest Boom in Boom uit Het vogeltje Is er geweest Vogel verscheurt Gras rood verkleurt Overal veren In de voorjaarszon De kat in zijn sas Vogels zonder troost…

Grijze polder in de mist je aanzicht licht beneveld de landerijen zijn in rust de oude boer die prevelt De zwarte aarde, vette klei zo uitgekleed en naakt rust uit van drukke tijden de oude boer die waakt De natte sneeuw striemt op de dijk de zwaluwen vertrokken een ijskristal en warme thee het worden dikke vlokken Een kraakwitte polder…

Het waait niet, het regent niet De zon schijnt niet Wat mist Het sneeuwt niet echt Zo af en toe Het is bewolkt, de gracht bevroren Het vriest, de stad ontvolkt, leeft op het ijs, de lucht grijs Ijsmuts, schaats en slee De stad doet mee ik, nou nee Het is weer zover, het groen gekleurd gekleed, zoals altijd dezelfde mode bebrilde ogen…

Het getjilp van kleine druktemakers, nieuwe knoppen tussen het groen er is nog veel meer van doen wil men spreken van lentekrakers. Een bloesje of rokje in de lentewind, een blote schouder schreeuwt zonneschijn. Wie wil er niet getuige zijn van hoe de lente weer begint! Die vrouwen gezien, getjilp, prikkelende nectar geroken, dan kan je…

Lindebomen, eiken dromen verse knoppen aan een tak zwaluwen en eendenliefde geur van leven en nieuw blad Lindebomen, eiken dromen wilgen langs de waterkant zonnestralen, bootjes komen zomerzotheid aan het strand Lindebomen, eiken dromen beukend in de straffe wind regenwolken, waterkolken want de winter komt in zicht Lindebomen, eiken…

Lente lacht in onze dalen! ’k Durf niet treden in mijn hof, Vol van geuren, kleuren, stralen, Zonder liedeke van lof. Met de takken, met de knoppen, Lopen al de meisjes uit, En de jonge boezems kloppen Voor de milde Lentebruid. Vreugde, liefde, trooste, zegen Brengt zij in haar bloemkorf mee, Al haar vrienden aêmt zij tegen…

Horen Spaanse schetsen Roken Amerikaanse sigaretten Hollandse biertjes lessen Onbenullig kletsen Verlangen naar langer Terwijl staren naar sterren Gevoel van geluk Melancholie tegelijk Onderuitgezakt in tuinstoel De koning te rijk…

Langzaam dromend dwaalt ze overal met puzzelende gedachten op zoek naar de schaduwen die niet meer willen wachten en naar wie ze kijkt in alle wintergedachten en vragende gezichten die haar kou dichtbij verlangen…