Alle inzendingen over verdriet

Ik stuur duizend schepen naar de zee, klievend door hoge golven, tegen de sterke stroming in, zoekend naar gevleugelde wolken. Ik stuur duizend brieven met ze mee, biddend om een verloren liefde, tussen alle tranen door, hopend op een verlossend woord. Ik schrijf duizend zinnen neer, verzilverd in mijn gedachten, door verwachting getroost…

bevroren door de tijd verloren door onzekerheid de nacht maakt dat haar ogen sluiten de vorst vormt bloemen op de ruiten zomers en toch winters koud vrolijk lachend en toch eenzaam een man die in alle stilte rouwt verraden door die ene traan…

En in het donkerst van de nacht schijnt een ster het held’re licht op haar die de blik ter hemel richt en Hem zwijgend bidt om kracht zij houdt een baby op de schoot die stil tussen haar borsten rust teder heeft ze z’n wangen gekust toen hij vermoeid zijn ogen sloot terwijl de tranen bitter stromen legt zij hem in zijn wiegje neer want…

Wanneer verdriet je hart overspoelt. En gisteren lijkt als een nachtmerrie. Je zou willen dat het verleden niet bestond En je vandaag niet weet wat je moet doen. Wanneer verdriet je hart overspoelt. En je weet dat je verder moet. En de toekomst zo ver weg lijkt. Als morgen een dag lijkt zonder eind. Wanneer verdriet je hart overspoelt.…

Hoe had ik ooit kunnen weten dat ik me zo aan je zou hechten. Ik ben gewoon door jou bezeten daarom blijf ik voor je vechten. Ik weet dat jij nog van me houdt ook al zeg je steeds van niet. De woorden die je sprak, zo koud voordat je m'n hart en leven verliet. Ik blijf hier wachten op die dag tot je weer voor mijn deur zal staan. Met…

Ik kan niet slapen, ben wakker, klaarwakker. Het bonst en gonst in mijn hoofd, geen ontkomen. Flarden van donkere dromen worden zichtbaar. Gedachten zijn geen gedachten. Het zijn oprispingen van een sluipend verleden. Laat me met rust, ga weg, maar laat me niet alleen. Ik ben zo bang.…

Jij vulde mn hart met het licht van je ogen Jouw eeuwige lach liet mij niet onbewogen Je zaaide je liefde diep in mij een nieuw hoofdstuk, een nieuwe bladzij Maar toen kwam de duisternis de droefenis, de ontsteltenis Jouw liefde bleek een leugen vastgelegd in mijn geheugen Jij vulde mijn hart met de haat van je ogen Jouw sarcasme liet mij…

Huilend om het duister verleden Vallen zware regendruppels Langs mijn uitgestoken armen Als stille getuigen naar beneden Zingend over stille wateren Fluistert de wind over mijn meer Hoor hun troosteloos lied in de stilte Vermanende woorden strijken zacht neer Draai me langzaam van hen af Kijk niet langer terug naar het duister Regen en…

Verbannen uit mn ziel Vergaan in alle glorie. Kleine tranen verbergen mn gezicht. Ben ik sterk? Een woord van steun, weggegooid. Een glimlach, verminkt. Hoop, verdwenen....…

Ik houd me doof en blind, vergeet het zingen en vrees mijn stem , gedwongen in een kind Ik open mijn vuist, laat woorden ontsnappen, open en dicht, de betekenis ontwricht Mijn mond breekt af wat mijn lippen verzwijgen, zo veel, zo weinig, mijn tong blijft drijven Een zin klimt tot in mijn keel, doof en blind, zoals weleer,…

De traan, Die zijn ijzeren spoor achterlaat Langzaam langs mijn wang glijdt En zijn bestemming niet weet Door de mist verblind Niet wetend wat er komen zal De traan Daar gaat er weer eentje…

sombere momenten het moeilijk krijgen opkomende tranen héél even ... zwijgen opgekropte emoties geuite zelfkritiek eenzame uren héél even ... melancholiek verdrietige situaties onverwachte tegenslag weer moeten vermannen héél even ... zelfbeklag verzachtende woorden een verdwijnende pijn favoriete muziek en dan weer ... gelukkig…

Mijn diepe gevoel moet weg, ik heb het verstopt, omdat ik alles wil vergeten, heb ik het heel ver weg gestopt. Toch wil het niet lukken. De verstopplek is niet goed. Het komt steeds weer tevoorschijn, zodat het van alles met me doet. Waarom kan ik het niet loslaten? Ik wil verder met mijn leven, maar het blijft me achtervolgen, het blijft…

Elke ochtend begin ik met de dag van gisteren. Ik klim over een muur van herinneringen, overwoekerd met treurend mos. Steeds glijd ik terug naar het verleden, ik ruk me er met moeite van los. Wanneer ik dan beland in de schaduw van het heden, is de dag van gisteren nog niet vergeten. Steeds komt er een andere vergeten muur die ik…

Moe ... moe ben ik van het denken moe van het strijden elke dag moe van het elke dag weer opstaan moe van telkens die gemaakte lach een keuze door mij gemaakt nu een jaar geleden als ik het had geweten had ik het dan vermeden? toch weet ik ook dat het niet anders kon maar is mijn nieuwe keuze wel van een zuivere bron? op een dag zal het…

Ik hou me sterk en verman me En lijk veel beter dan ik me voel Vandaag moet ik haar kunnen troosten Ik begrijp nu wel een heleboel Hoe het is om te verliezen Een dierbaar mens door ziekte sterft Geen mogelijkheid hierin te kiezen En machteloosheid in je zwerft Het is mijn beurt om haar te steunen Als verdriet genadeloos slaat Ze krijgt mijn…

Ik zoek je Kan je niet vinden Ik zoek je Verdwaalt in mist Ik zoek je Donker is de weg Ik kan je niet meer lezen In de raadsels van je gedachten Ik kan je niet meer bereiken Het missen doet zo'n pijn Ik zoek je In duisternis van liefde Ik zoek je Dolend in onzekerheid Ik zoek je Laat je vinden...lieverd…

De wind waait door m'n haren, de regen plenst in m'n gelaat. Ik overdenk mijn leven tot nu toe en loop door zonder te weten waar de weg heen gaat. Ik denk over hoe mijn leven is en was en wil ik zo doorgaan? Wat zal de toekomst nog brengen en kan ik dat allemaal aan? Mijn mascara loopt uit door de regen en de tranen. Weet ik nu eigenlijk…

waarom praten we de pijn niet uit zo kunnen we nimmer de deur tussen heden en verleden sluiten blijft het altijd tochten, stormen zal de kou ons vereenzamen in onszelf het geluk om ons heen is niet een met jou, met mij de facade van de spiegel reflecteert de pijn in ons hart honderdduizend woorden niet een uitspreekbaar gedachten turbulent…

De woorden wil ik niet horen ik sluit mij af voor de werkelijkheid wanneer ik de klanken niet opneem is het géén realiteit De klanken klinken klote rauw, uit het diepste van je strot jij hebt goed raak geschoten mij geramd tot op het bot De zinnen glijden gemakkelijk als kwijl uit jouw mond een servetje zou wel handig zijn wanneer je…

Wat ik voel ben ik vergeten eigenlijk heb ik het nooit geweten de wil alles van het lichaam te verlangen zit in mijn hoofd gevangen meedogenloos opgejaagd te veel van het lichaam gevraagd nu moet ik opnieuw beginnen begrijpen hoe het zit van binnen…

Het gaat erom Dat je begrip toont Medeleeft in haar verdriet Niet zelfzuchtig voor jezelf gaat Dat verdient je partner niet Het gaat erom Om haar te steunen In het verdriet dat haar zo raakt Geef haar troost en mededogen Zorg dat zij haar huilen staakt Het gaat erom Te leren leven Met een vrouw en haar verdriet Geef haar wat je hebt te…

Wat is verdriet. Iets wat niet altijd iedereen ziet. Soms zou je willen dat ze het zagen. Dan kwamen misschien de vragen. Mijn verdriet heeft te maken met mijn verleden. En is doorgegaan tot op heden. Met een moeder die er nooit voor me was. Volgens mij is ze een uitzonderlijk ras. Zo had ik mijn dromen en wensen. Met om mij heen alleen…

Zoute druppels op bevroren aarde brengen zachtheid aan het licht, en geven mijn ziel een stem van pijn die ik te lang bewaarde…

Ben ooit de afgrond in gegleden loop nu op scherven van het verleden diep verdriet, want lijmen kun je scherven niet opnieuw leren leven liefde verwerven geloof in het heden maar blíjf lopen op de scherven van het verleden.…

Leef jij je eigen leven, dan leef ik ik mijn eigen dood. Want jij kunt me nooit geven wat ik je allemaal bood. Leef jij je eigen geluk, dan leef ik mijn verdriet. Je maakte zoveel stuk, waarom zag je dat toch niet? Leef jij je eigen waarheid, dan leef ik mijn ongeloof. Want tot mijn grote droefheid, bleef je voor mijn smeekbedes altijd…

Ik ben het niet waard Jouw lippen fluisteren mijn verloren naam Jouw handen dragen mijn magere liefde Jouw armen omhelzen mijn drinkende huid Jouw stem verjaagt mijn geknede argwaan Ik ben jou niet waard Ik verbrijzel aarzelend jouw aanraking Ik verdruk wenend jouw vriendschap Ik stamel wantrouwende woorden Ik breek jouw vertwijfelde…

Ze stond op dat grote plein, helemaal alleen. Stokstijf...onbewogen, alleen haar lipjes bleken niet van steen. Ik zag haar kleine mondje bibberen, van verdriet...of van kou?! Ik vroeg me af of ze het aan mij vertellen zou. Ik stapte op haar af en vroeg naar haar roerloze lichaam. Nu was zelfs dat kleine mondje van steen De stilte zo…

Ik zoek een vervolg en een verleden in de enige schaduw van mijn leven. Ik ben de weg verloren geraakt en dring binnen tot in een plek waar tranen worden bewaakt. Ondergeschoffeld in het verdriet sla ik mijn handen om mijn bestaan, ik draag geen andere naam. Stille stiltes worden doodse stiltes, de littekens staren mij aan. Soms lijk…

In de verte zie ik je staan Vol verdriet Tranen rollen geruisloos Op de koude aarde In stilte kom ik naar je toe Je rug is gebogen De onmacht lees ik in je ogen Zacht omarm ik je In de verte staan we samen Het verdriet is nu van ons Tranen smelten in elkaar Op onze koude wangen In elkaar zijn we veilig We zwijgen in een kus Zachtjes…