Alle inzendingen over wereld

Geluk die de wereld tot bedaren brengen ruwe beelden en schetsen die hem vergezellen gevangen in vergeten echo’s vervagen maar doorklinken in de kruistocht van de wind. Om een plaats te vinden in de stroom van zinnen, een verlaten jeugd van onschuld, bitterste smaak aller dromen verregend op het bord met krijt verhult de geur van alle…

het oude jaar ligt achter ons en mist bedekt het lijden dag dagen gevuld met afscheid dag maanden van verdriet en pijn mag het nieuwe jaar voor een ieder gezond en gelukkig zijn…

We dolen nat en droog, klam en kwiek in een richting Door dalen, bergen, rivieren, grotten, woestijnen Demonen liggen likkebaardend op de loer Aardmannen, trollen en wargs mogen graag klauwen naar de weke buik van vrede en velours Er is altijd een Sauron die zijn duivels ontbindt Mensen, Dwergen en Elfen staan dan op daar waar altijd wel…

kaarsen branden al zijn het er nooit genoeg voor alle tranen die zullen stromen om degenen die de weg naar huis nooit meer terug zullen vinden…

in de oudheid doopte men de ganzenveer in de inktpot tot de balpen uitgevonden werd schreef men vele bomen vol typemachines kwamen er met een rood-zwart lint typepootjes kwamen vast te zitten in de strijd voor de rechten van de mens ook vandaag voert Amnesty actie met drie klikken op de knop stuur je een ‘brief’ voor hen die wachten…

Koud en toch vruchtbaar tussen beide polen wordt mijn glazen bol gevuld met polarisatie door het noorderlicht, kleuren van een werelds mozaïek zonder kunstsneeuw van de retoriek . die binnen drijven zijn het onbedoelde souvenirs van emoties van mijn openbaringen, door de tegengestelde draaiing van de zon dringen verwachtingen in de…

Ontelbare gestorven mensen, die nu in de hemel wonen, waarschuwen ons voor de hel. De aarde draait maar rond, de levenden draaien ook, langzaam maar zeker, dol. Stop it! Stop, schreeuwen wij! Zijn jullie doof geworden? Jullie klinken zo leeg en hol! Jullie levens zijn opgeborgen, in de cloud. Wij streamen vanuit de hemel. Jammer. Helaas…

Het blijft steeds vaker zoeken naar stervelingen van de wereldliefde waar verharding reeds lang is toegeslagen struikelend over puinhopen van haat en ruïnes waar de dood waant brandende hitte heerst en verdooft de duivel heeft nazaten te over wolven in schaapskleren jagen in roedels op blinde armen van geest het allerhoogste brein ziet…

Wie is er geen Cassandra in een tijd waarin je zonder visionair te zijn kunt zien dat Troje zal gaan branden? Aan rafelranden van de stad en in de buitenwijken smeult het al – Luister, het is de wind niet, blijf niet doof en blind, het zijn miljoenen naderende voeten, aanschuifelend tot een storm die weinig overeind zal laten staan Berg…

Ik ga aan de Kerk voorbij de spits geen opgeheven vinger meer Die ene keer zal ik niet gauw vergeten Een brief aan 'n herder die onbeantwoord bleef Een smeekbede van 'n vluchteling waarvoor geen oor gevonden Ik ga aan z'n Kerk voorbij weet God.... op andere plaatsen.…

De wereld lijkt een weduwe, zwart, oud en vies. De spinnenweb met haar verstorven draad. Weg te halen. Ze wordt steeds maar zwarter en moet grondig gestofzuigd of liever keurig gestoomd tot in de kleinste kloof, stof. Weg te halen. Donker en enge spinnenkop. Pinnige vrouw. Kreng en kribbig. Stof voor de ragebol. Bolvormig…

Wij zijn polders en dijken ...........rijk Wij nemen hals-over-kop de wijk als water opdringt tot over dijken het sjouwen van zand in zakken zonder zin of nut Wij zitten plotseling in de put met onze voeten in 't water Dit is de kater in De Lage Landen aan rivier en zee 'Luctor et emergo'.…

Onze wereld is een huis. Een thuis voor de vele opvolgende generaties. Oneindig lijkt te zijn haar kracht. Onnavolgbaar haar prestaties. Onze wereld is energiek. Een eeuwig voortdurende dynamiek. Onuitputtelijk lijken te zijn haar bronnen. Onnavolgbaar haar levens- kracht die uit haar kan worden gewonnen. Onze wereld is uniek. Blijft…

Een draak ontwaakt zuchtend fluisterend pratend zingend brullend loeiend schetterend Neemt en geeft slaat en zalft gierig en genereus Een stad rijgt vele dorpen aaneen Mannen in fluo-trainings met bierbuiken kruisen jongens met monotone sixpacks Vrouwen met oude rondingen gaan hand in hand met hun jongere versies Biotopen vervlechten met…

Na al het nieuws haal ik de heilige boeken uit de kast en schud daar de leeswijzers en de vrome praatjes uit Van deze zuiverheid nastrevende stof kneed ik een sneeuwbal – haren en kruimels geen probleem – en steek daar een vulpen in tot de sneeuwbal zwart kleurt Dan zet ik het machteloos mooie ‘vogels in bos en duin’ op schenk jou een…

Heel soms kan ik de hemel zien en alle engelenkoren horen; dat lijkt onmogelijk misschien maar daartoe zijn we toch geboren opdat er vrede zonder pijn en mensen vrij en ongedwongen elkanders broers en zussen zijn, en helder van geluk gezongen; maar 'k weet: vaak is de vrede zoek, en wacht en wacht ze lang op morgen; bestaat ze enkel in…

Het weer wordt voorspeld nooit is er zekerheid Weer kan zo omslaan tot onweer grillige ommekeer zit in de lucht wolk wordt groter en groter, 'n bloemkool gelijk, rijgt zich aaneen Wij zijn voor een deel van huid niet van steen Je merkt het meteen bij weersverandering.…

Ik ken de lichtheid van 't bestaan Ik ken niet de baan die ik - bij zonlicht - af ga leggen tussen bloem en bloem scherm en aar ook de kleuren te talrijk te benoemen Laat: bij en hommel zoemen ik ben sprakeloos.…

Zie mij als galjoen, zeewaardig Varend onder vele vlaggen, zwarte Met een wit skelet of kruis, rode Hemelsblauwe, transparante of Metalen Zie uzelf als water rondom mij U kabbelt, stormt, bonkt, stijgt Daalt, duwt, dobbert en schuimt Ik heb mij waterdicht gemaakt Na vele sessies bij scheepswerf En droogdok, na dolen en zwerven U…

Het zijn de moderne nomaden hebben hun vrijheid lief Het laat zich raden dat onderweg-zijn reden is van hun bestaan Zon en maan hun kompas en klok er is voor hen 'n komen en spoedig gaan Zij reizen van zonsopgang tot zonsondergang uur en dag..... van luttel belang.…

Je mag er niet alleen naar kijken Je mag er kopen maar eerst Wil je erlangs lopen je ogen op steeltjes De koopwaar -uitgestald- schatten op waarde en prijs Je bent niet goed wijs direct de beurs .....te trekken het geld te laten rollen een gat in je hand De kooplui achter de kramen ook niet blind een stille…

voel dat je... echt leeft leg je zorgen langs de kant een oude jukebox speelt het lied van een hippieband. laat je nu maar even gaan ene keer kan toch geen kwaad want de wereld kan vergaan door een of andere granaat. door de politiek en mechaniek zakt onze wereld in mekaar vele mensen worden dramatiek dus, geestelijk een groot gevaar.…

waar hij ook gaat, naar links naar rechts naar boven naar onder. altijd loopt hij verloren tussen aarde en hel. en wat hij zegt, en wat hij weet. wat hij zoekt wordt nooit gevonden. zo zwerft de mens, de dagen voorbij. en wie hij werd die niemand werd. dan krom en moe en kwaad en stil. maar af en toe, zo nu en dan. als hij de…

mijn hemel, waar gaan we heen we lopen op doortast langs de oever van een holle maan de bloemen huilen hun vaas we zijn dicht bij veraf en ver van dichtbij het land van de koning zonder vrouw, spijt zonder berouw in het donker lijken alle schaduwen op elkaar is dit nu zwart of blauw of een deur die 't slot vergeet we lopen hier…

Breng de Olympische Spelen, naar Uw Olympus. Breng Uw Olympiade terug, naar Uw oude bron. Eindig de competitie, tussen landen en culturen. Laat onze beste sporters, echte wereldburgers zijn. Geef het oude Griekenland, een nieuwe kans. Breng onze Zomerspelen, naar de Olympus. O machtige Bach, O componist van deze wereld. Geef een…

Je hoeft er het plein niet te vrezen Alleen de klinkers klinken onder schoenen De ochtend valt er af te lezen aan de huiver van muren De mensen schuchter morgen haalt met hen adem niemand en niets nog echt op dreef Muzikant met z'n muziek is er tweemaal te geef Echo van accordeon tegen muren van kerk en paleizen…

blijf kijken, blijf bestaan, zie er gaat een lijn langs ogenblikken, water langs griploze lucht een einder zonder ooit te snijden, om met vlakke stem te dempen, te liggen roerloos, ondeelbaar te reiken zonder te raken…

Waar zit het kwaad zijn het de onzichtbare zielen die uit wanhoop handelen of zijn het de barbaren van IS die tussen gewone mensen wandelen onverwacht toeslaan en dood en verderf zaaien en onschuldige levens vernielen en nabestaanden achterlaten met verdriet en pijn niemand weet wanneer er een einde komt aan deze terreur maar het kwaad…

Tussen macht en vrijheid bestaat nog altijd een diepe kloof die alleen te dichten is met verdraagzaamheid en samenwerking maar niet uit naam van een geloof…

Wanneer de mens is doorgedraaid en moord verbant uit zijn geweten, het uitschot haat en bommen zaait, de aarde kind wordt zonder eten. Wee klootjesvolk en hoge heren, dan zal geheid de dood regeren.…