Alle inzendingen over overlijden

ik lig hier al een behoorlijke tijd om mij heen het hout hard drukt het tegen mijn rug en ik duw terug tegen de duisternis voor het licht ik weet nog hoe het verdween met een stroef geluid de laatste lichtstraal overspoeld met duisternis tot er niets meer scheen en ik duw terug mijn gewicht als wapen licht als doel weten ze niet…

Zij verliest, Ik heb verloren. Zij is triest, Ik van tevoren. We zijn ze kwijt, Wij allebei. We hebben spijt, Het is voorbij.…

Rondwarend tussen virtuele vellen Achterhaal ik slechts verloren vragen Die ik zelfs aan god zou willen stellen In prevelend gebed begint het plots te dagen Uiterst voorzichtig, bijna stil Stormt mijn boodschap de hemel in Zeg hem dat ik nog niet sterven wil…

Alles staat stil Onder een blauwe hemel De zon straalt ijzige kou Als ik God kende vroeg ik Hem om warmte En om vogels Op het plaatsje Waar jij slaapt jaar na jaar Want daar hield je zo van Alles staat stil Sluimer zacht, ik blijf nog even Het is heerlijk rustig hier Ik hoor nog steeds je stem Lang voor dat we afscheid namen Je zei…

De muziek heeft mij in de greep omarmt mij neemt me mee speelt zo luid trekt me over de streep Om straks afscheid te gaan nemen onze laatste groet te brengen hoe kon het leven hem zomaar ontnemen Luidkeels zing ik mee met de gezongen woorden in mijn gedachten ben ik bij René Veel te vroeg moet je ons ontvallen Vele tranen zullen rollen…

Wij kennen je net één jaar Je prachtige glimlach Onze Geweldige Judoleraar Samen één met je kleine meid verbonden door liefde tot alles toe bereid Nu is jouw lichtje uitgegaan zijn we overmand door ongeloof en verdriet ben jij naar een andere wereld overgegaan Je bent en blijft een prachtig mens zijn in gedachten bij je vrouw en dochters…

ik kijk naar de deur, al uren lang zonder enige kleur. ik luister al een tijd, maar niks te horen, ik ben je kwijt. ik kijk naar de poort en hoop dat hij open gaat, dat je dan ineens voor me staat. en dan voel ik die pijn maar al te goed, dat je weg bent is iets wat me erg veel doet. en dat doet zeer, want je bent er niet meer.…

Op weg zijn wij allen naar een moment. In de tussentijd denkend wie jou kent. Wie zal er zijn op de grote dag en wenen omdat je daar zo lag. De enige vraag die zo lang smacht. Wie zal er zijn, hoe word je herdacht?…

jij kon mij, diep in mijn ogen, aankijken en mijn hart berijken bij jou, liet ik dingen los, over mijn leven, het was een chaos maar ineens, was er geen weg meer terug, je kon niet meer, het ging zo vlug accepteren kon ik niet, alleen huilen, huilen van verdriet verdriet om jou, omdat ik zoveel van je hou, en jij bent de enige…

heel lang heb ik gezocht naar, de juiste woorden.. die zijn er niet, niet voor dit verdriet…

Gevlogen vogels Tussen aarde en heelal Zoek het hemels licht…

Over het Koninghuis waren wij het eens Een groot goed bij gebrek aan beter. Over de geldstromen van noord Naar zuid en omgekeerd allicht Waren wij bedroefd: géén evenwicht Terwijl wij geloofden dat het beter kon ervoeren wij dat het slechter ging. Koud ligt u binnen opgebaard Ik wandel buiten in de zon Moet blijven en geloven.…

Zwart dat is alles om mij heen geen licht bereikt mijn hart ik ben dood…

je was de blijdschap in ons leven die god aan ons had gegeven je lachte zo lief en je was nog zo klein misschien vond god het beter dat jij bij hem zou zijn je greep met je handjes in het rond opzoek naar je moeder die altijd naast je stond om je liefde en blijdschap te geven maar jammer genoeg was dat voor maar heel even Nick je weet dat we…

de zon doet ongelofelijk zijn best smijt onbaatzuchtig met de laatste krachten -de kou laat nu niet lang meer op zich wachten- hij strooit de levensvreugd die hem nog rest de zomergasten zijn nog niet vertrokken ze wachten op het teken voor de vlucht de stilte wordt verbroken door gerucht vanuit de verte roepen zacht de klokken je strompelt…

Nadat haar nicht Maria-Jean heel stilletjes was heengegaan en besteld was tot de aarde zonder dat dit opzien baarde, besloot Mevrouw Van Kaelekak–op-Peren haar eigen uitvaart zelf te componeren. Een gezongen Mis, met minstens twee koren, als betaamt de Edelwelgeboren. De bloemen had ze al besteld, de mooiste kransen voor veel geld. In een…

En altijd is daar, ongezien Na jaren, soms een tel misschien die ongenode zwarte gast, waardoor het leven wordt verrast De dood, hij volgt met zachte schreden aan hen die baden, hen die leden vaak ongewenst, soms zelf gezocht Wat mooi, zo ieder kiezen mocht…

Vleugeloos, zweef ik, door de troebele mist. Gevoelloos, lig ik, in deze, donkere kist. Mijn laatste gil, verstomd. Het blijft, ...stil...…

Het einde is dan toch gekomen Ze is op de plek waar ze graag wilde zijn De dood heeft haar zachtjes meegenomen En dat doet nu alleen maar pijn Ze heeft eindelijk haar rust gevonden Is herenigd met haar man Voor jou blijven het open wonden Die niemand ooit nog helen kan Je moet verder in het leven Gaat je toekomst tegemoet Doe wat je is…

rozen bloeien niet in de wind, geen kind van welke leeftijd ook zal nachten - welke nachten? - met strikken binden, geen stervende zal dagen met stokken slaan geen gek zal knechten wat vergaat en is vergaan, geen dode vrouw zal rust en onrust vinden, rozen bloeien geenszins in de adem van een kind. alles wat deugt is weerbaar, wat niet weerbaar…

Lieve Opa, alweer een jaar geleden heel de familie bij elkaar zakdoeken werden uitgedeeld, het voelde toch zo naar.. Alweer een jaar geleden,huilend aan uw bed, De laatste woorden tegen u gezegd, de laatste streling door uw haar, het voelde toch zo naar.. Alweer een jaar geleden, lopend naast de kist, bloemen met linten, Het ligt allemaal…

Daar lig ik dan te slapen, Zo rustig en zo fijn, Eventjes nergens aan denken, Een soort van buiten bewust zijn, Dan zie ik u verschijnen, Wat een heerlijk gevoel, Even lekker kletsen, En een hele stevige kroel, Rustig ontwaak ik, Met u in gedachten, Weet niet meer hoe of wat, Wel: dit was weer een van die speciale nachten..!…

Een opa spreekt non-verbaal een hele mooie taal, Je kunt het gemakkelijk begrijpen en weerleggen, Een opa spreekt de allermooiste taal, Zonder dat hij ook maar iets hoeft te zeggen..…

Opa, een man van weinig woorden, maar zonder woorden zei hij al genoeg, Opa, een man die bij u hoorde, zijn dood kwam veel te vroeg.. Opa, vertrokken zo kalm en zo stil, Zelf had hij nog graag willen blijven Maar dit was god zijn wil, daar viel niet over te kijven.. Opa u bent nu daar boven, Daar kijkt u op ons neer, Opa ik kan het u niet…

De dood klopt aan de deur van het leven Het eind van het aardse het begin van het vervolg wordt prijsgegeven De eeuwigheid klopt aan de deur van het tijdelijke en confronteert stervelingen met het onvermijdelijke…

In de lucht tekenen scherpe gedachten Een opening naar de hemel Brokken van woorden knallen erdoor Binnen hangt er een paarse gloed Plots schreeuwen eerlijke zinnen: Waar ben je? Waar ben je? Waar ben je? Gestorvenen verheffen hun hoofd God’s zetel trilt en engels vallen Door angst en schrik verdoofd Je roep werd niet geloofd Je wilde…

De zon zakt langzaam weg achter de zee In de verte zie ik je gezicht Je lacht naar me Ik zie je dansen in de kamer Borduren op een volgend stuk Ave Maria op de achtergrond Je staat op loop naar de keuken Pakt thee met wat citroen erin Je lacht en kijkt me aan Nog steeds je lieve ogen en je glimlach De zachte rimpelige hand met lange…

Glimlachend kijk jij me aan, wat ik je ook zeg, glimlachend kijk jij me aan, al is het goed of slecht... Je zegt geen enkel woord, niet eens een klein gebaar, Je kijkt me enkel aan, en glimlacht alleen maar...…

Je kruipt, loopt, strompelt, door het leven overrompeld. Je huilt, snikt, snottert, sabbelt, drinkt en kwijlt. Je brabbelt, praat en ijlt. Je knuffelt, vrijt, streelt en uiteindelijk toch onvermogen. Je ziet, je kijkt en sluit je ogen.…

De gehoorde stilte uit mijn mond zegt alles wat er nog te zeggen valt Geen woorden voor dit gemis Geen uitdrukkingen voor deze onnoemlijke pijn Geen vindersloon voor dit zeer grote verlies Niemand kan dit goedmaken behalve wij Door te leven als familie met in ons aller hart jou er altijd bij…