Alle inzendingen over emoties

achter de regenboog, langs de nulmeridiaan blijft het water vlak, ergens zonder rimpeling zal een zwaluw weerklinken in aardse schoot de blik vooruitgeworpen op gewonnen tijd gekeerde oneindigheid, herroepelijk hopen gedurig ontsproten aan bochtenloos omzien aan bezield ademen, of een benauwend hartzeer een helix van ooit, gevangen in verloren…

Sammie kijkt omhoog ze ziet verdriet in hoopvol glanzen en in ogen dansen de herinneringen van weleer hoog Sammie, kijk omhoog langs de waterlinie van een tijd waarin spijt zijn kille banden legt rond blijvend zeer waar was je toch- waar ben je hoe vaak ren je nog naar hier? als ik mijn armen open, lief klein dier kom jij dan weer…

te grote voeten in krappe gympen fiets je tegen wind bepakt en opgezadeld tussen velen Mij valt als jij voorbij komt en ik langzaam optrek jij zo je best doet lief....…

als het is zoals jij zei leef ik dan in een leugen van schaamte en een vleugje spijt want niets lijkt mijn ruimte te doen vullen de schreeuw van stilte verlangen verdoezelt mijn denken gelijk aan de schijnbeweging van de wind de hoge bomen doet buigen maar amper met de grond gelijk en dan de stenen welke ik voorheen over het zachte water…

Mijmeringen Over mijmerdingen. Proberen filosoferen Over denken, denken. Dagdromen, Dag dromen!…

Tien spijltjes met tien gekleurde ballen zo leerde ik vroeger tot honderd tellen spelenderwijs leerde men de getallen en zonder enige moeite, het optellen het rekenen werd een tweede natuur antwoorden zonder na te denken toch werd het veranderd op den duur zonder er enige aandacht aan te schenken hoofdrekenen is een enorme klus zweetdruppels…

Ik heb een fout gemaakt door bij je weg te gaan Jij hebt de fout gemaakt mij zonder meer te laten gaan Mijn hart wilde zo graag herstellen het was nog niet te laat Maar dat van jou was al gesloten niet meer tot openen in staat…

Een markante dag in mijn jonge bestaan bij het stoplicht op de fiets zag ik haar twee reebruine ogen keken mij aan en hopeloos verliefd stond ik daar maar redelijkheid was ik terstond vergeten die ogen brandden in mijn gedachten door mijn vrienden voor gek versleten wat kon ik anders van hen verwachten die eerste kus kwam onverwacht nog…

Ik lach om het leven maar meer nog om de dood want mijn tranen hoeft niemand te zien.…

De nacht, de zwoele nacht heeft me als een wijn bevangen. Terwijl een schijnen-rijke wâ mijn brein omwindt, komt uit de diept geen dageraad mij tegen-langen, omvangt me een woel'ge duisternisse die mij bindt. Ik ben geen bake; geen verwijlen, geen verbeiden; geen duizeling van hoop, geen duizeling van dood. Ik ben alleen, bij holle ontstentenis…

Als kind speelde ik graag aan de waterkant spelend met bootjes of steentjes scheren altijd was er een buurvrouw aan de overkant die, uit angst voor verdrinken of mij bezeren mij waarschuwde voor de gevaren van de waterrand geheel opgaand in mijn spel zag ik geen gevaar de bootjes dreven onschuldig in de haven toch kwam deze vrouw met een afwijzend…

Het betuttelende vingertje van de overheid alles moet in het gareel volgens nieuwe wetten datgene wat ik heb geleerd is volledig uit de tijd en het heeft geen zin om je er tegen te verzetten maar ik ben een rebel, ik wil er niet aan toegeven dat wat altijd zwart is geweest, kan niet wit worden hoezeer ze dit ideaal met regels ook na willen streven…

Al het vertrouwde wordt beetje bij beetje ontnomen ik leef in een wereld die ik niet meer kan verstaan nieuwe technologieën zijn veel te snel gekomen misschien ben ik te lang aan de zijlijn blijven staan het is net of ik ontwaak in een vreemde omgeving Bevolkt door creaturen die ik totaal niet meer ken wonend in een wereld met een andere beleving…

Het weerbericht in mijn hoofd voorspelt, al vanaf het begin van het schooljaar, steeds : regen, mist, onweer en storm.…

met gesloten ogen zie je meestal niets je staat nergens voor open en als er iemand naar je roept dan slaat je deur hard dicht maar eens komt er een moment dat je ergens diep geraakt wordt je houdt je ogen niet meer dicht maar voelt je verplicht om je hart te luchten en je kunt je lichaam horen zuchten jij alleen, jij bent vrij en niemand…

Met mijn oude vlieger nog levendig in gedachten Dansend op de wind aan de Zuid-Hollandse stranden Ik wist nog niet wat ik van het leven kon verwachten Wist ik nog niet waar ik uiteindelijk zou belanden Die vlieger, steeds hoger door de opwaartse wind Doet mij denken aan de idealen in het leven De dromen die leven in de gedachten van ieder kind…

Een schreeuw om hulp maar niemand die mij hoort, volgens mij zit ik inmiddels op het randje van gestoord. Ik heb nog wel een nieuwjaarswens, een compleet nieuwe ik, graag, een ander mens! Het nieuwe jaar breekt aan, oorverdovend geknal, en het interesseert me werkelijk geen bal. Schiet mij maar lek, geef mij maar de strop, dan zit het leven er…

Het gaat niet over hebben, hooguit over krijgen. Alléén ben ik degene die nooit praat, maar met jou kan ik zwijgen. Over wat voorbij is en nooit overgaat. Over mijn vader. Over een vroegere vrouw. Over hoe verliezen kan verrijken. Neem een kind dat zijn eerste stappen zet. Het gaat niet over hen vasthouden, maar over -zou ik?- loslaten en…

Een dik boek is vandaag gesloten Ik voel me vreemd en verlaten door een wolk van verdriet overgoten en niet in staat om er over te praten die laatste uurtjes waren te pijnlijk een gevecht tot de laatste snik toch leek het mij zeer waarschijnlijk dat er een rust kwam in haar blik de vrede die mijn moeder heeft gevonden stelt mij amper in…

Er zijn veel woorden gezegd, De puzzel is nog niet gelegd. Dacht een makkelijke van honderd stuks, maar het leggen is niet gelukt. Achteraf de stukken geteld, en door verschillende stukken geveld. Wel driehonderd het getal, wat is nu het geval Er zijn héél veel woorden gezegd.…

De rivieren kruipen door het land als een waterslang Het aflopende land brengt het water terug naar zee dijkhuisjes staan tegen de uiterwaarden in het gedrang en uit de ochtendmist verrijst het silhouet van een boerenstee langzaam komt het leven weer op gang na de nachtrust gerammel van melkbussen klinkt over het koren in het ochtendgloren…

Ik wordt wakker met rijp op de dekens het heeft hard gevroren deze nacht de ijsbloemen zijn de laatste tekens vandaag wordt ik op het ijs verwacht van de warmte, op het koude zeil mijn sokken zijn weer eens zoek schoon ondergoed na de dagelijkse teil gevolgd door een corduroy broek de thee staat te dampen in een mok snel een ontbijt voordat…

ik voel een traan in mijn ooghoek een beetje vocht gevuld met verdriet een emotie die de vrijheid zoekt en die daardoor de bron verliet die traan bezit een stukje van mijn leven een moment dat ik heb meegemaakt een pijnlijk bericht dat werd gegeven waardoor ik even uit balans was geraakt de emotie neemt afscheid van mijn gelaat een vrije…

Ik ben niet als jij Want jij bent zo.. Och, zoals jij! Zoals jij bent, dat ben je echt Maar ik? Och.. ik ben maar ik Nee ik ben dit, maar jij! Jij gaat, jij doet, zoals het moet En ik, och ik doe dat niet goed Want jij, ja jij, zoals je bent Is het net alsof jij Weet wat je doet En wat je wil en ik denk dan Och ik, ik weet niet wat…

Jij en ik zijn elkaars woorden Jij de inkt,.. ik de pen Jij de inspiratie,.. ik de zinnen Jij de kaft,.. ik van binnen Samen gebundeld en gekleurd door gevoel gekruid met verlangen gesierd met hoop. Samen beademen we het verlangen in onze vriendschap Wij willen elkaars woorden niet kwijt.…

Leven is kansen pakken Kansen pakken met alles waarmee je dat kan Voor sommigen is dit moeilijk Voor mij is kansen pakken vanzelfsprekend Ik laat ze alleen lopen Lekker laten gaan Ik trek mijn mond weer open Zo gaat het zo vaak Behalve die ene keer Ik hield mijn mond dicht En ik voelde me verlicht Ik heb weer een kans gekregen En ik…

Boos Bang Verward Zo voel ik mezelf Zo kijk ik om me heen Niets is wat het lijkt Het was een harde les Nu mijn draai zien te vinden in deze wereld Het is niet makkelijk Ergens verder op zie ik een klein lichtje Als ik dat lichtje volg, ben ik vrij…

Zo bang is zij dat ze verstikt verkeerd zal gokken in een ogenblik totaal verstijfd voor pijn behoed raak me niet aan het gaat net goed het zijn slechts wolken om haar heen zo transparant niets staat alleen de opening is overal een stap en dan een vrije val.…

'k Heb mijne nachten meer doorbeden dan doorweend al wemelt twijfel in de opalen van mijne ogen; 'k heb in mijn leven meer geloochend dan gelogen, en zie: de bitterheid ligt om mijn mond versteend. o Gij, die morgen om mijn laatste bed gebogen, u voor het raadsel van dees ziele hebt vereênd: uw zucht trilt door een ijlt die gij vol wisheid…

Dit is niet de stilte die ik voelde toen mijn jeugd een andere wending nam geluidloos in mijn ouderdom vol weemoed en verlangen dit is ook niet de stilte van verloren vriendschap of liefde die een loopje nam geluidloos in mijn hartstocht vol melancholie en hunkering dit is de stilte van jouw gestorven dood in heimwee die geen weerklank…