Alle inzendingen over overig

Mijn foto's van haar aanwezigheid: de afwas, het beslapen bed.…

jij leeft je eigen leven met af en toe wat aandacht voor mij   ik leefde ook jouw leven maar dat is nu voorbij   ik was mezelf verloren ergens in de voorbije tijd   nu ben ik als herboren een nieuwe kans op vrijheid   ik voel weer dat ik leef nu ik mezelf meer aandacht geef…

Met een brede borst masturberende tong mooie veren, hete adem en gespleten tong leven ze op onze huid Wij geile ratjes in de ogen van de gillende meute die in de dierentuin rammelt aan de hekken, de kooien waarin we gevangen zitten De gorilla's die wegen banen de hyena die zegt te helpen de pauw die ons kapsel doet de draak voor ons…

Het bezoek helpt haar graag met zoeken, maar wie vindt -- haar zoals ze was?…

Ik werk in het witte paleis Input, output, geen rimpeling in mijn lichaam, mijn geest blijft rustig, wat ik ook doe Tussendoor onderga ik de stilte in de rode paleiskamers die ik altijd kan binnengaan waar ik ook ben Daar open ik mijn schedel tot een kom en ervaar ik mijzelf, laat ik liefde stromen naar wat mij bezighoudt Daar bezie…

Hij is weg, ik blijf hangen in ons verleden -- waar hij nog steeds is.…

Zie ik de boom zelf nog wel of herinner ik -- me het beeld ervan?…

Haar jurk springt bogen in de eetzaal, ze wervelt -- onaanraakbaar licht.…

Ik wil graag alles voelen wat ik voel en niet -- erin verdrinken.…

Baan jezelf een weg door het woud, naar de vesting -- en bevrijd jezelf!…

kijk om je heen zei ze en ontdek en wees je bewust ontdek het leven ik deed het in de tuin en ontdekte een kevertje dat met gevaar voor eigen leven zich een weg zocht door het gras bang om op z’n rug te belanden als een hulpeloos schaap de eekhoorn die al springend zich verlekkerde aan de notenboom de wolken die hun route door de lucht…

De kinderen gaan spelen, opa is suffig -- Er komt geen verhaal.…

Geluk komt en gaat voorbij, elke keer opnieuw -- nieuw, elke keer: nu.…

Volle maan vannacht, lichtroze als een perzik -- volmaakt, oneetbaar.…

Zonder voorbehoud de dag beginnen, vrolijk -- als de leeuwerik.…

Heerlijk, geen geluid, het tapijt is dik, ik loop -- nog eens heen en weer.…

Ik probeer mijn hand los te trekken, maar mijn wil -- blijft ergens steken.…

Wie in de war is denkt nog steeds dat anderen -- weten wat ze doen.…

De acteurs wijzen naar de toeschouwers, goden -- die kunnen kiezen.…

Wie dat nachtzwarte gevoel nog nooit heeft gehad -- kent mijn treurnis niet.…

In de kleedkamer zie ik geschoren meisjes -- zie ik wat jij wilt.…

de oude molen die traag zijn grijze wieken wentelen laat danst zijn laatste dans Quijote deert hem niet maar de wind die uit de hemel valt en over de donkere aarde liggen gaat…

Het is prachtig spul, dit gele gevlochten touw -- Ik ruik retsina.…

Klein zijn hun hoge verwachtingen, want wie valt -- valt nauwelijks op.…

's Ochtends in de bus een groet, we kennen elkaar -- en toch ook weer niet.…

In de poelen en de regen van het leven -- springen kikkers rond.…

diep in haar wonen woorden soms zijn ze droevig, soms fijn het zijn er veel, toch zijn er situaties waarvoor geen woorden zijn het komt regelmatig voor dat ze iets zeggen moet waar zijn de juiste woorden geen enkel woord voelt goed ze kan de woorden vaak niet vinden is naar het goede woord op zoek het ligt op het puntje van haar tong…

Waarom schrijf ik nog de woorden uit mijn brein dat die mij na mijn leven nog verraden de dagen uit mijn vroege jeugd mij schaden herinneringen aan toen groot of klein. Ach was ik nog zo in geluk geborgen een jonge knaap nog in zijn vaders huis gekleed in spijkerbroek en wollen buis geheel frank en vrij en zonder zorgen. Maar ach, waarom…

Een zachte adem waait in de schoot van mijn huis -- een warme streling.…

De avond komt met kleuren, vogels, geluiden -- Alles kaatst naar mij.…