Netgedichten

netgedicht (nr. 83.872):

Het paleis onder de bergtop

Ik werk in het witte paleis
Input, output, geen rimpeling
in mijn lichaam, mijn geest
blijft rustig, wat ik ook doe

Tussendoor onderga ik de stilte
in de rode paleiskamers
die ik altijd kan binnengaan
waar ik ook ben

Daar open ik mijn schedel
tot een kom en ervaar ik
mijzelf, laat ik liefde stromen
naar wat mij bezighoudt

Daar bezie ik ook de levens
van mijn naasten, van vreemden
en van de mensen die ik ontmoet
Ik omarm hen met vele armen

tederheid