Alle inzendingen over drank

Hoe lang je wilt blijven hangt af van de stilte of die nu prettig is of anders de wijn ken je Wat houdt je wat let je smijt dan vreet me op ik ben er toch verdomme doe maar wat zeg iets stoms dan kan ik lachen om je intonatie begrijpen hoe ik voor je viel als een dronken klaarover op de kleuren van een zebrapad Ik brandde duizend kaarsen…

Kom ga mee naar sprookjesland daar kun je over water lopen laat mij je eerste kaartje kopen een gratis tripje overkant De zon is er in `t meer gebrand en kleur lijkt rouwen na te jagen je hoeft alleen de sprong te wagen vertrouw een oude fabelkrant Geen angst dat het je overmant wat is er mis met helder dromen eens lekker op verhaal te…

zat bibb’rend in de Bar van het Paradijs te Vingtimiglia bitt’re koude campari soda heel veel ijs rotsen hoge bergen blauwe meren bellissimo lollo-lollo-la-lollo-brigida cardinale-quatro-stagioni claudia-lezione-con-amore sophia-loren-tesoro-mio… moeilijk te verklaren zijn giornata particolare enige uren later kwam-ie waggelend…

Oh verzuchtende scheet van gezapigheid om eenmaal uniek te klinken mijn impasse uit te breiden op jou te mogen drinken dat morgen door mijn bed verspreid je woorden leuren je verschijning je deining je onzin je verdwijning wat er stond te gebeuren als ik langer was gebleven een veeg teken had gegeven zo trillend in de morgenstond vreemde…

heel bijzonder den hypochonder al bij één patatje frites zonder friet gaat één likje mayo boven zijn limiet ook bij een magere croquette ontvangt hij nooit gehoorde vetten na twee teugen van één Gueuze Lambic hoort men immer een diep droeve snik bij consumptie van één Mort Subite valt hij echter als melancholiet languit gestrekt in ’…

Pinnig pijnig ik Die ene hersencel Overgebleven Na moeizaam stappen Vergeten grappen Die ik maakte Verdronken oerkreet Die ik slaakte Ik sta weer buiten Bij mijn fiets Tranen met tuiten Slotcijfers zeggen mij niets Ik ga op de Loop naar huis…

Het is stil op straat, De klok verraadt, heel laat Tikt de wijzer uit de kroeg, Ik ben weer te vroeg. Mislukt blijft de nacht achter, Onuitgesproken.…

ik had ze niet eens uitgenodigd maar iedere avond werd ik weer bezocht hun vocht danste wild in de glazen ze lazen de kaarten, op winnende hand ze bleven tot diep in de nacht en lieten me achter, berooid en verslagen…

Hij had te veel gedronken. Erbarmen, hij dacht dat alles sprak. Kako- fonie, en voor wie, voor wie? Toen zag hij een hand, zo sierlijk over een glas gebogen... Meer wist hij niet, dan dat het pover was, en goed. Dat maakte hem nieuwsgierig. Hier paste iets. Dan toch een woord dat hij verdroeg? Daar hief zich de hand. Ach het was zij…

De kurk lag naast de fles en zij ademde verschraalde wijn de glimlach rond zijn lippen zuurde hij slikte even voor ‘ie zei sorry je bent te smakeloos voor mij…

je schittert in het glas buikt door alle flessen je smaak is eeuwig dorst en nooit te lessen de hang in druppels wijn toont goede jaren of azijn de kraag op sprankelend geel schuimt net een plas teveel drink je voor het lege glas of voor de flonkering die het je gaf…

een duister elixer een troebele drab de keuken: ik mix er het duister elixer geen cocktails of tics er is heilzamer sap mijn duister elixer mijn troebele drab…

je doet enkele scheuten melk in een schone hoestdrankfles voegt toe: twee hooguit drie zoute dropjes en vult dit aan met koud water uit de kraan doet de kurk erop gaat er op uit naar gemaaid land of boerderij af en toe fles flink schuddend dan als de kleur het toelaat neem je een keurend slokje langzaam proevend doorslikken met enige…

ach eerder de moeizame gang van werk en bed de uitgekauwde dagen de fantasie van een bord bruine bonen die deden mij de okerkleurige vloeistof beminnen spiedende ogen zien mij het sleuteltje van de globbebar hanteren, het stilzwijgen die karaf en glas doen rinkelen als dan net voor de slok een bitter ‘proost’ klinkt zo werd ik een cafebezoeker…

het grote niets reikt zich aan als een goudgele gloed met een kraag van vals besef gezicht verloren in onecht gezichtsverlies ondergedompeld door die ander die jou is, en toch weer niet zelfs geen notie meer van je wens tot vergetelheid onder het gouden vocht ligt de onzichtbare sleutel die alleen gevonden kan worden door jou zelf…

Het gevaar van alcohol zit ‘m in de roes van onverschilligheid. Het glas of de fles is veel te vol net zoals de problemen die men innerlijk bestrijdt… Alleen komt het besef pas weer de dag erna dat drank de oplossing niet zal zijn en meer kapot maakt dan liefde en welzijn, puur door bier, sterke drank of wijn. Het lichaam houdt het “stop…

met dank aan Annie M.G. Schmidt in Dortmund drinken alle dikkertjes D.A.B.…

een anekdote uit 1958 uren hadden mijn ooms staan dreggen in de trekvliet langs het jaagpad tot eindelijk na een heleboel niets opa's fiets aan wal werd gebracht er ontsnapte een zucht van verlichting die golfjes deed opwaaien over het water... ondertussen sliep mijn opa zijn roes uit -------------------------------------…

Tjonge, wat zijn we weer stoer met je vrienden daar aan de bar maar van dat slappe geouwehoer raak ik alleen maar in de war Zo ken ik jou helemaal niet een macho, een flirt, een grote bek je doet me enorm veel verdriet maar dat vind je zeker gek Ik wil die man zo graag weer zien die ik al die tijd zo heb gemist ik weet wat ik inmiddels…

In de straten van morgen loop ik te dwalen, naarstig op zoek naar een stukje vandaag. Geheel zonder zorgen kijk ik uit kralen met happen uit m'n haar en een stuk in m'n kraag Verdoofd en geborgen proef ik van stalen van onbegrensd geluk waar genoeg verdrinkt in graag! In de straten van morgen schrijf je verhalen die je 's nachts…

Het lijkt een wonder Vader laat zijn borrel staan Hij kon nooit zonder…

ik wilde sneeuw maar er viel regen in de vorst die jij voorspelde we zouden spelen in de witte wereld van mijn helden daar gaan waar niemand is geweest, terugkijken op je sporen is een feest de eerste zijn in niemandsland het ijs waar water strandt het vlaagt vandaag weer troosteloosheid ik had me zo verheugd op kou in winters landschap…

dromen op de maandagmiddagzit het weekend is al uitgeblikt de etiketten tonen de bullshit van dorstigdroge monden ik heb de blikjes weggegooid geplet omdat de ogen de verhalen niet konden geloven slinks en sluw het paaien, woorden klinken ruw en zonder mededogen er is geen wijsheid in de man als de kan naast glazen giet alleen een eindeloos…

Ze zeurde d'r man aan z'n hoofd, dat ze altijd verging van de kou. Om eraf te zijn heeft-ie z'n vrouw een centrale verwarming beloofd. Een elektrische kachel gaf hij en beweerde, omdat ze ging balen: 'De stroom komt toch van de centrale: centrale verwarming heb jij.' Voor de vrouw was het lang niet genoeg, want het kacheltje vond ze…

De dag gaat weer in dronkenschap ten onder. Alles wijkt van waar ik loop. Niets houdt meer zijn vaste vormen, verandert zich, verkleint, vergroot. Muren wijken, niks gaat meer vanzelf. Deuren sluiten, geopend tot de helft. Gesprekken gaan aan mij voorbij. Ik weet niet meer wat je zei. Plafonds en vloeren golven op en neer. 'k Zoek mijn…

a. belandt sjouwend met drank in de goot de geest sijpelt uit de fles hij leert zijn les en zweert huiswaarts waggelend: nooit een druppel meer! ook b. vervolgt zijn weg met het hoofd in de wolken van zijn god die neerwerpt wat hem tegen de borst stuit zonder aanzien des persoons de zon gaat eenzaam op en in de goot schitteren…

je schittert door het glas en buikt door alle flessen je smaak is eeuwig dorst en nooit te lessen de hang in druppels wijn toont goede jaren in uitbundig zijn de kraag op sprankelend geel schuimt net een plas teveel drink voor het lege glas en voel de flonkering nu de rekening is ook voor u…

je nipte aan je glas van rode wijn. met je glanzende ogen keek je naar je glas. je zat voor je heen te dromen al kijkend naar de wijn. je dronk er voorzichtig van al dromend van je glas rode wijn…

De kamer verrast door mijn aanwezigheid mijn ogen gericht op iets dat dood was, althans voor mij Het glaswerkmanifest nog in haar hand geklampt de conversatie met flessen, glasgeworden tranen Elke keer weer niets en telkens minder Ik vergaderde ook met hen, de glazen conversatie maar ik ben gestorven als gevolg van het leven Ik en m'n grootheidswanen…

Daarom, laat af van hoop en wanhoop, kom waar vrouwen lachen en waar om en om de wijnkan rondgaat, drink voordat uw stof wordt omgearbeid tot een andre kom.…