Alle inzendingen over mystiek

Haat: opgediend in een porseleinen terrine, daarvan wordt gegeten, tot ze vol zijn. Ze hoeven er niet echt van te genieten dat doen ze immers van 't venijn? Haat, opgediend in een grote pan, iedereen lust er wel een soepkom van Ook al zou er niks van worden gegeten iedereen wil best wel weten: Van haat- geflambeerd met nijd, en al heb je…

ik weet dat de zon licht zal baren helaas nog steeds op de verkeerde aarde hier dwaalt schaduw tussen grijs en zwart voel me verloren zonder enig contrast alleen de maan geeft gelig zicht heeft zich geprofileerd in tweedehands wederkerend schijnen zij luwt de scherpte van dit ondoorzichtig bestaan terwijl ik in het volle licht…

de kaft voelde in vreemd ervaren buitenissig aan pagina’s ademden stilte in een sterk verschraalde lucht hoeken waren met zwarte duimen viezig bedrukt nog las ik niet letters glansden een koortsige gloed de sfeer voelde totaal niet goed in zwaar beladen zijn kanttekeningen kruisten rood gevlekt onleesbaar schrift weerhielden…

Ik bewandel wegen in het morgendauw. Zon verschijnt na regen is de hemelblauw. Neem nu eindelijk eens van mij aan. Gevoel kan tijdelijk aan de hemel staan.…

ik heb ze zien lopen in het licht van weten hoe ze eruit zagen ben ik in pure verbazing vergeten lichtende vormen kleurrijk in voortdurend bewegen kon hun warme empathie voelen zonder angst over hun bedoelen zij openden dimensies die ik nog nooit had gezien onbenoembaar in woorden maar alles voelde zo eigen ik speelde…

ik zie ze gaan als strepen aan de hemel hun zielen helemaal vooraan geen ballast of verder aards omhulsel alleen kristal markeert de vaart tot waar de tijd zijn grenzen lost en naadloos overgaat in eeuwigheid ze zijn vervlogen in oplichtend sterrenstof met vurig laatste groet hun speelsheid is weer samen delen zij stralen nu oneindigheid…

Of je nu gaat twijfelen of geloven Gods schepping is uit niets ontstaan en dat kan niemand meer ontgaan Hij kon onszelf nog meer beloven… wacht tot de grote dag is aangebroken en ‘n paradijs voor jullie zal opengaan of je nu gaat twijfelen of geloven Gods schepping is uit niets ontstaan Kijk naar de sterren, zon en maan door wie worden…

de vondst van het hoefijzer stelde mij voor een probleem hoe ga ik hem ophangen probeer daar op internet maar eens achter te komen uiteindelijk besloot ik naar m'n gevoel te luisteren dus met de opening naar boven welnu daar hangt hij thans vastgeklonken aan de schutting en nu maar wachten op het geluk…

Eerst was het niks, echt helemaal niks, toen werd het bestoven door wie weten we wel met wat vocht, doorgaans van boven werd er iets zichtbaar: zeker weten van wel. Wat er zou komen, geen mens die 't wist 't is net zo onvoorspelbaar als heel dichte mist, maar dat er iets aankwam, was heel goed te zien want een groen puntje liet zich vol ijdelheid…

Ze zijn echt nog, onder ons ik weet het zeker ze zijn lijfelijk weg, maar daar houdt het dan op, ik kocht een bosje rozen, want tja daar was het mensje en ik, gewoon dol op. En zo staan de rozen, prachtig te zijn komen mooi uit, een beetje zonneschijn dan ineens: een schrik, wat gebeurd er nou? van slechts 1 roos vallen alle blaadjes op tafel…

Het kwade met een oog loenst over de akker waar de galgen staan; waar de wind stormend raast en het leven geen reden meer heeft voor een vruchtbaar bestaan. De dood zich kan gronden uit tandeloze monden. Kraaien de boodschappers zijn van de zwarte pest. Die Magere Heyn stuurt op zijn laatste ronde en de mens doet terugkeren tot aardse…

Ik zoek en zoek en zou willen weten Hoe ‘t met ons leven zal zijn na de dood vele boeken zijn daar over geschreven toch blijft het mysterie altijd even groot Ik zoek en zoek en zou willen weten waar ik mijn geliefden terug zal zien in een oneindigheid die niet is te meten en valt die menigte dan nog t’ overzien?. Ik zoek en zoek en zou…

ik heb mijn droomwinkeltje gesloten alle snuisterijen weggehaald van de kleine toonbank vol tovers heb ik met veel moeite afstand gedaan de chique balie met gebakken lucht nam al nooit een grote vlucht glimmers en glanzers waren niet aan te slepen maar werden ook snel weer vergeten een paar kleine knuffels waren mijn stille vennoten…

ik heb mezelf verloren in de snaarvibraties van de viool ging mee op ontdekking in eerst kleine loopjes pas later met twee we dolden naar buiten rolden steeds verder in ons eigen geluid hebben niet omgekeken op echo’s gewacht ter bevestiging van onze lach in loslaten wisten wij de hoogste tonen te halen net voorbij totaal vrij…

Zeg mij waar ik moet gaan,waar Gij zult staan is die weg nog veraf ligt hij hoog of bergaf?…

Zij wist een plekje onder oude bomen waar zomer z'n geheim .....bewaard Hij zocht zich een zomers tafereel kleuren van z'n palet Met z'n schildersezel stond hij als aan de grond genageld Hij voelde zich even..... in 'n ongemakkelijk pakket Ze heeft 'm even aangestaard toen verscheen de tover van 'n glimlach ze werd…

ik speelde met lijnen van het perspectief de horizon werd irreëel alsof hij danste op muziek ook het geluid vibreerde andere tonen waarbij de melodie totaal afweek van het gewone ik zag een grotesk wereldbeeld waarin emoties vingers kregen voelde hoe normaal ging tegenstreven verloor zo mijn houvast liet me willoos gaan in een…

Een weg overgestoken De grens voor voorbij Nevel en waas Tot ik je hand voel Vingers verstrengeld Warmte en liefde Vooruit marcheren! Zoals soldaten naar hun veldslag Zoals doden naar hun graf Je geeft me de kracht Geen hel of vuur lijkt me onoverkomelijk Met jou dicht bij mij…

Rechts ademend is mijn zicht drie slagen neerwaarts gericht Ik zie in bundels zonnestralen ontelbare deeltjes dwalen Af en toe danst een kwal voorbij Ik kan haar aanraken en zij mij Wil ze mij verlokken met haar waaierende rokken? De kompaskwal heeft haar streken De oorkwal geeft een teken Een haarkwal wil mij zoenen en schiet met…

Het leven in de Hof van Eden was te mooi om waar te wezen De zon kwam op de zon ging onder De tijd was nog niet uitgevonden Er was hemel er was aarde Er was lucht en er was water In het bos de wilde beesten Er was Adam er was Eva Ze leefden met elkaar in vrede Zonder doel en zonder reden Ze kenden oorzaak noch gevolg Er was toekomst…

het wordt nooit wat en het wordt nooit méér, zegt hij, de blindganger. in zwarte jas en dito das laveert hij langs het leven. na verworven ja-woorden heft hij hoopvol het glas, het straatje zonder einde netjes haalbaar.…

Als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God geen duister meer ons uitzicht zal versperren als wij wonen boven die oneindige sterren en de grootheid van Zijn mysterie ontdekken indien wij geleefd hebben naar Zijn gebod als wij wonen boven die oneindige sterren in de eeuwig bloeiende tuinen van God.…

Hij werd geboren, z'n moeder keek zei: hij heet Frits, da's wel duidelijk, het is een kind van niks! Het kind groeide op, deed z'n naam eer aan 'Frits' want wat men ook verzon, hij deed helemaal niks! Het joch moest naar school, een ieder kende Frits, had nullen op 't rapport, want hij deed dus niks! Ging van school, daar kreeg men niks gefikst…

er was geen waas of een aura met vreemd licht ik was compleet de wereld kwijt in een demasqué van gewoontes keek ik om me heen voelde geen empathie in tal van blikvangers ze zeiden me niets ook de verschillen in vorm en grote kon ik niet duiden omdat alles bewoog leek te ademen als organisch geheel zonder verplaatsen maar wel…

Fietsen met te laag zadel en dan klein als vroeger over de Westduinweg naar het stille strand achter jou, die vlot en vlug over de brug langs straten waar ik zoveel liep naar mijn ouders de lucht blauw het stille druk maar wij lopen verder waar het rustig veren aan de hemel liggen arm aan arm en dij aan dij 't water fris en glad een…

Gezicht van een engel zo maagdelijk zacht. Blik op de wereld onwetend van wat op jou wacht. Het geluk krijgt vleugels als jij naar mij lacht. Jouw mysterieuze blik magnetiseert mij bij overmacht. Lippen vormen bij herhaling het betoverende woord; dat over de hele wereld als een mantra vele harten verstoort. Ze drinken de drank…

het komt wel voor wat vaker dan voorheen dat ik uit de tijd geraak en in iets anders overvloei zeker ik ben dan genoeg heb binding met het al om me heen het lijkt of ik uit een spoed ontwaak de aarde draait niet meer maar ik vertoef nochtans in een surplace als een lichte veer, heen en weer, totdat ik vaak ongewild, voor even…

Rijdend op de fiets, zegt 't waarschijnlijk niets, maar in 't zitje achterop zat een allerliefste poppenkop. Een kleinkind om te zoenen, rode wangen van de wind teveel mooiheid om op te noemen zat daar dat mooie poppenkind. Waar zijn de kabouters nou, vroeg ze me opeens, ik stopte het ritje en zei kijk, kijk daar nou eens! Een rood…

deze morgen, het is nog vroeg, eerder dan andere dagen is daar een engel die naar licht komt vragen; of ik voor haar het aardse kan verklaren ik breng haar vurig verlangen in een tijdrovende stilte tot bedaren immers zulk een wezen die dat wenst is veelal de weg kwijt, heeft de zin laten varen ik kijk haar in de ogen en zie ze voorbij…

Een Engel verscheen, doorboorde Theresia’s hart met een gouden pijl, liet haar achter in vuur en vlam, een vrouwenhart in extase. Zij was in een totale overgave aan de liefde. Haar gepolijste gezicht verhoogde de tastbaarheid van het mystieke moment. De liefdesengel werd belicht met voldoening van haar plicht. Het was de Goddelijkheid van…