Alle inzendingen over werk

Gewapend met tandenborstels Trok hij naar de woestijn Voor het laatst ontdekte graf Spittend in de droge grond Stuitte hij op schedel en edelsteen Zich afvragend wat de context was In een mooie stratigrafie De lagen van het grondprofiel Met duidelijke chronologie Het deed hem allemaal niet zo veel ‘Een biertje en dan lekker slapen…

in de stilte buitengaats vanmorgen bij vorst en kou gingen we weer voor de vouw op straat en werkplaats met de aller allerbeste wensen uit alle verdiepingen tot aan de hoogste baas de hele dag op kantoren zul je veel geritsel horen van kranten dikke bijlagen die in de kreukels niet gelezen wel doorbladerd diep van binnen echt storend…

Oud en nieuw Wenen verzakte wijn Gespleten tongen Spuwen droge vlammen Als pekel tegen dorst Geblust met benzine Wat anders…

Wat ik al die tijd al wist door anderen wordt over mij beslist niet als persoon of fijne baan Maar teruggebracht tot fte’s en meters ontmenselijkt en van gevoel ontdaan Eén ding is echter zeker: niet voor de vloer maar voor de manager wordt alles stukken beter Modern en efficiënt zijn toverwoorden uit zijn boek Hij weet het mooi…

De mensen klagen veel en willen kwetsbaar zijn, de handen strelen van hun stille chef ik herken het spel van toen ik leren moest om hogerop te komen - de straten zijn bekend, maar niet de mensen ze wachten vaak ik groet beleefd en op mijn deurmat heb ik welkom laten schrijven maar nieuwe vrienden zoek ik niet, dus afscheid nemen…

verkopen,... jaja en de rest.. tralala! mens wil zich informeren liefst zoveel mogelijk in detail om achteraf alles te vergeten. verkoper,...vrouw, man is dit alles wat je kan! zakencijfers moeten hoger beter dan vorig jaar 't is werkelijk niet te geloven!…

In je hart zit stille haat stille haat met stil verdriet tranen stromen rond je hart maar toegeven wil je niet. Ergens ver weg weet je dat er een einde aan gaat komen dat de haat en het verdriet weer als tranen kunnen gaan stromen. Jij bent hier en hier alleen niemand die je echt goed kent zo lief, mooi en intelligent daar weet niemand…

Gestuurd om een onsje van het een of ander wachtte ik stil in schemer dromerig starend naar de bakken met suiker, zeep en stroop de donkerbruine zakken waar vrouwkruidenier in deed luisterde naar de verhalen van vrouwen met tijd wie er ziek was en waarvan hoe het ging met psst, psst, psst. mij merkten ze niet op snoof de geur van suiker…

Een vakdiploma heb je gehaald maar dat is niet genoeg Daarvoor word je niet betaald dus juich maar niet te vroeg Als jouw brein meer kon verwerken cijfers en grafieken op kon slaan Dan hoorde je bij de "sterken" en zou je hoog in aanzien staan Maar jouw soort arbeid adelt niet dat heb je altijd al geweten Geen promotie in 't verschiet…

Raceten ze snel weg van school maandag was er iets te beleven het nieuwe varken werd gebracht als je eerst bent kun je goed bij het gat van de deur alles zien laatst was er een ontsnapt hij gilde als een magere maar had spek genoeg de jeugd moest aan de kant hij werd wel weer gevangen Klaas de slager had een pistool zette hem op 't beest…

Deed hij de protestanten die ander de roomsen de wijk eerlijk verdeeld pint hing aan de bussen waaruit hij losse liters schepte geen problemen vrouwen met kokermaat liepen naar de kelder melk bleef heus wel goed praatje was van belang dan wist je wat er leefde ondertussen schreef hij de bestelling graag en bracht de boodschappen…

Tijdens een storm bij volle maan vloog er een vleermuis in mijn gril. Mijn panda viel er prompt van stil bleef halverwege nergens staan. Een wandeling had ik te gaan om toch nog op mijn werk te komen. Ik kon de weg gelukkig dromen naar het kasteel ‘De Transilvaan’ De klopper klonk de poort ging open Heer Vladimir keek me strak aan. Snoof…

De keukenmeid was jarig en ze kookte, omdat de chef-kokkin 'r op bezoek verraste met een keukenmeidenboek, van woede, wat niet met de feestsfeer strookte. Het was een héél dik kookboek. Laaiend was ze. Ze riep: 'Dit is een echt gemeen geschenk, waardoor ik aan m'n keukensores denk! Een lijvig dichtwerk zou me beter passen!' - Maar haar bazin…

Er bestaat een groot verschil tussen de menselijke maat en de vergulde pil…

Waarom al die overuren, moet een dag dan zolang duren? Wat denken ze nu wel, jouw leven wordt een hel. Je lijkt nu wel heel sterk, om zes uur naar je werk En ‘s avond laat weer thuis niet eens meer voor de buis Eten en meteen naar bed, de wekker weer gezet. De andere dag weer vroeg op wanneer zeg je nu eens stop! Dit kan toch niet…

Staat al langer onder schot voor langer dan het jaar is levend bespuugd, dromend bespot behoort tot de inventaris. Slaat de laatste band kapot de smaak van de abortus die spart'lend piept en hijgt tot slot in eenzaam lot berust. Onder god geboren daar is onder 't juk van het salaris de grijsbetonnen hel. Het laatste uur zijn lippen…

In feite ben ik nog steeds kind en niet volwassen, met een baan. Maar verder niemand die dat vindt. Mijn wereld is voorbijgegaan. Ik rij haar zoekend achterna en wil er midden in gaan staan. Maar steeds als ik haar volgen ga wil zij niet toestaan dat ik sta.…

ik moet zorgen voor het kleintje en koken voor de grote ik hang de was weer aan het lijntje en snijd het vlees in moten ik moet leven voor mijn kind voor mijn man, mijn gezin en dat is ook het enige waar ik ooit voor leven wil nee, ik hoef niet een carriére geen huis met dure hypotheek geen sauna in een luxe serre niet bij elke koffie…

Ontmoeting en begroeting Een niet te scheiden daad Tijd voor nieuwe versterking Zoals dat in het leven gaat Een daad voor samenwerking…

Orhan Pamuk Niet langer veilig Om wat hij denkt Zegt en schrijft Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? R-E-S-P-E-C-T Eerbied slechts Voor een ander (Nieuw) leven Waar is R-E-S-P-E-C-T Toch gebleven? Baan van schrijver dezes Hufterig en onbeschoft Na een ernstige Ziekte gejat Daar ik gewóón Wil(de) leven...!…

Ik hield me vroeger altijd op de vlakte en dacht bij 'werk' aan iets op een kantoor. Vandaar dat ik me voegde in het koor van mannen met gevoel voor het exacte, die, niemand uitgezonderd, zich verpakten in grijze maatkostuums als metafoor van evenwicht en als een omnivoor braaf slikten wat passeerde; waarvan akte. De stukken heb ik volgzaam…

ik haat de werkman de man die elke ochtend uit werken gaat zijn eerlijke handen werken laat met zijn zuurverdiende centjes zijn aardappelprak en een teevee die altijd aanstaat ik haat de werkman met zijn stof en werkschoen met zijn “niet lullen maar doen” ik haat de werkman met zijn puberzoon en labrador zijn wijfie en ‘daar doe je…

Hij verdoezelde dát wat hij zat was, door balancerend op een trap, gewapend met verf en kwast, streek na streek de muur van een andere kleur te voorzien. De smerigheid bedekkend, hier en daar wat lekkend, zich soms nét iets te ver uitstrekkend, verloor hij zijn evenwicht. Nu was niet alleen de muur voorzien van een andere kleur…

de mensheid bezien in het generaal met de oudere mens meer speciaal leeft met een bewogen verleden hetgeen bij uitstek geldt voor de beroepschauffeur die jarenlang door de week tot vervelens toe altoos goed humeur tussen de plaatsen Hoorn en Sneek naar op de radio al is vastgesteld zonder ook maar enig lussen met toch de afsluitdijk er nog…

Reeds schemert vaag het ochtendgloren als ik mijn schreden huiswaarts richt. Een nieuwe dag is weer geboren - vermoeidheid tekent mijn gezicht. Aarz’lend komt de natuur tot leven tussen het asfalt en ’t beton. De merels zingen: ''wacht nog even, nog even maar, dan komt de zon''. In deze prille ochtenduren draai ik m’n sleutel in het…

Uitgesproken met een stalen gezicht Onwaarheden; op de strijder gericht Al is de leugen nog zo snel De waarheid achterhaalt ze wel Uitspraak toen sloeg in als bom Een geestesstroming ouder dan het christendom Gnostiek: ziet geen tegenstelling tussen goed en kwaad Strijd verloren, door trouweloosheid, verraad…

Weekend, bevrijd me, van het patroon, dat ik krijg als loon. Voor een week hard werken. Doorbreek, het ritme, van de week, welk zo onnuttig leek. Laat me even aansterken. 8-7-93…

mijn werkbezoek aan Hoek van Holland bracht onverwacht verrassend resultaat mijn werkhypothese er was al hoek voordat er sprake was van De Hoek nee dus er was alleen des graven zande en wat klei in polder de Burgemeester van Rotterdam is thans op de hoogte van de antwoorden op mijn vragen tot zijn genoegen ontving hij bericht…

De baas sprak tot zijn knecht je gaat aan het werk en een beetje snel, je werktijd is nog niet voorbij! De knecht sprak tot zijn baas,ik vecht voor aandacht, let wel, dat is behalve salarisverhoging belangrijker voor mij.…

Kruipen de uren kruipen ongelogen op de stoel, knielellendeding, gevangen op de vierkante meter, krampenvingers, vlammenwangen, prikkingen in schermersogen. Gekkenhuis hier vergeven van waanzin borderline narcistisch navelstaren en in- zichtloos ziek. Wie zal mij bewaren? Tikken, tikken, tikken, kreng decursus, dwang en drang en…