Alle inzendingen over overig

O, lieve hemel, wat is dit nu weer, foute boel, 't overkomt me voor de zoveelste keer, ga zitten in m'n eigen stoel, maar in de allergrootste haast, waaròm dat weet ik niet, zit ik er niet òp, maar plof ernààst en nèt als ik over m'n pijnlijke achterwerk wrijf, vraagt mijn echtgenoot waar of ik blijf? Met in mijn ogen de slaap niet uitgewreven…

Ga nooit de hoop opgeven geef de hoop niet op Er is een beter leven, je komt er bovenop! Verlies jezelf niet in verdriet Maar trek je schouders op en geef jezelf, want ja dat mag, een flinke schouderklop... Hoop doet leven dat zegt het spreekwoord toch? Zonder hoop is er geen leven... Je weet het wel, maar 'k zeg het je alsnog...…

Als ik een vogel zou zijn Kwam ik naar de hemel toegevlogen En riep dan zacht jou naam En jij zou daar staan met grote ogen Ik zou je vertellen dat ik je mis En dat ik nog heel veel met je wilde doen Dat ik heel veel van je hou En dan gaf ik je een vogel - zoen Ik zou je zeggen dat `t goed gaat met me bovendien En vloog dan weer naar beneden…

Iedereen krijgt z'n eigen pakje te dragen, alleen heel soms zou ik willen vragen, kan ik 't niet in 'n zakje doen, om 't heel snel weg te gooien, 'n vuurtje ervan maken, om 't vervolgens uit te strooien? Soms, heel soms is m'n pakje een beetje zwaar, daarom vraag ik dit even, misschien lijkt 't wat raar, maar ja, ik ben toch ook maar…

Hoe mooi is het leven als het begint, zo gezellig, geborgen. iedereen die je nog bemint. dan word je groter en al wat drukker soms. je speelt met je brood en de boter, je bent een ongehoorzaam kind. Je snapt nog niets van alles om je heen, maar ach wat geeft het tijdens spelen Dat weet vast iedereen. tenslotte zijn er velen. Dan opeens…

Weer een druppel valt naar benee. Het geluid gelijkt een lawine In een verlaten sneeuwcabine. Nu, enkele seconden gedwee. Slechts één vraag rest: Wannéér komt de tijd Van het voorval dat ieder zo mijdt, Wanneer het finale oordeel wordt geveld. Waanbeelden nemen mij in hun ban. Wordt mijn ziel al naar beneden gesleept, Of is dat slechts…

Het tikken van de klok De voetstappen van papa droge, doffe klappen, in de nok van het natte dak Stil zit ik, veroer me niet Ik weet dat hij me hoort En als hij me ziet, dan zijn de rapen gaar BOEM, PATS, AU!, KLABATS! 'Papa, papa, het doet pijn!!' 'Zeur niet kind, ergens vind je het fijn.'…

De wekker, een prachtige uitvinding, voor mensen die moeilijk op kunnen staan, Maar na een slechte nacht, kan ik het onding, als hij met een hels kabaal afloopt, wel van m'n kastje AFSLAAN!…

Ik sta al een half uur met mijn handen achter mijn hoofd, ellebogen tegen de witte tegels... Het warme water valt gestaag over mijn haar en gezicht. Het water loopt langs mijn half geopende mond langs mijn lichaam en mijn benen, naar mijn tenen, tot het putje op de grond... Ik duw mijn natte haar naar achter en pak de haarverzachter…

Vast gesjord zit ik bij het piepkleine raam Klaar voor de start, om de lucht in te gaan Toch wel lichtelijk nerveus Uren vliegen over de Atlantische oceaan... Het was niet de eerste keer dat ik ging vliegen, als dat zo was dan zou ik liegen.. Maar dit luchtschip is wel groot Storten we neer, dan vinden 500 mensen wel de dood... Ik…

Waarom gaat niet alles over rozen? En als het over rozen gaat waarom dan al die doornen, stekend in mijn gelaat? Mijn pad is echt geen rozenpad Maar, zou ik dat wel wensen? Want aan de rozen zitten stekels die ik dan toch zou verwensen... Ik zou pas van een roos genieten als die geen doornen had dan zouden ze mijn pad mogen plaveien…

Moeilijk om kritiek te krijgen als het maar opbouwend is en als je daar dan achterkomt krijgt het pas betekenis... Ieder mag zijn mening zeggen Maar doe het als een diplomaat eerst denken en dan zeggen Niet kwetsen! En wil je dat persé wél doen Doe het dan als je er volledig achterstaat...…

Zet je schoenen in de gang... Ruim je rotzooi op... Ik vraag me af, hoelang Ik dat moet blijven zeggen Doe die muziek wat zachter het is hier geen discotheek! Ik lijk soms net een Veldwachter Iedere keer maar weer zo'n zondagspreek... Doe die bierflessen in een krat en ruim die peuken op... Soms word ik het gewoon spuugzat en 's avonds…

Als geld nou niet gelukkig maakt, doet arm zijn, dat zeker wel? Als ziek zijn tot je kruis behoort en 't zonlicht is te fel? Als zeuren nou eens leuk zou zijn en complimentjes, dan weer niet? Dan hebben we dus niks te klagen en zeker geen verdriet? Dus wat je ook mist of mankeert, 't gaat erom, dat je ervan leert!…

Aftasten en te weten komen Hoe je werkelijk bent Aftasten wat je gaat overkomen of je mij al een beetje kent Heel voorzichtig, steeds weer iets meer Een eerste ontmoeting in een knusse atmosfeer Nog steeds aftastend en nog niet klaar voor meer... Mogelijk komt er een moment Dat ik me kan laten gaan en dat ik consequent jouw liefde niet…

Hij is tachtig en woont drie-hoog Ach, 's winters is het hier droog. Leunend in zijn vermolmde zetel Op de kachel pruttelend, de ketel. Toen, met haar, mijmert hij even... Zijn droomprinses, dat was leven. Buurvrouw-lief is afwezig, bij haar zoon op bezoek 't Proviandkastje fluistert: wat karig, niet één koek. Straks, heerlijk…

geluk zit hem niet in het materiële zoek het liever in het klein kijk eens naar een kind dat glimlacht of een straaltje zonneschijn een onverwacht telefoongesprek een leuk kaartje met de post er is zoveel te genieten geef je ogen goed de kost een boom die staat in volle bloei een avondje met volle maan er is toch zoveel moois…

in gedachten ben ik aan het strand en schrijf met mijn vingers jou naam in het zand dan komt een golf en spoelt het stuk jouw naam is weg maar niet uit mijn gedachten geen golf doet breken jouw naam die in mijn hart is neergestreken…

op twee tegels afstand staat hij tegenover mij even slaat hij zijn blik op kijkt hij echt naar mij? de zon schijnt op zijn haren zijn ogen zijn verborgen achter lange bruine wimpers toch ziet hij mij, hij ziet mijn zorgen want hij zocht mij en hij vond mij hij ziet wat ik ben, nu wel… en dan lach ik en dan raakt hij mijn hand; het is…

met dank aan J. Slauerhoff de mooie regels willen maar niet vlotten wat letters dansen doelloos op m'n scherm de eerst timide vloeken worden ferm vergeet het toch, wat kan het je verrotten maar ik behoor nu eenmaal tot de zotten die ondanks zuchten, zwoegen en gekerm vertwijfeld wachten op die ene term de fraaie villa tussen al de krotten…

Wat is geluk? Hoort het niet te zijn: PER-ON-GELUK? Gewoon: "perongeluk" heb ik geluk! Bijvoorbeeld, even vorsen... Geluk in de Liefde Geluk in het spel... Geluk is niet een vaststaand feit Het is, denk ik, per-on-geluk Geluk is niet te koop Geluk niet te verdienen Hebben we dan gewoon Geluk gekregen van de Ongeziene? Ik heb geen…

een vlinder landt op een bloem voor zijn laatste rust hij is op.....verloren en helemaal uitgeblust maar die bloem is niet de plaats waar zijn rust is gevonden hij voelt zich meer thuis in een ander dorp waar hij langer was verbonden zijn geliefde neemt het besluit geeft hem een nieuwe bloem met kleuren dicht bij hen ....een warm gevoel dit…

oma en opa twee oude mensen ze zijn er niet meer maar de gedachte nog wel ze waren lief en zagen bij de kleinkinderen geen grenzen en deden mee aan een grapje en een spel vooral opa met zijn grappen en gedoe als ik een snoepje vroeg aan hem dan liep hij naar het kastje toe en met een lachende stem zei hij ..hier en opeten maar hij genoot…

Gulzig drink ik van de stilte. Contrasterende tinten staren mij aan, waanzin in de meervoudige betekenis van het woord. Ik waan mij in een netwerk van zorgvuldig gecomponeerde buigingen en strekkingen. Stelselmatig poog ik concentratie te verheerlijken. Gevoelens beneden het vriespunt, doch hittebestendig. Hijgend…

Vroeger waren het altijd "oude" mannen Zwarte jas en hoge hoed Doorgroefde gezichten Ze liepen vooraan in de stoet De kist, te dragen op de schouder Een beetje eng, dat vond ik wel Onder die kist werden ze steeds ouder Geen stoere jongens, dat zag je wel Nu zijn ze verwisselt door studenten nog zonder Bullen weliswaar Onze toekomstige…

Wanneer ik traag in 't leren ben, Dan denk ik aan het kleine miertjen, En sta dan in mijzelv' beschaamd, Bij 't voorbeeld van dat vlijtig diertjen. Des zomers werkt het altijd voort, En nimmer zou het moeite sparen, Om, in de kleine voorraadschuur zijn wintervoedsel op te garen. En, zou ik, minder wijs dan hij, Mijn tijd met ledig zijn…

Ik ben moe, moe van het leven. Is er dan niemand, die mij dat ene kan geven. Dat ene is vreugde, vreugde en liefde om mijn leven door te zetten. Zodat ik niet meer moe ben, en alles even op een rij kan zetten. Ik ben moe, moe van het leven. Ik wacht tot diegene komt, die mij dat ene kan geven.…

Als het donker pijn doet aan je ogen, Als het licht enkel leeft in de krochten van je ziel, Neem dan mijn doornenhand, Waterbloed zal stromen, En laaf je aan mijn verleden, Omarmd door mijn engelen, Versier je met mijn demonen.…

Generale repetitie Hulde aan alle fouten die ik beging aan alle keren dat ik met schaamrood de planken mijn diepste excuses bood en spijt ten leste zorgde voor bekering Applaus voor al het vallen en weer trachten voor de wonden die ik in janken heb gelikt alle rotstreken die me door het leven geflikt uiteindelijk zoveel goede dingen brachten…

O spreek, mijn hart, waarover wilt gij klagen? Ik dorst naar liefde, en haat is om mij heen, Ik zoek naar recht, en onrecht heerscht alleen- Wees sterk mijn hart, haat, onrecht kunt gij dragen! Spreek weer, mijn hart, ik wil u telkens vragen: Ik vorsch naar waarheid en leugen heerscht alom, Ik snak naar vrijheid, en elk buigt zich krom- Wees…