Netgedichten

netgedicht (nr. 2.147):

Blunders

Generale repetitie

Hulde aan alle fouten die ik beging
aan alle keren dat ik met schaamrood
de planken mijn diepste excuses bood
en spijt ten leste zorgde voor bekering

Applaus voor al het vallen en weer trachten
voor de wonden die ik in janken heb gelikt
alle rotstreken die me door het leven geflikt
uiteindelijk zoveel goede dingen brachten

Een staande ovatie voor mijn flaters
wat was het heerlijk om van ze te leren
dat ik me niet meer hoef te generen

Daar daalt het doek voor mijn verleden
een laatste buiging voor geleden katers
ik dank hen glunderend mijn heden