Alle inzendingen over moraal

Zij die de oorlog in zich weten te ontslaan bestaan in mijn ruime hart. Zij die verdriet, pijn, onrust en waanzin verdroegen, in stil hart zij vergaan niet in ziel noch in mijn geschriften. Zij die logen, elke waarheid, wacht een nieuwe, moeilijke tijd. Voorlopig geen 'verlossende' eeuwigheid. Maar zij met waardige houding op de…

Maart roert zijn monsterlijke staart Zwiept plantenpotten van terrassen Dwingt jong en oud in winterjassen Zet mijn vergissing op de kaart Werpt zwerfvuil tegen huis en haard Wist mij laaghartig te verrassen -Ik vond het nogal onvolwassen- Met kelen waarin nog geen baard Ze vielen spoedig door de mand De wilgen graaiden naar mijn lier…

Als jij moest zijn zoals je was was dat misschien om van mij te maken wat ik moest worden. Hoe zou ik je dan ook maar iets kunnen verwijten…

op spitsen van tenen over het smalste koord balanceren wij voetje voor voetje omzichtig tussen schrikkels dodelijk scherp levensbedreigend aandacht gefocust op eigen behoud alleen dat onverbiddelijk en totaal…

Hoe de laster smaal', En door vuige taal, Deugd haar kroon bezwalke, - 't Schendend lipvenijn, Schoon het de aard' verschalke, God verblindt geen schijn! Zie, de nevel zwicht, Voor het zonnelicht, Dat de waarheid bloot leit; En de pest der aard', Staat, in al zijn snoodheid, Naakt geopenbaard. Wat zijn helse tocht, Gruwlijks samenwrocht…

De maan loopt door de wolken, Zo zachtjes en zo snel; De kindren komen buiten, « 0, knaapje, ziet ge 't wel? » Toen stak het kleine knaapje Naar haar zijn armkens uit, En wou het maantje hebben, En weende en schreide luid. Ik kan het u niet geven: 0, zo ge later, kind, Ook 't levensheil woudt hebben, Dat men op aard niet vindt, Denk…

Golven van verdriet scheuten van pijn ik ben er nog hoe erg kan het leven verder nog zijn?…

In stilte leed ik vermeed ik te praten, opdat jij ons ooit met rust zou laten.…

Nee, het is niet alleen Petrus die driemaal toe verraadt. Ja, het is driemaal dat deze Petrus, Petra, wordt verraden. Telkens en opnieuw weer voelt men deze behoefte. Er wordt mij verweten, jawel, de verkeerde naam in het verkeerde hoofd te dragen. Ik weet echter mijn juist hart goed en fier te dragen: de hartstocht gaat verder dan welke duisternis…

De gebergten in het hart van Europa hebben geurige weiden vol zacht en diep groen gras verrukkelijk eten voor het vee dat rijkelijk gedrenkt wordt door kleine rivieren als de Reuss en de Neckar wilden deze stromen méér zijn wellicht al het water van de Rijn vervoeren dan schiepen ze gevaarlijke moerassen armoede om hen heen spoelden…

Als ik boos of verdrietig was en ik mocht en kon mij niet uiten, dan trok ik me terug in mijn kleine kamer. Als ik niet serieus of begrepen werd keerde ik terug tot mij. Telkens terug tot in die kleine kamer met schemer: niemandsland tussen leven en dood. Ongrijpbaar voor wie dan ook of wat dan ook, hoog contact met eigen ziel: nog altijd…

Als de waarheid snijdt Maar de leugen bevrijdt Is de keuze snel gemaakt Geef me wat me raakt…

Mens, oordeel niet, want je veroordeelt jezelf! Mens, jij heelt niet, maar steelt het hart in de ziel van een ander liefdevol, verlangend mens naar respect. Mens, oordeel niet, want u spreekt dan slechts over uzelf. U breekt uw eigen geweten... dit schreef ik, voor zij die dit niet weten. Om nimmer te vergeten zij die nooit wisten, slechts…

Ineens zie je ze tevoorschijn piepen, zo vanuit het niets, er lag nog sneeuw, toen dat verdween, zag je die kopjes verschijnen, zo vanuit het niets en zo, staat er in het groene gras wat vorige week nog voorzien was, van een dikke laag sneeuw, de krokusjes in volle bloei, zie je wel er is nog hoop!…

Het gevaar heeft een onweerstaanbare aantrekkingskracht op de mens. Het is als spelen met vuur. Als zij je te pakken krijgt word je verteerd, gedaan is het je rust en je lieve leventje. Schep een zo groot mogelijke afstand tussen haar en haar klauwen. Breek er mee, vergroot de afstand. Laat een dwaas maar lachen, hij mag later de scherven…

Mensen zieken, doelbewust dag na dag en nacht na nacht te beroven van hun rust om gebruik uit vroeger tijden slaapt u zelf dan nog gerust of geniet u soms van lijden Ja het zal je buur maar wezen die elk kwartier met veel stampij al zijn klokken luid laat luiden wordt u zelf daarvan zo blij Heeft het doel of een gewin is het doordrijven…

Hoe laat zij in het nat de schone lokken slingeren! Hoe stilt een regenvlaag nu die gekrolde zee! Zij is niet meer het spel van spiegel, strik en vingeren. Haar maakt nu ander vocht als reukrig vocht, gedwee. Of zou van ieder haar hier wel het zilver glijden, Waar mede d'ouderdom het sterflijk hoofd bekruipt, 't Geen met dit buigzaam…

De kerkbank kraakt onder vrome billen Het orgel speelt Wormen kruipen uit het hout Dominee preekt Vooral over zonden De verlossing is nabij Morgen alweer maandag Dan gelden nog steeds de eigen grillen…

Ik zal daar staan met gebroken glazen gebarsten vazen glas kapot gesprongen Ik zal daar staan onder wervelwinden, orkanen, onweer en donderwolken boven mij ... zoals ik daar altijd stond. Ik sta daar in het midden van de samenleving tussen en met ieder voor God en met Gabriël, zoals ik altijd zal geloven Ja, ik zal daar staan boven…

Wie goed doet wordt beboet! Overheid laat zich gelden Henk Krol moet 't vergelden!…

Diepe groeven sloegen dieper nee, dat hield je niet meer tegen je gezicht was droef verzild en oeverloos je vergezicht je stond gevangen in wit licht nog als een pop in stille regen klom de nacht in als een vogel die verbaasd had omgekeken Omgedraaid nog als een kat die zonder staart door donker ging en zilverzout nam van de hemel die met…

Het ging niet om de haat. Het gaat niet om de haat. Noch pijn, of verdriet. Het gaat om handhaven der liefde. En vergeven, eindeloos in cirkels. Heel diep. Voor kansen, tussen jou en mij; en jij, de anderen. Het gaat om keer op keer te vertrouwen op goedheid: vanuit jezelf in sterkere sferen, naar de ander toe. Vredige bevredigende ervaringen…

Het doet zo'n pijn, telkens als ik op het punt sta, me bevecht om een nieuw gedicht te baren. Uiteindelijk na het geschrevene, kom ik tot bedaren: ik weet, er is nu een nieuw bewustzijn via mijn etherisch lichaam op aarde gekomen. Ik weet: dit is het werk waarvan ik wist te zullen vervullen tot het einde van mijn dromen.…

Als jij, domkop, niet eens snapt, dat jij ontzettend dom naar buiten komt; ben jij, dom. Als je, begrijpt, jouw perversiteit, als intelligentie verstaat laat ik je in de waarde, dommer dan dom.…

De leugen presenteerde haar waarheid in de leugen. Het verraad en de waarheid kwamen toch wel uit. Niets was zo verderfelijk verraderlijk als haar vroom bedrog. De leugen bedroog zichzelf, door aan te nemen haar leugenachtige waarheid in stand te kunnen houden... . Bovendien: de energie, die ze verspreidde, stak menig donkere en duistere kracht…

Het denkerswerk vol zoeklust der bewonderde wijsgeren schrijvers en hen die met getallen hun kunst tonen geniet dikwijls meer achting dan het nuchtere spreken en handelen dat men ziet bij arbeidende mensen of zwoegers die de grond bewerken God verspreidt zijn zegenbrengende geest over veel verschillende bezigheden geboren uit noeste handen…

Lize dartelde om het roosje, Purper bloosje, Eerstling, die de Lente schiep; Pas ontslagen van de windsels, - Donzen bindsels, Wiegje, waar het knopje' in sliep. In 't bloembed stoeiend, gaârt ze, Of ontblaârt ze, Of vertreedt ze naar haar keur; Door een zee van purper wadend, En zich badend In een dauw van ambergeur. Moe gedarteld…

Strijd mee in onzer dagen strijd! Maar met uw leven, wandel, werk. O zeg .... niet wat uw mond belijdt; O zeg .... niet van wat naam of kerk, Maar t o o n van welke g e e s t gij zijt!…

Een stem die fluistert zegt zoveel, bekoort. Een die zich verheft weinig tot niets. En die schreeuwt wordt niet gehoord...…

Het OM is verschrik`lijk boos, dat iemand het toch waagde een inbreker te knevelen, die hem in huis belaagde. Het OM wil zijn vrienden, maar heel gewoon beschermen, al worden wij bestolen, daar mag je niet om kermen. Spreuken 30:15…