Alle inzendingen over reizen

We zijn gereisd over bergen en door dalen langs wijngaarden en door oude dorpen verstild in de zon We zijn gereisd samen in het hart - thuis van alle dagen en nachten En de tijd verstreek - wegen vergleden - en wij verstreken De avond viel en de boomkrekels zwegen De nacht kwam en in de diepe slaap tijd en lichaam vergeten…

Mijn arbeid verbruid door twee lijding*-gevende clowns In mijn hoofd zijn zij al- lang overleden In wit en in rood grote flapschoenen Zij waren slechts clowns, en nu zijn zij.... * * * * * * * * * * * * * * * * * Door heuvels van thee reden wij toen Beijing binnen Rijkelijk gevloeide vodka met veel brood Plots vervangen door heerlijke…

Sami doen het samen door Arctische kou onder dwang Strijden tegen kille krachten, die heel vaak is heel wrang Gezichten doen sterven verweerd, maar heel sterk echt nooit bang…

Rilke was er en ook Hemingway in Ronda alletwee en ook ik olé…

droomtocht over vertrouwde velden ver boven nietigheden verheven in de palm van trotse luchthelden naar iets nooit eerder begeven ik voel de ijle koelte op mijn huid de gespreide vleugels houden halt het zweet breekt plotseling uit nu de atmosfeer als een deken valt ik ben in de broeiende kern beland in het woud van intense geschiedenis…

De trein van mijn dromen staat voor mij klaar met open armen zonder drempel vanaf het perron ik stap in en ga zitten het landschap glijdt voorbij ik lees een boek met koffie uit een stevige beker De trein van mijn dromen rijdt naar alle steden overbrugt alle rivieren zonder geregel of gevraag komt hij naar me toe en gaat waarheen ik wil…

Eén uur ’s nachts reden de laatste trams als rugzaktoerist vond ik geen onderdak en liet het maar zo. Ik schuilde onder een afdak bij een pleintje met fontein zag een visser op een fiets later een marinier met twee meiden zij hadden het afdak nodig Ik poetste mijn tanden bij het fonteintje zodra de eerste trams reden ging ik op…

Ik zag het gat van de Hallen waar ik ooit bijna een perzik jatte waar een hoer me aansprak als chéri waar ik geld moest lenen om thuis te komen pijn had in mijn voeten dorst mijn denken overheerste omdat ik zo nodig naar Parijs moest Vanwaar ik door kronkelende straten in een nachtelijke file terechtkwam en langzaam uit de stad vertrok…

In de kou van de strijd tussen oost en west tussen nacht en ochtend tussen corps en revolutie vocht de groep studenten zich door drank en principes Op zoek naar waarheid trots op idealen blij met de koelkast werd de muur al zachtjes gesloopt Buiten regeerde angst in de ondergrondse zweeg je Het spel van de namen de glazen wijn…

Ik droom de reis naar het verlatene er te landen als een reiziger buiten de tijd Zonder ticket of bagage snel als het licht kan zijn langzaam als een oude vijver overal thuis te komen Ik droom de donkere wouden de kale witte sneeuw alle plaatsen tegelijk keer er alle beelden om Geen gids weet nog Waarheen die reis zal gaan Varen…

pjotr trekt als alle dagen de laatste tijd zijn beste kleren aan en gaat de heuvel af de toendra door het westen roept de zon heeft het gehoord pjotr haast zich voort hij moet voor het donker terug hij kan niet zonder licht maar eerst moet pjotr doen wat pjotr doet onder of achter de kist de aarde of een oven in lichter dan lucht of…

In de onderaardse slang die wereldsteden verbindt zie ik de stations van mijn dromen Newski Prospekt, Ile de la Cité, Times Square, Gamla Stan Ik lees over witte nachten van st. Petersburg ruik de geur van de Seine hoor de muziek van 42nd Street zie de paleizen van de Zweedse koningen Bij de Leuvehaven stap ik uit en loop over de Erasmusbrug…

bij de laatste rustplaats van Albert Camus ik had de eer aan zijn graf te staan zijn sobere steen te betasten de sfeer te ademen van het vergaan in het zuiden van Frankrijk mag de tijd misschien trager lijken doch vluchtigheid is ook hier van alle dag wij wanen ons onaantastbaar en klampen vast aan het leven en kijken bewust niet naar…

de wereld ligt aan mijn voeten mijn schoenen onder de stoel licht loom bewegend laag, in lijn ruis en grom maken horen traag mijn gedachten reizen razen bont en kronkelend rond en rond bouwen een cumulus van airmiles…

Men is vandaag ontzettend onsterfelijk het is eindelijk de echte heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende…

Vanuit het vliegtuig neerzien op bergen en bos... Verlangen ontwaakt om naar beneden te gaan, dit gauw even verkennen! Bij avond vliegen van Tel-Aviv naar Eilat; steden lichten warm: een leger vuurvliegjes glijdt gemoedelijk voorbij. Traag daalt het vliegtuig, volgt de vuurrode einder, avondgloed, die dooft...…

de knetter stoned lekker door in mixes en basic het moet nog gekker waar is mijn acid niks moet en alles dag nacht, goedemorgen dag en dauw regen plens wie heeft ze nodig; zorgen wat niet beklijft is rijk aan de herinnering aan de levende lijft dit is de laatste verering daar om een vierde strofe ik haat dat woord maar je moet…

De nacht kan je overvallen doch niet verhullen de dag dat je wakker wordt alleen om een scheepslading vol loze gedachten in je hoofd het volle nakijken te geven te lozen op de oppervlakte van haar bodemloze zeeën waar schatten aan teksten onwetend verspreid liggen te wachten op de ingeving om ze te vangen als haring met een kussen van…

Trein heeft vertraging... Koude wind de enige zekerheid die kraaien niet deert maar mensen een schuilplaats zoeken doet waar de tijd geen belang meer heeft…

Ik heb je toch weer opgezocht al was het niet van harte. Je ging zitten en vertelde over reizen naar de andere kant van de aarde: Hoe 's ochtends de zon onderging en het licht niet te vangen was. Geen spoor van euforie op je gezicht. Ik zei: Ik moet verder.…

(2 + 7 = 9 - 0) Ander werk. Minder uren door hartritmestoornis veroorzaakt coma Een jaar leven op pillen vond ik ramp. In omgekeerde volgorde: desastreus 'k Realiseerde een nieuwe baan na een operatie met veel herstel Mondelinge toezegging van meer uren werd geenszins nagekomen, maar slechts verkracht Mijn vertrekpremie; Kuipers…

het levenspad is een impasse want het is een weg die doodloopt probeer onderweg zo veel mogelijk te genieten…

r ustiger vaarwater stroomt u it alles dat ik nu omring s tilzwijgend voel ik alles t rekken naar het alwetende z ien en ruiken en voelen w etende dat alles verandert i n één golvende beweging nu j ou zien meebewegen op mijn g rote reis naar een voorlopig e indpunt voor de volgende reis n aar een nu onbekende toekomst d walend samen op…

Groots, mooi en bijzonder Kustmammoetbomen of Sequoia's met een historie van echt eeuwen her Prachtige kustlijn tot diep diep-zuid Portugese 'Noordkaap' Meest zuidwestelijke punt van Europa: Cabo de São Vicente Mooi' alledaagse tafe- relen Bijzonder raak, treffend 'p tegeltjes afgebeeld ook dit is prachtig Portugal naast zon…

De zee klotst tegen 'n rots omhoog brekende golven, 'n boel kabaal Op vijf minten afstand mooie pijnbossen, een ander verhaal Stoere mannen bedwingen het water houden zich staande in de golven Terwijl het donk're bos bedoelt lijkt voor wolven Maar echt het mooist van dit geheel is toch de zon die ondergaat Weer een dag voorbij, terwijl…

Vervolg ik het brede pad of sla ik eens af Slingerend door het landschap in stap, of draf kies ik voor het spannende ontluikende avontuur of blijf ik op het burgerlijke pad voor de lange duur Op een splitsing van wegen met de keus aan mijn zij vraag ik mij even af, is die keus wel echt vrij De wegen waar ik in verleden mijn stappen heb…

Geuren te snuiven meer dan een polychromie wat een reliëf…

De zoele verstrooide zucht strijkt 's ochtends over de wei doet grashalmen zijn adem zuigen broederlijk naar elkaar knikken tussen hen verborgen wezens ontwaken blaast bestendige dwaallust door schemerig maar bewust riet brengt op het glanzende meer dunne schaduwen van huiverende twijfel verzinkt boven de rivier onder…

Allure met grandeur Blok na blok na blok In drie volle lagen Reikend naar de hemel Visie van de meester Aangespoord verdriet Voor de verre toekomst Vastgelegd in heden Terwijl de rivier stroomt Lengte van eeuwen Het verdriet zich koestert In warmte van rotsen Dragen offers 't verdriet Onder traan-gewelf Immer terugkerend Door huilende…

de lijn waarover hij balanceert voelt flinterdun geconcentreerd zet hij stapje voor stapje armen wijd gespreid blik gericht op de toekomst die zienderogen wordt geschilderd met grote kwasten voor het hemels blauw dat dik wordt opgezet hier en daar een verdwaalde wolk tot penselen het doek detailleren contouren verfijnen al dat denkbaar…