Alle inzendingen over reizen

pjotr trekt als alle dagen de laatste tijd zijn beste kleren aan en gaat de heuvel af de toendra door het westen roept de zon heeft het gehoord pjotr haast zich voort hij moet voor het donker terug hij kan niet zonder licht maar eerst moet pjotr doen wat pjotr doet onder of achter de kist de aarde of een oven in lichter dan lucht of…

In de onderaardse slang die wereldsteden verbindt zie ik de stations van mijn dromen Newski Prospekt, Ile de la Cité, Times Square, Gamla Stan Ik lees over witte nachten van st. Petersburg ruik de geur van de Seine hoor de muziek van 42nd Street zie de paleizen van de Zweedse koningen Bij de Leuvehaven stap ik uit en loop over de Erasmusbrug…

bij de laatste rustplaats van Albert Camus ik had de eer aan zijn graf te staan zijn sobere steen te betasten de sfeer te ademen van het vergaan in het zuiden van Frankrijk mag de tijd misschien trager lijken doch vluchtigheid is ook hier van alle dag wij wanen ons onaantastbaar en klampen vast aan het leven en kijken bewust niet naar…

de wereld ligt aan mijn voeten mijn schoenen onder de stoel licht loom bewegend laag, in lijn ruis en grom maken horen traag mijn gedachten reizen razen bont en kronkelend rond en rond bouwen een cumulus van airmiles…

Men is vandaag ontzettend onsterfelijk het is eindelijk de echte heldere herfst die er haast nog niet is de bladeren vergelen, nog betrekkelijk groen de wind is nog blauw, wijst geen enkele richting de grond ligt nog onder het gras men rookt de zwarte sigaar van de dokter men raakt bezweet door het werpen met darts men drinkt zijn zevende…

Vanuit het vliegtuig neerzien op bergen en bos... Verlangen ontwaakt om naar beneden te gaan, dit gauw even verkennen! Bij avond vliegen van Tel-Aviv naar Eilat; steden lichten warm: een leger vuurvliegjes glijdt gemoedelijk voorbij. Traag daalt het vliegtuig, volgt de vuurrode einder, avondgloed, die dooft...…

de knetter stoned lekker door in mixes en basic het moet nog gekker waar is mijn acid niks moet en alles dag nacht, goedemorgen dag en dauw regen plens wie heeft ze nodig; zorgen wat niet beklijft is rijk aan de herinnering aan de levende lijft dit is de laatste verering daar om een vierde strofe ik haat dat woord maar je moet…

De nacht kan je overvallen doch niet verhullen de dag dat je wakker wordt alleen om een scheepslading vol loze gedachten in je hoofd het volle nakijken te geven te lozen op de oppervlakte van haar bodemloze zeeën waar schatten aan teksten onwetend verspreid liggen te wachten op de ingeving om ze te vangen als haring met een kussen van…

Trein heeft vertraging... Koude wind de enige zekerheid die kraaien niet deert maar mensen een schuilplaats zoeken doet waar de tijd geen belang meer heeft…

Ik heb je toch weer opgezocht al was het niet van harte. Je ging zitten en vertelde over reizen naar de andere kant van de aarde: Hoe 's ochtends de zon onderging en het licht niet te vangen was. Geen spoor van euforie op je gezicht. Ik zei: Ik moet verder.…

(2 + 7 = 9 - 0) Ander werk. Minder uren door hartritmestoornis veroorzaakt coma Een jaar leven op pillen vond ik ramp. In omgekeerde volgorde: desastreus 'k Realiseerde een nieuwe baan na een operatie met veel herstel Mondelinge toezegging van meer uren werd geenszins nagekomen, maar slechts verkracht Mijn vertrekpremie; Kuipers…

het levenspad is een impasse want het is een weg die doodloopt probeer onderweg zo veel mogelijk te genieten…

r ustiger vaarwater stroomt u it alles dat ik nu omring s tilzwijgend voel ik alles t rekken naar het alwetende z ien en ruiken en voelen w etende dat alles verandert i n één golvende beweging nu j ou zien meebewegen op mijn g rote reis naar een voorlopig e indpunt voor de volgende reis n aar een nu onbekende toekomst d walend samen op…

Groots, mooi en bijzonder Kustmammoetbomen of Sequoia's met een historie van echt eeuwen her Prachtige kustlijn tot diep diep-zuid Portugese 'Noordkaap' Meest zuidwestelijke punt van Europa: Cabo de São Vicente Mooi' alledaagse tafe- relen Bijzonder raak, treffend 'p tegeltjes afgebeeld ook dit is prachtig Portugal naast zon…

De zee klotst tegen 'n rots omhoog brekende golven, 'n boel kabaal Op vijf minten afstand mooie pijnbossen, een ander verhaal Stoere mannen bedwingen het water houden zich staande in de golven Terwijl het donk're bos bedoelt lijkt voor wolven Maar echt het mooist van dit geheel is toch de zon die ondergaat Weer een dag voorbij, terwijl…

Vervolg ik het brede pad of sla ik eens af Slingerend door het landschap in stap, of draf kies ik voor het spannende ontluikende avontuur of blijf ik op het burgerlijke pad voor de lange duur Op een splitsing van wegen met de keus aan mijn zij vraag ik mij even af, is die keus wel echt vrij De wegen waar ik in verleden mijn stappen heb…

Geuren te snuiven meer dan een polychromie wat een reliëf…

De zoele verstrooide zucht strijkt 's ochtends over de wei doet grashalmen zijn adem zuigen broederlijk naar elkaar knikken tussen hen verborgen wezens ontwaken blaast bestendige dwaallust door schemerig maar bewust riet brengt op het glanzende meer dunne schaduwen van huiverende twijfel verzinkt boven de rivier onder…

Allure met grandeur Blok na blok na blok In drie volle lagen Reikend naar de hemel Visie van de meester Aangespoord verdriet Voor de verre toekomst Vastgelegd in heden Terwijl de rivier stroomt Lengte van eeuwen Het verdriet zich koestert In warmte van rotsen Dragen offers 't verdriet Onder traan-gewelf Immer terugkerend Door huilende…

de lijn waarover hij balanceert voelt flinterdun geconcentreerd zet hij stapje voor stapje armen wijd gespreid blik gericht op de toekomst die zienderogen wordt geschilderd met grote kwasten voor het hemels blauw dat dik wordt opgezet hier en daar een verdwaalde wolk tot penselen het doek detailleren contouren verfijnen al dat denkbaar…

De declaraties van partijen gekozen door ons, rijzen de pan uit. Maar moeten we met de hond in de pot, niet reizen met ei schrijven? Want die zorgen tenslotte voor die absurde regeltjes. En wij maar beknibbelen!…

Verdwaald raken tussen alfa en omega een rechtlijnigheid vermoeden daar waar het heelal bol gaat staan Glaasje jenever gevuld voorbij de rand op de toog verwacht een vaste hand doet de spanning van onzekerheid ontstaan Hier gaat alles verloren, vervluchtigt in damp, slaat neer tot druppels aan de het plafond hoog en blauw Er…

Geur van mensen nat geworden in de regen de bus rijdt van hot naar haar Iemand komt een ander tegen glimlacht tot zij ook opengaat Het gebeurt haast gelijkertijd Er wordt geen woord gezegd alleen nog maar gekeken een moment vasthouden dat nu om geen antwoord vraagt…

Het vat, waarin vuur en stoom samenzongen, gaf vorstenpaleis, huis of herdersstal het zoetgeurende, eenstemmige geschal van theedampen, die elkaar verdrongen, dan verijlden tot kalme nevelwrongen, vloeiend meedeinden met dansers op het bal, rondzweefden in een ruig kozakkendal, als lammetjes over het steppengras sprongen. De ketel voor de…

Het drijvende paleis verlaat de haven, omringd door ogen vol bewondering. Die vorst der zeevaart bromt met voldoening, trots op zijn onovertroffen gaven, dreigt de stoomboot America te schaven, hort en brult onder grote verschrikking, kruipt toch kundig verder, voorkomt een botsing. Heerlijk over de wijde deining draven! De Titanic oogst…

Van de tenen tot aan fontanel platvloers beginnen als je staat als je ligt kantelen waarheden geloof, veiligheid en zekerheid In het zoeken ligt eenheid raspelig als schaafsel besloten Elke naam valt in letters uiteen van tere schaamte tot harder been Op het zand liggen de borstbeenderen van zeekatten, die zo intelligent waren er…

Al vliegend naar Parijs zingt Ans het hoogste lied. D'r vliegtuig zakt subiet. Nu raakt ze van de wijs. Per valscherm moet ze springen. Ze is bijzonder bang en vals klinkt haar gezang. Steeds lager gaat ze zingen. De val doet haar ontstemmen. Ze landt een poosje later op diep en ijskoud water. 't Is pech: ze kan niet zwammen. Zo eindigt…

Ze zit in bus 106 de stad trekt bleek aan haar schouder op de weilanden ligt groen kinderen fietsen in de wind huizen spartelen aan de grond onder de rivieren geen polders maar bossen zomers de Sonse duinen ze kan er niet genoeg van krijgen het land zó uit de zee geschept! --------------------------- uit: 'Glazen jas', 2007.…

de nachtvorst hangt wazig wit over de weiden het vee staat nog op stal het oogt er kil wat ganzen duiden er de ruimte de lage winterochtendzon flikkert bomenschaduw op mijn bril Noord Hollands uitzicht staat niet op mijn kaartje als bonus toegevoegd roert het me stil de conducteur meldt dat de trein rijdt tot Den Helder hij…

Vreugdedans (Deel V in een serie van 5) Door een snelle ontwikkeling In de tweede helft van de 19de eeuw Na een unieke oorsprong Gebouwd met luister In uitzonderlijke Glans ----- Bovendeurs van de sacristie Mooi beeld van de Wederopstanding Fraai geel-koperen hangers Sieren evasief De zijbeuken. Vreugde Dans ----- Twee…