Alle inzendingen over haiku

de sterren stralen astronomisch vergezicht van lichtjaren her…

Zijn takken hangend onder zware wintermantel berust in zijn lot.…

als mijn bloed ooit stolt en een ziel ontpoppen mocht denk hem dagpauwoog…

Het jaar is al oud; uiteenspattende lichten luiden het stervensuur in…

Oudjes bij elkaar spreken graag over vroeger, ze praten het goed…

Verstild, gelaten Wacht een versteend dodenbos Op begeestering…

decemberduister knoppen aan kale takken voorspellen lente © Jan Bontje 2005…

rode roos vlamt vuur in het hart van de winter overwint warmte…

jonge nefertete geplooid in haar handdoek in finse sauna…

Na vele jaren zijn ze elkaar nog steeds trouw, zó bewust van sleur…

uitslaande muren smeltwater valt kil op de winterakoniet* ----------------------- uit: 'Navigator', 2001. * winterakoniet - een op de akoniet gelijkende sierplant die 's winters bloeit (Eranthis hiemalis)…

mijn lievelingskleur in het blauw van de hemel en de ijsvogel…

vlokken in vrieskou lantaarnschijnsel op de weg sneeuwkristalletjes…

vruchten op de schaal door niemand opgegeten kleden zich in grijs…

de brandende zon wordt verzwolgen door de zee op de zandbank - het is altijd lente in de hal van het station bij het koffietentje de zorgvuldige achter de nieuwste computer wacht op zijn beurt de van der made weg maalt de polder tot waste land eenzaam spelend kind investeringen van een wandelende tak zondag in de file…

De heldere maan maakt van het meer een spiegel een wolk breekt het glas…

Bevroren vijver, het ijs rond gouden vormen maakt diepvriesvissen…

regenbui stort zich elke dag steevast kurkdroog de krant op de mat…

spinrag om het hoofd slakken kraken op het pad de krant stipt op tijd…

Eeuwenoude boom Zag generaties komen wordt morgen gekapt…

Als op het kerkhof de doden konden praten zou stílte leven…

De laatste blaadjes houden zich vast aan de boom, herfststorm laat ze vrij…

Kerstmis herinnert aan liefde, licht en vrede waar ging het verkeerd…

Uit de gewelven de zachte stem van cello die mij verwoordde. Geen tranen waren gevallen, afscheid was kus, en: vrede, vrede. Het paradijs was zonnige kerkhofstilte, de hemel was blauw. Je wist je einde voltooiing van je kunstwerk, grensloze liefde. Jouw stem was stilte van eindeloos aanbidden…

riethalmen ervoor water op de achtergrond wind waait erdoorheen…

Wat is een winter Als je weet dat sneeuw niet valt Maar de kou wel trekt…

een dansend vliegje bezoek voor het buurmeisje bessen in de zon…

een haiku is als een japanse kerselaar die vol bloesems staat…

Vallende sterren 't zijn maar gloeiende stenen toch doe ik een wens…

Zie daar de wilgen vrolijk wiegend in de wind daar!in de verte!…