Alle inzendingen over partner

Lange wandelingen, alleen met jou, zonder strubbelingen, warmte of kou. Lange autoritten, samen met jou, zonder vitten, warmte en kou. Lange nachten, alleen en samen met jou, zonder of met slapen, alleen warmte geen kou. De rest van ons leven, met alleen warmte, soms strubbelingen, gaan we gewoon, SAMEN BELEVEN?!…

Vrienden voor het leven, dat zijn we zeker, denk je niet, maatjes, niet voor even, zoveel als gaatjes, in een vergiet. Jij past bij mij als een bloem op een steel, ik pas bij jou als twee keer een half is een heel. Dus vriend van mij en echtgenoot, zeg nou even, zeg nou zelf, passen we bij elkaar als 't dak bij de goot, als de deksel…

Mijn blik dwaalt naar buiten. Jij bent niet bij me, maar ik zie je buiten. Ik zie je in de fladderende vogels. Ik zie je in de stralende zon, misschien ook in de wolken. Ik zie je in de ritselende bomen. Jij bent niet bij me, maar ik voel je.…

Aan de Oosterdijk zat eens een kras fietsenzaakje waar heel vroeger, toen al emancipaat, de regel bestond ”op een gazelle gaat zelfs een vrouwe keurig rond” zo verkocht Jonkheer Douwe menig fiets voor een knaakje. En mocht de velocypide onverhoopt niet meer willen na een frigide gillen beroerd gelaten -op de zanderige paden- werd de stuurvrouw…

gelijk zijn zicht haar gloed weerkaatst als hij halend liefde stemt zo is zij ook in ‘t minst geremd als zijn huilen eens misplaatst nachten heeft hij haar gemist schaduwscherp verlangen eenzaam versmolten met haar hemels lichaam dat hij talmend groeiend wist jachtig haastte hij zijn tocht grommend naar de vele sterren happend als er eentje…

Als je er was en dan niet zoals nu maar zoals toen in mijn gedachten dan zouden we samen bedenken dat het best nog wel gaat tussen ons en dat er bijna geen ruzie meer was…

Het stevige één-tweetje dat haar en mij verbindt wordt snel leven ingeblazen Wat zou ik het graag willen vieren met puur en alleen ons twee en een viertal volle glazen Onder in ‘t warrig hoofd delf ik haastig naar succes -Zeven na twaalf uur alweer Wachtend op een uiting van begrip en warmte van genegenheid als ik mijn verdriet acteer…

de intens diep warme gloed bracht me door het dal van wanen de zachte streling deed me goed haalde me terug uit mijn tranen ogen braken open in hun vorm klaarden de helderheid in zijn zicht brachten eerst een hevige storm werden door een lieve bries verlicht ik kan de dag nu weer aanschouwen geen paard dat me dat nog verbiedt nu kan…

nog geen drie en een kwart maand geleden wist ik het kokend van me af te kwijten deze gast gaat een tijd op een houtje bijten en geen moment meer aan het lekkers besteden geen hagelslagzinnen tot stroopgedichten schenken die zoete trek maakte mijn eetlust steeds te rauw ik wilde wij als ik zonder reserveringen voor jou om mezelf eens een paar…

De vingerafdrukken van je toewending nog op mijn huid kan ik het huis niet uit. Ik weet je straks weer doende in dit zo grote huis: het plooien van de was het zachte strijken van mijn hemden het zemen van de grote ruiten het denken aan de wereld buiten. Ik kan het huis niet uit.…

als de zon achter je ogen doorbreekt en de vreugdeboogjes je lippen buigen krullen je golven om mijn stiljuichen tot mijn kus van de jouwe losweekt vertrouwder dan zaterdagnachtgesprekken waar de rest van mijn wereld bij verbleekt weet je nieuwsgierigheid te blijven wekken die liefde zal me altijd mogen fascineren want zulke dromen sterven…

Na die erge woorden: "Ik houd niet meer van jou", Voelde ik alles onder mij weg zakken, Steeds dieper kwam ik ten val, Happend naar adem en met een behuild gezicht, Hield ik mij staande na jouw vreselijke bericht. Ik hoorde nog jouw woorden, Ze sneden door mijn ziel, Voelde hoe ze mijn hart doorboorden, En hoe wanhoop mij totaal overviel…

je haren in een permanent de krullers vertellen me de jaren ik moet er telkens weer naar staren liever dan naar het perkament dat kreukelig mijn ogen kwelt vertelt van eeuwen lang terug over “zullen we nog even vlug hier stiekem in het open veld” waar we verdronken in het spel van ‘t glijden op elkanders vel tot tijd ons golvend overspoelde…

Zeg liefje luister eens Mijn hoofd kent nu geen rust Jij ligt hier nu zo zacht Je nergens van bewust Ik pieker deze nacht Je weet, ik hou veel van je Voel erg met je mee Ik denk aan jou altijd Mijn leven is voor twee Ik wil je echt niet kwijt Maar als jij dit niet hebt Mij leuk vindt naar het duurt Stel dat het niet goed zit En straks…

Een sticker op je voorhoofd, lief als brandmerk van een dolle hond Het hoogst gevoerde woord verbeeld van wie er even om je gaf Laat Nieuwjaar zonder voornemens - voor dood ligt ieder godsbesef Neem eerst een droge cider nog en morgen start eenzelfde jaar…

er zitten hoeken in de klanken van de gong het tellen is begonnen de gezichten zijn nog jong ogen knipperen niet eens ze incasseren ongevraagd de dreunende geluiden die het discodansen vraagt blikken star gericht op verten die oneindig lijken rook verdampt het beetje zicht laserlicht om uit te kijken woorden rappen zonder adem…

Het water koelt af, terwijl de discussie verhit. We liggen op elkaar, we liggen overhoop, en samen zijn we naakt. De spanning neemt toe, het water deint met ons mee. De spiegel beslaat, het is mistig en laat, mijn stem die overslaat. Nu klettert er sop tegen de tegels omlaag. Een golf van stilte volgt, we verzuipen in onbegrip, en…

Niet dreigen lief dat staat je niet Zoek niet naar mijn zwakke plek je mooie ogen dwingen niet maar droom je door de hele dag Gedraag je in je slaap vannacht en knipper als je wakker wordt…

Misschien is alles wel ontstaan uit de spontane huppeldans van iemand die ongewild op een doorn had getrapt. Of, wie weet, was de eerste dans een vorm van gebed, om aandacht van een hogere macht, nog voor de mens de spraak had bedacht en volgde muziek uit het stampen met de gezonde voet. Zeker is dat jij in mijn armen een Argentijnse…

Eén moment waren mijn hart en ziel compleet tot mijn leeftijd roet in het eten smeet. Nu een jaar later, ik hou nog steeds van hem wat een flater, aan de andere kant blijft het stil…

Met jou zou ik mijn leven willen delen de vreugde en het verdriet Samen de levensweg bespelen de toekomst ligt immers in het verschiet Met jou wil ik de energie voelen van jouw armen om me heen En heerlijk met je kroelen want zoals jij is er geen één Bij jou kan ik mezelf zijn en praten over verlangen en gevoel Jij bent immers mijn eigen…

Ik dacht…… jij bent het dan, De ware voor mij, Was met jou zoveel van plan, Voelde mij veilig aan jouw zij, Maar helaas, zelfs na al die jaren, Weet je nog niet wat je wil, Dus zit ik nu te staren, Om me heen voelt het koud en kil, Niet gedacht dit ooit nog te voelen, Je bent zo ontzettend vertrouwd, Kon ik mijn liefde maar bekoelen,…

Commotie persisteren niet accepteren blijf communiceren elkaar respecteren 'n mening kan keren…

Als vinger in een goudgloedring Vol glinsterpracht, en spiegelglans Als glasgeblazen onzinmuiltjes Verloren na de eerste dans Als warmend licht van druipsteenkaars Vol kleurenspel en vonkelwakker Als goedbedoelde pogingwoorden Vermoord door deze rijmingsstakker Zo nutteloos de gloed te vangen Nog zinlozer de dans te herhalen Want wakker…

De zon en de maan, niet te vergelijken maar toch één Een appel en een peer, niet te vergelijken maar toch één Een hond en een kat, niet te vergelijken maar toch één Een tulp en een narcis, niet te vergelijken maar toch één Jij en ik, niet te vergelijken maar toch één.…

De pijn is groter dan de dagen die ik steeds weer beleven moet genadeloos verplicht te dragen wat ongevraagd de leegte voedt Geluiden uit een stil verleden schreeuwen om een tweede kans verlopen vlekken op het heden geven illusie nog meer glans Geheelde wonden scheurden open toen mijn allerengste dromen gehuld in schijn naar binnen slopen…

ik leg mijn hand op je warme voorhoofd doe je ogen dicht ik zit naast je en denk aan je we schuilden samen voor de regen in het portiek van een flatgebouw je hoestte je was doornat slaap nu het leven klopt zacht onder je huid…