Alle inzendingen over welzijn

Geloven in een wonder geeft geen tastbare verklaring. Geloven in de waarde heeft een tactvolle benadering. Wat heb jij nodig om hun gevoelsleven te bereiken? Wat is jouw doel om wat een ander doet te vergelijken? Raak het vertrouwen en deel compassie en beleving. Durf te balanceren voor een unieke samenwerking Beweeg jouw gevoel en intuïtie…

Bescherming in het struikgewas. Bescherming achter dubbelglas. Bescherming tegen moederschoot. Bescherming vragen tot in het rood. Beschutting door omringd groen. Verwarmd door een gegeven zoen. Tijd geeft harmonie maar is relatief. Het geheugen biedt nostalgisch archief.…

Ik zie jou tussen mijn ontwaking en de dageraad. In de herfst door de ochtenddauw als een silhouet Het zijn symfonische klanken op een zomerse dag. Ik mediteer op elke stap die jij met de teenslipper zet.…

ik zie sprankels van gouden licht in de lucht dat het trillend leven voedt ik zie dat elk onkruid, welig in grasland gedijt met bloemen en distels gevoed door een groene omgeving, instromende liefde benut tot spijt van een donkere kudde, in angst om verlies van het goud afwachtend Ik zie een zingende zindering in ieder levende…

Verwaaide geest en een strand vol leegte. De zon zakt in zee, zwaar valt iedere golf op de vloedlijn. De einder ver weg van duin en paviljoen. Alles verlaten, in vergetelheid geraakt. Maar langs wegen gaat men onvermoeid verder. De zoektocht tussen aard en hemelrijk gaat ongebreideld door. Ik sta op een pier, hoor het ruisen van de golven…

spontaan lachen aan de lijn blij met je zijn, zomaar duwtjes in de rug als het stappen niet vlot en getob op de loer ligt, weet je mijn hart op te warmen met je heerlijke aura van zorg rondom laat je mij leven, ik hou van je.…

Kom dan gaan we naar het park kussen de rozen, de witte, de roze en de rode. Lopen over het grintpad, kijken naar de bomen, de sloten vol kroos en worden bewust van de stilte, de rust. Snuiven op de geuren van bloemen en proeven een vredige sfeer. De hoge zomerzon schijnt op gras en water waar later neerstrijken zwanen maagdelijk wit…

Zacht snorrend is hij aan het werk als een reus, slapend op het mos en ik, ík kan iets anders doen, een heerlijk geluid. Oh, er ging zóveel in door mij al schoongespoeld, maar de puntjes op de i zet hij, of moet ik zeggen zij een wondertje van de techniek heb 'm pas een jaar of drie daarvoor nooit gemist had geen hekel aan afwassen maar…

Leef je leven Je moet je dromen nooit opgeven Alles wat je wilt kun je bereiken Wees altijd jezelf En ga niet onder de stress bezwijken Leef je leven Geef nooit op Eens kom geluk in plaats van strop. Hou je vast aan de goede mensen. En dan zal je eindigen als mens aan de top.…

Bleek licht in de morgen, Menig beweegreden gespeend van zegen... Veel gericht op eigen baat en tegen het eind van de dag blijkt leven een hard gelag. Dan later pas als het duister wordt, kleuren vervagen en de wil verzwakt, men meer zwijgt dan spreekt, terwijl de adem afneemt met de dag en ijdel- heid verdwijnt, dan blijkt het leven…

Het wachten laat van zich genieten een nagalm van lange zomerse dagen zo licht aangekleed, dat men ze kan laten vallen, opnieuw tegemoet kan treden met een flair van alledaagse vanzelfsprekendheid, ik spot sproeten rond de zomer haren los in de wind, een warm beeld dat zijn weerslag vindt.…

Wat je wilt, dat koesteren, even, af en toe, daarna vergeten. Dan ongemerkt bezwangerd, het voelen zwellen, zo zwaar, niet meer te houden, het durven baren, in openbaarheid brengen, er mee aan de gang gaan, en, als het opbloeien van een kind bewonderen.…

Een met het steen, de straat, de weg waarop ik loop van A naar B en weer terug. Een duidelijk omlijnd doel voor ogen en soms ook zo maar ergens heen. Dan zie ik al het groen rondom mij, de vogels in de lucht en de bomen. Wat ik moet doen is dan niet belangrijk en loop wat te dagdromen.…

er zijn soms van die innige stiltes die op dwalen lijken het aftasten van wegen waar geen einde aan komt T-splitsingen die twijfel wekken welke kant je moet inslaan hier is de wil geen wet en is het weer stilstaan bij het begin het is niet door te drukken een keuze te maken in gokken hoewel de uitdaging om beslissing roept maar als er…

ik en mijn littekens zijn nauw met elkaar verbonden, we zijn één geworden door de tijd, smachtend naar momenten zonder striemen, zonder kneuzingen, zonder bloedingen. ik en mijn littekens herinneren mij aan de verdringing, ontkenning en verwerking van de inmense pijn, die ik in elke voetstap heb achtergelaten. ik en mijn littekens…

BEGRIJPT U WAT IK BEDOEL eerst was ik blij en enthousiast en dat ben ik nog steeds als ik een leuke begeleidster zie maar wat ik wilde zeggen is geluk is maar heel gewoon als je gezond bent en alles goed is het is niet alle dagen feest maar het leven is goed en mooi maar eenvoudig zo is de mens nu eenmaal je bent zoals je bent…

De geur van gras en water dat kabbelt door riet omgeven. Waar later zwanen sierlijk neer strijken. En mensen langs de waterkant kijken naar schepen die voorbij varen, terwijl aan de andere kant van hen het verkeer voorbij raast. Rennen of stil staan in het leven waarin menigeen zich haast. Natuurlijk evenwicht is als yin en yang. Iets…

Ook uit iets 'slechts': 'Het Nationale Koningslied' kan iets goed voortkomen 'HOU JE VEILIG', als groet... is direct voor mij heilig en overstijgt alle oude goedbedoelde mensen-wensen! Van geboorte tot graf is 'je veilig voelen' toch het grootste goed 'het beste' wat je mag overkomen! 'HOU JE VEILIG!' 'Ja, graag,…

Het was al half februari en buiten een winterplaatje en dit bij een verwarmd klimaat, als een schilderij van Gauguin gigantisch groot: 'Neige fondante' met sneeuw als blanke pannenkoeken in het landschap, langgerekte..., toen ik Satyam bezocht. De satsang begint. De stilte valt... De zaal is vol verwachtings-spanning. Verheven verhoogde trilling…

Waar verstop je dank en zegening, vreugde bij het krimpen van een ziekte zonder uitweg beginnen, groen verzinnen penseel maakt duizend tinten blauw en geel in aquarel geen gemoei meer wel gestoei verhuizen, dromen en al het goede laten komen weelde, overvloed onmogelijk is mogelijk ik ben onmetelijk rijk…

mijn dag is weer goed want de zon schijnt van binnen. Ik weet dat ik altijd mag zijn wie ik ben Zo ga ik de dag weer met liefde beginnen. Eerst voor mezelf wat ik voel, weet of ken. want enkel het nu is de tijd van het leven. Geweest is voorbij en de toekomst blijft ver. En als dan de blijdschap naar buiten blijft stralen word ik misschien…

Een nieuwe dag, gelach op straat. De morgenzon schijnt in een wereld vol vage en nare herinneringen weliswaar. Maar nu is de tijd aangebroken voor dromen met een zuiver licht dat wordt omgebogen tot een heldere werkelijkheid. Men heeft dan zicht op het welig tieren van alles dat geschiedt in een wereld vol mededogen, vrede en geluk. Mensen…

Straten beneveld met gelaten gezichten. Aan weerszij grauwe muren, een schemering Hangt boven de stad en gestaag verstrijken De uren. Een stilte heerst alom en mensen lijken Als dingen doofstom. Hun zintuigen zijn verdoofd en gedachten Slokken hen op. Het beloofde land is een illusie voor Iedereen... Terwijl hun sporen vervagen tussen…

Verzonken in de diepte. Verborgen achter holtes. Verdwaald in de geest. Bedreigd door het heden. Verzonken in de spiegel. Verborgen in gedachte. Verdwaald in de ziel. Bedreigd door het verleden. Bedreigd door geraas. Verdwaald in melodie. Verborgen achter ritme. Verzonken in optreden. Bedreigd door een wereld. Verdwaald in een dal…

als de nacht de dageraad ontmoet ontwaakt ze uit een diepe slaap de klok wijst tien voor zeven ze verzamelt haar nog broze krachten en stapt uit bed verlangend hoort ze reeds de uren wachten die ze zichzelf heeft beloofd een gouden glans te geven nieuwsgierig zonlicht door een kier in de gordijnen fluistert: wees gerust,…

Tijd in harmonie met het leven. Elke seconde, iedere adem zijn een en alles wat we doen voelt als zacht fluweel in onze hand. Elk woord gesproken of geschreven blaast nieuw leven in dat puur is en onvervalst. De lach, maar ook de traan zullen gaan van gelaat tot gelaat en ver- drijven alle onderlinge haat. Een eenheid die er dan is en…

Ik wil geen afbreuk doen aan het gewone, aan dat wat sommige sleur noemen. Want in haar ligt onzichtbaar geweven de weg naar het bijzondere.…

heb jij nou ook dat gevoel je weet wel wat ik bedoel dat het ongelijk is verdeeld met wat het lot je toe bedeelt…

Vertrouwelijke oude eik langs het grintpad. Ik kijk, de takken nog kaal. Zijn kolossale stam, hij staat er Verlaten bij. Diep geworteld in de aarde Waarop de zon schijnt. Rust, vrede heerst hier onder een Zachtblauw hemeldek. Terwijl moeder natuur waakt en ik een zucht van verlichting slaak.…

Als door een glinsterend vlies bekijken ze wazig de wereld noodlot was weer opgedoken ongenood, onwelkom als immer slaat het zwarte gaten in het licht leven in het nu klinkt volmondig als er sprake is van wat geluk desnoods evenwicht of harmonie vol eenzame heimwee verlangen naar gisteren of overmorgen bijna overal willen ze wel zijn…