inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 1.267):

De dageraad

Momenten van stilte
een slaapkamer gehuld
in de nacht
een vrouw droomt
over haar belevenissen
terwijl een volgend etmaal
geduldig op haar wacht

Met haar rug naar
het raam gekeerd
lijkt zij zich af te wenden
van wat er te wachten staat
terwijl zij als auteur
van een nieuwe dag
zelf over de inhoud gaat

De nacht is als een zwart doek
het verwijdert misstappen
en onbedoelde zinnen
bij het opkomen van de zon
mag ze weer
met een schone lei beginnen

Ze staat voor het raam
bemerkt haar optimisme
en haar moed
het presenteren van nieuwe kansen
dat is wat de dageraad
iedere dag voor ons doet

Schrijver: Christian Roos, 8 december 2002


Geplaatst in de categorie: welzijn

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 861

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)