Alle inzendingen over mystiek

Moeder gaf haar Een bommetje, eerlijk waar Ze vond het een beetje raar Zo stond dat plantje daar Tot ineens grote schrik De plant ging bloeien Wat een schik Het bommetje wat moeder gaf Staat te pronken heel frivool Een bom in bloei, Niet vaak gezien Een teken van boven Van MOEDER misschien?…

We verliezen heel wat " geliefden" om ons heen, ik vraag me wel eens af Waarheen? Doodstil, liggend in een kist, een laatste blik, 'k wou da'k wist, hoe de dood tegen te houden. Maar dat lukt dus niet, en zo heb je bij verlies door doodgaan, emmers vol alleen maar verdriet. En toch, ondanks dat ze niet meer " onder ons" zijn, Ondanks dat…

Wij moeten worden als de bomen, Die luistren in de diepe Grond. Dan, zal een ruisen door ons stromen, En alle blaadren worden mond. De nederigen en de vrouwen Geloven 't open woord gezwind; Zij overreden het mistrouwen Der mannen; en een eenzaam kind Glipt 's avonds heimlijk in ons lover, En heeft zijn nest zo diep gebouwd, En geeft…

ik heb het bos ontkleed zijn bladerjassen uitgedaan alle spinrag is verdwenen naakt komt het voor mij staan ongenadig hakt het licht de laatste spaanders uit donkere plooien verwaait wind lichte varens en de stilte van het beschutte ven de open plek is kaal bij volle maan wat heksenhout is blijven staan troosteloos steken…

in de krant stond een bericht de overledenen zullen schrijven ze hebben een nieuw bericht dat elk individu moet lezen wat het is weet ik niet omdat de ogen zijn gesloten ik aarde ruik en pieren zie die door het bloemperk kruipen maar ga het maar lezen misschien gaat het over vrede of pistolen die dagen en nachten korten het is vast…

Daar boven, aan het firmament, zit iemand die ik werkelijk ken, Een moord van een vent, misschien dat je hem kent? Daar boven aan de avondhemel, zit een persoon, die daar niet zit om doodgewoon te zitten en te wijzen, neen, Daar boven aan de lucht, zit een persoon die NU verzucht, Waar ben ik in vredesnaam aan begonnen, met het…

treur niet lief wanneer je amper iets ziet een boek opent en een potlood pakt het is de regen die het land verliet terwijl de vloer langzaam aan verzakt je gaf genoeg om het ouderlijk huis waar de vloer bij elke voetstap kraakte en wij als kinderen bij het fornuis niet over elkaar uitgepraat raakte we hadden vrijheid en een stukje drop…

De laatste bladzij van je boek, is de ontknoping Je weet hoe 't verhaal afloopt, goed of fout. Wanneer de film het beeld vertoond : the end Weet je dat je aan een nieuwe episode toe bent! De laatste dag van je leven, wanneer dat weet je niet Staat er geen the end, ook niet een nieuw boek in 't verschiet Als je laatste dag aangebroken is, komt…

De heide is maar stil, het overal vol licht, en als een zilverspil het zonnelicht; de wolken varen weg over het vage blauwgrijze, heel ver liggen witte weg op zilvere wijze. Ik voel de wind vergaan om mijne oren, ik wilde wel vergaan in 't licht te lore. -------------------- uit: Verzen (1903)…

Nefertiti is opeens volop van belang, want haar stiefzoon Toetanchamon heeft haar dodenmasker gestolen en haar verstopt achter het behang. Nefertiti ligt achter een wand verscholen ze wilde protesteren, als dat nog kon, maar al was ze eens de allermooiste vrouw, hoe zat het met de schoonheid van haar ziel? Ze hebben haar botweg tweederangs…

eindelijk weer een snijdende wind sneeuw die steeds hoger klimt hechtend aan huis en haard zelfs voordeuren niet spaart glitters in een aardedonker buiten de greep van vorst op beslagen ruiten het krakend passeren van hen die kou moeten trotseren warm knettert het vuur in uren die in stroperige traagheid verlopen scherts en lach…

Er is een licht door de noordenwinden aangespoeld in een krans van schuim stift de lippen van het avondrood haar grond gemarmerd, de honger is gestorven, de dood gewit met kokosmelk , de lach ontbloot in elk kinderziel daar worden mensen door hun zonnegod geraakt regeren trommels waarin de mensen hun ware krijgskleur tonen vervoering…

wij botsten niet zij lichtten op in een ijlend passeren er was geen tocht maar energie ioniseerde in een tintelend manifesteren geen angst maar wel een mystiek verwachten van positieve krachten zij fluctueerden op onbegrepen frequenties in een warm pulseren fenomenen uit een dimensie zo dichtbij ik voelde mij volmaakt gelukkig…

Zie, ik sta als een trillende snaar voor u Raak mij aan, kalmeer mijn beven. Bent u mijn god, ben ik uw schepsel Of ben ik de vrouw voor haar man De dichter voor zijn lezer? Is dit de bestemming, het doel van mijn zingen? Wij groeien apart samen in bewustzijn.…

Te moe om te lezen Te moe om te denken Te moe om te doen Lieve mama ik ben moe Te moe om te kreunen Te moe om te steunen Te moe om te wachten op paradijs hier Te moe om mijn bloedneus te stelpen Te moe om in de regen een paraplu open te trekken Te moe om mijn sokken aan te trekken Lieve mama ik ben moe Te moe om mijn bed op te zoeken…

Er zijn vele soorten merries de meest voorkomende is die van de nacht, niet lopend op 4 benen, maar zo eentje die meestal wacht: tot je diep in dromenland bent. Zo sta ik in de lift, die "stil" valt op een ongelukkig moment, niks geen vier benen, 'k sta er op slechts twee. Een bel indrukken zo eentje die het dan niet doet,…

We missen dat: wat we niet bezitten Net als de zon We missen dat: wat we nooit krijgen Simpel We missen dat: wat onbereikbaar is Net als de sterren. Maar wat we niet kunnen krijgen, dus onbereikbaar is, is zinloos om over te piekeren, sprak zei: en ik antwoordde: Je hebt gelijk: Ze zei: je moet egoïstisch worden en ik…

ik liep van lichtje naar licht met open blik zag stilte mij volgen in sereniteit schaduw wierp een weldadige verte die een andere kijk op leven gaf dat al beëindigd was zonder woorden spraken we in samen voelen weet nu hun gelukkig zijn in een bestaan van elkaar altijd verstaan…

Ik sprak ook eens iemand die dacht dat zijn dochter die overleden was in een tragisch ongeluk nu weer ergens zou leven echt waar niet in de hemel maar gewoon hier hij zag haar dagelijks maar zij hem niet hij vroeg zich dat af waarom wil ze mij niet zien? we zwegen wat met een sigaret het licht viel mooi door de straat…

Omdat uw huis niet op de weg van de bliksem lag Maar juist daaraan, schrikt ge op en stierft gij niet. Dit zijn de verborgen wegen, de heerbanen van 't hemels vuur Waaraan wij spelen, sluimren, omstrenglen elkander, ontwaken. Wat ware mij 't leven als het niet z6 was : dreiging en duisternis, Gloed en angstwekkend geratel en daar ikzelf in,…

de beitel spleet zag scherpte aan vallende scherven steen venijnige bassen zongen in hameren het donker breken van tijd hoge tonen ketsten in lijden hun schepping voorbij jij verafgoodde god in het pogen zijn volmaaktheid te evenaren liet eva herrijzen maar zij was geknakt door die ene fataal brekende klap…

Eng is een tarantula, een vogelspin bij nacht die voortkruipt richting hartstreek; tergend langzaam zijn kans afwacht. Eng is ook een slaapkamer tafereel, waar wajangpoppen een schimmenspel opvoeren; zich zonder handbeweging voortbewegen als dodelijk materieel. Eng en onbegrepen is ook de gifgroene slang in nijd die plotseling onder…

Ook als ze slechts in dromen uitkomen je gebroken wakker wordt met pijnlijke scherven koester je dromen wanneer je die laat sterven ben je vleugellam als een vogel die niet vliegen kan koester je dromen ik pak je op zal je vleugel verzorgen droom maar een droom die je nooit zal bedriegen koester je dromen dat…

jouw steen kende het fenomeen van ontwijken heb talloze keren geprobeerd het dwarse stukje te splijten wilde diep in je kijken naar de lach van je ziel jouw vormen spreken in licht provoceren dagen uit om te leren accepteren of voortdurend schuren met wanhoop en pijn pas toen het vroege zonlicht je raakte zag ik dat in…

het steen lijkt de beitel te ontwijken als ik een stukje dwars voorzichtig wil splijten meegaand heb ik zijn structuren gepolst aders en lijnen gevolgd in subtiele verfijning mat gepolijst met de glans van bloed zweet en tranen ademt schoonheid je schaduw vol karakter sta je daar bevallig en profiel maar met je stukje dwars ben…

Wat komt, komt en ik Ben er nu…

Wanneer je ongelukkig bent, zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen; kijk naar het nieuws. Wanneer je voor het ongeluk geboren bent, alleen op aarde, vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws. Wanneer je door de bomen, het bos niet meer ziet: probeer het dan eens andersom. Pak de bomen, keer de zaak om en kijk…

bestaat die plek waar ik vaak ben waar wolken kleven waar ik op kan zweven waar ik niemand zie en niemand ken waar de zon haar warmte deelt mij laat broeien en gloeien en onverwacht mijn glimlach steelt waar ik vlieg en vrij ben als´n gelukkig kind mee reis over zee en kalme wind ik ben er vaak al klinkt dat gek maar mijn dromen…

in jouw bloedrood zullen hanen kraaien het vileine geel waarmee je stilte schijnt is voor even verleden tijd ik voelde je krachten zag hoe licht verschoof van geel naar rood zich spreidde en jou oplichtte in duister blauw jij kon niet meer de spiegel zijn van het nachtelijk vergeten waarop jij eonen lang in koele rust hebt neergekeken…

zij dacht en voelde dat er iets ontbrak groeide altijd volop lente maar niemand die haar zag zij wilden allemaal in schoonheid bloeien als mooiste van de bloemenwei alleen zij paste daar niet bij altijd net een ietsje minder of een maatje meer het voelde als gemis deed haar steeds weer zeer toch wist zij diep van binnen dat ook…