Alle inzendingen over mystiek

Nefertiti is opeens volop van belang, want haar stiefzoon Toetanchamon heeft haar dodenmasker gestolen en haar verstopt achter het behang. Nefertiti ligt achter een wand verscholen ze wilde protesteren, als dat nog kon, maar al was ze eens de allermooiste vrouw, hoe zat het met de schoonheid van haar ziel? Ze hebben haar botweg tweederangs…

eindelijk weer een snijdende wind sneeuw die steeds hoger klimt hechtend aan huis en haard zelfs voordeuren niet spaart glitters in een aardedonker buiten de greep van vorst op beslagen ruiten het krakend passeren van hen die kou moeten trotseren warm knettert het vuur in uren die in stroperige traagheid verlopen scherts en lach…

Er is een licht door de noordenwinden aangespoeld in een krans van schuim stift de lippen van het avondrood haar grond gemarmerd, de honger is gestorven, de dood gewit met kokosmelk , de lach ontbloot in elk kinderziel daar worden mensen door hun zonnegod geraakt regeren trommels waarin de mensen hun ware krijgskleur tonen vervoering…

wij botsten niet zij lichtten op in een ijlend passeren er was geen tocht maar energie ioniseerde in een tintelend manifesteren geen angst maar wel een mystiek verwachten van positieve krachten zij fluctueerden op onbegrepen frequenties in een warm pulseren fenomenen uit een dimensie zo dichtbij ik voelde mij volmaakt gelukkig…

Zie, ik sta als een trillende snaar voor u Raak mij aan, kalmeer mijn beven. Bent u mijn god, ben ik uw schepsel Of ben ik de vrouw voor haar man De dichter voor zijn lezer? Is dit de bestemming, het doel van mijn zingen? Wij groeien apart samen in bewustzijn.…

Te moe om te lezen Te moe om te denken Te moe om te doen Lieve mama ik ben moe Te moe om te kreunen Te moe om te steunen Te moe om te wachten op paradijs hier Te moe om mijn bloedneus te stelpen Te moe om in de regen een paraplu open te trekken Te moe om mijn sokken aan te trekken Lieve mama ik ben moe Te moe om mijn bed op te zoeken…

Er zijn vele soorten merries de meest voorkomende is die van de nacht, niet lopend op 4 benen, maar zo eentje die meestal wacht: tot je diep in dromenland bent. Zo sta ik in de lift, die "stil" valt op een ongelukkig moment, niks geen vier benen, 'k sta er op slechts twee. Een bel indrukken zo eentje die het dan niet doet,…

We missen dat: wat we niet bezitten Net als de zon We missen dat: wat we nooit krijgen Simpel We missen dat: wat onbereikbaar is Net als de sterren. Maar wat we niet kunnen krijgen, dus onbereikbaar is, is zinloos om over te piekeren, sprak zei: en ik antwoordde: Je hebt gelijk: Ze zei: je moet egoïstisch worden en ik…

ik liep van lichtje naar licht met open blik zag stilte mij volgen in sereniteit schaduw wierp een weldadige verte die een andere kijk op leven gaf dat al beëindigd was zonder woorden spraken we in samen voelen weet nu hun gelukkig zijn in een bestaan van elkaar altijd verstaan…

Ik sprak ook eens iemand die dacht dat zijn dochter die overleden was in een tragisch ongeluk nu weer ergens zou leven echt waar niet in de hemel maar gewoon hier hij zag haar dagelijks maar zij hem niet hij vroeg zich dat af waarom wil ze mij niet zien? we zwegen wat met een sigaret het licht viel mooi door de straat…

Omdat uw huis niet op de weg van de bliksem lag Maar juist daaraan, schrikt ge op en stierft gij niet. Dit zijn de verborgen wegen, de heerbanen van 't hemels vuur Waaraan wij spelen, sluimren, omstrenglen elkander, ontwaken. Wat ware mij 't leven als het niet z6 was : dreiging en duisternis, Gloed en angstwekkend geratel en daar ikzelf in,…

de beitel spleet zag scherpte aan vallende scherven steen venijnige bassen zongen in hameren het donker breken van tijd hoge tonen ketsten in lijden hun schepping voorbij jij verafgoodde god in het pogen zijn volmaaktheid te evenaren liet eva herrijzen maar zij was geknakt door die ene fataal brekende klap…

Eng is een tarantula, een vogelspin bij nacht die voortkruipt richting hartstreek; tergend langzaam zijn kans afwacht. Eng is ook een slaapkamer tafereel, waar wajangpoppen een schimmenspel opvoeren; zich zonder handbeweging voortbewegen als dodelijk materieel. Eng en onbegrepen is ook de gifgroene slang in nijd die plotseling onder…

Ook als ze slechts in dromen uitkomen je gebroken wakker wordt met pijnlijke scherven koester je dromen wanneer je die laat sterven ben je vleugellam als een vogel die niet vliegen kan koester je dromen ik pak je op zal je vleugel verzorgen droom maar een droom die je nooit zal bedriegen koester je dromen dat…

jouw steen kende het fenomeen van ontwijken heb talloze keren geprobeerd het dwarse stukje te splijten wilde diep in je kijken naar de lach van je ziel jouw vormen spreken in licht provoceren dagen uit om te leren accepteren of voortdurend schuren met wanhoop en pijn pas toen het vroege zonlicht je raakte zag ik dat in…

het steen lijkt de beitel te ontwijken als ik een stukje dwars voorzichtig wil splijten meegaand heb ik zijn structuren gepolst aders en lijnen gevolgd in subtiele verfijning mat gepolijst met de glans van bloed zweet en tranen ademt schoonheid je schaduw vol karakter sta je daar bevallig en profiel maar met je stukje dwars ben…

Wat komt, komt en ik Ben er nu…

Wanneer je ongelukkig bent, zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen; kijk naar het nieuws. Wanneer je voor het ongeluk geboren bent, alleen op aarde, vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws. Wanneer je door de bomen, het bos niet meer ziet: probeer het dan eens andersom. Pak de bomen, keer de zaak om en kijk…

bestaat die plek waar ik vaak ben waar wolken kleven waar ik op kan zweven waar ik niemand zie en niemand ken waar de zon haar warmte deelt mij laat broeien en gloeien en onverwacht mijn glimlach steelt waar ik vlieg en vrij ben als´n gelukkig kind mee reis over zee en kalme wind ik ben er vaak al klinkt dat gek maar mijn dromen…

in jouw bloedrood zullen hanen kraaien het vileine geel waarmee je stilte schijnt is voor even verleden tijd ik voelde je krachten zag hoe licht verschoof van geel naar rood zich spreidde en jou oplichtte in duister blauw jij kon niet meer de spiegel zijn van het nachtelijk vergeten waarop jij eonen lang in koele rust hebt neergekeken…

zij dacht en voelde dat er iets ontbrak groeide altijd volop lente maar niemand die haar zag zij wilden allemaal in schoonheid bloeien als mooiste van de bloemenwei alleen zij paste daar niet bij altijd net een ietsje minder of een maatje meer het voelde als gemis deed haar steeds weer zeer toch wist zij diep van binnen dat ook…

Een mens doet veel, om erbij te horen, een mens doet meer om aardig gevonden te worden. Een mens doet ALLES om gewaardeerd te worden. Toch ontbreekt het juist daaraan, dat mensen elkaar bijna niet meer zien staan! Wordt wakker!…

De Keltische druïde in mij weet dat de grotere broer van Stonehenge niet enkel een grote klok beduidde, maar dat er 's nachts bij volle maan magische rituelen werden gedaan, die de hogere wereld met de aarde verbond, veel wijzer dan een zonnewijzer werd er met de goden gedanst en werd de eeuwigheid omhelst in oerkreten en wilde gebaren…

in dit pak zal ik dirigeren ken elke maat bevrijd het land van juk en tirannie groots zijn de melodieën waar de wind zich aan vergaapt steden in puin legt en zich verlustigt op het land ik ken de klank van opwaaiend zand ze is het lied dat bij eb sliep…

In gedachten loop ik langs je foto, steek elke dag een kaarsje voor je aan. Echter zou normaliter het " weerstation" voor je staan, die zet ik dan opzij. Mijn blik wordt telkens weer getrokken naar je gezicht, de foto spreekt! Soms ondeugend, vaak ook lief maar net als van de week, drie maal reeds kreeg je het voor elkaar…

wacht u op mijn brief ga zo naar Antartica steek er een kaarsje op voor mijn lief misschien ligt ze onder het ijs en anders in het hemelbed het is een paradijs waar ik haar schiep ze is behoorlijk wit maar alles is beter dan een grauw gezicht in opkomende mist…

Hoog op de golven met rode zeilen Vaart de vliegende Hollander zijn Stuurloze mijlen. Hoog op de golven Met de kop tegen de wind vaart de Vliegende Hollander door de duivel Verblind. De spookachtige legende verschijnt Bij de Afrikaanse Kaap onverwacht; Daar waar de Hoop niet goed is voor Wie niet op zijn onheil is verdacht. De Vliegende…

De wetenschap dat leven kort is benauwd me, de illusie dat ik onsterfelijk ben is verdwenen. De zekerheid dat ook ik mijn laatste adem uit zal blazen is aan de ene kant angst, aan de andere kant opluchting. Met aan zekerheid grenzende wetenschap heb ik de langste tijd op aarde nu echt wel gehad!…

Op de dag dat de boze geesten kwamen Werd er een mens geofferd Want de weergoden Waren ongunstig De zondebok Werd gezocht Er was een lot Die zei opgerot Drama bij de verlorene Geofferd voor de nieuw geborene…

het is mijn keuze niet waar in het donker scherp afgetekend de vleermuis vliegt waar spinrag hangt en zompige aarde vol groene varens mijn voetstap vangt een zuigend contact dat iedere pas moeizamer maakt naar het inktzwarte ven dat spiegelend laat zien wie ik ben stilte doet rimpelen in golfjes schrik van die plek word ik gek…