1327 resultaten.
Geloof kwijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
321 Ik ben niet meer
Die ik was
Onbevangenheid verdwenen
Als sneeuw op 't groene gras.
Ik ben kwijt
Wat ik ooit had
Ben vreselijk op
Mijn hart getrapt.
Ik was zoekende
Naar het verlorene
Maar besloot te stoppen
Met het zoeken naar:
Het onvoorspelbare…
3.
gedicht
4.0 met 1 stemmen
2.570 De professor bedenkt dat er een tijd is geweest
waarin alle speelgoeddieren écht levend waren
een Disneyfilmachtige tijd – alleen minder
wreed, gezelligheid en vrolijkheid
overheerste en de Schepper van Hemel en aarde moest nog beginnen
aan de opwindende en gevaarlijke ontdekkingsreis
die Hem uiteindelijk, na vele omzwervingen
naar Zijn eigen…
De plant van moeder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
340 Moeder gaf haar
Een bommetje, eerlijk waar
Ze vond het een beetje raar
Zo stond dat plantje daar
Tot ineens grote schrik
De plant ging bloeien
Wat een schik
Het bommetje wat moeder gaf
Staat te pronken heel frivool
Een bom in bloei,
Niet vaak gezien
Een teken van boven
Van MOEDER misschien?…
Ondanks dat ze er niet meer zijn?
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
379 We verliezen heel wat " geliefden" om ons heen,
ik vraag me wel eens af
Waarheen?
Doodstil, liggend in een kist, een laatste blik,
'k wou da'k wist, hoe de dood tegen te houden.
Maar dat lukt dus niet, en zo heb je bij verlies
door doodgaan, emmers vol alleen maar verdriet.
En toch, ondanks dat ze niet meer " onder ons" zijn,
Ondanks dat…
DE PROFEET EN ZIJN OPVOLGER
poëzie
4.0 met 2 stemmen
608 Wij moeten worden als de bomen,
Die luistren in de diepe Grond.
Dan, zal een ruisen door ons stromen,
En alle blaadren worden mond.
De nederigen en de vrouwen
Geloven 't open woord gezwind;
Zij overreden het mistrouwen
Der mannen; en een eenzaam kind
Glipt 's avonds heimlijk in ons lover,
En heeft zijn nest zo diep gebouwd,
En geeft…
Uit donkere plooien
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
274 ik heb
het bos ontkleed
zijn bladerjassen uitgedaan
alle spinrag
is verdwenen
naakt komt het voor mij staan
ongenadig hakt het licht
de laatste spaanders
uit donkere plooien
verwaait wind
lichte varens en de
stilte van het beschutte ven
de open plek
is kaal bij volle maan
wat heksenhout is blijven staan
troosteloos steken…
krantenbericht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
324 in de krant stond een bericht
de overledenen zullen schrijven
ze hebben een nieuw bericht
dat elk individu moet lezen
wat het is weet ik niet
omdat de ogen zijn gesloten
ik aarde ruik en pieren zie
die door het bloemperk kruipen
maar ga het maar lezen
misschien gaat het over vrede
of pistolen die dagen
en nachten korten
het is vast…
Firmament
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen
343 Daar boven, aan het firmament,
zit iemand die ik werkelijk ken,
Een moord van een vent,
misschien dat je hem kent?
Daar boven aan de avondhemel,
zit een persoon,
die daar niet zit om doodgewoon
te zitten en te wijzen, neen,
Daar boven aan de lucht,
zit een persoon die NU verzucht,
Waar ben ik in vredesnaam aan begonnen,
met het…
Thuiskinderen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
259 treur niet lief wanneer je amper iets ziet
een boek opent en een potlood pakt
het is de regen die het land verliet
terwijl de vloer langzaam aan verzakt
je gaf genoeg om het ouderlijk huis
waar de vloer bij elke voetstap kraakte
en wij als kinderen bij het fornuis
niet over elkaar uitgepraat raakte
we hadden vrijheid en een stukje drop…
The end
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
357 De laatste bladzij van je boek, is de ontknoping
Je weet hoe 't verhaal afloopt, goed of fout.
Wanneer de film het beeld vertoond : the end
Weet je dat je aan een nieuwe episode toe bent!
De laatste dag van je leven, wanneer dat weet je niet
Staat er geen the end, ook niet een nieuw boek in 't verschiet
Als je laatste dag aangebroken is, komt…
De heide is maar stil
poëzie
1.0 met 1 stemmen
1.852 De heide is maar stil,
het overal vol licht,
en als een zilverspil
het zonnelicht;
de wolken varen weg
over het vage blauwgrijze,
heel ver liggen witte weg
op zilvere wijze.
Ik voel de wind vergaan
om mijne oren,
ik wilde wel vergaan
in 't licht te lore.
--------------------
uit: Verzen (1903)…
Nefertiti
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen
323 Nefertiti is opeens volop van belang,
want haar stiefzoon Toetanchamon
heeft haar dodenmasker gestolen
en haar verstopt achter het behang.
Nefertiti ligt achter een wand verscholen
ze wilde protesteren, als dat nog kon,
maar al was ze eens de allermooiste vrouw,
hoe zat het met de schoonheid van haar ziel?
Ze hebben haar botweg tweederangs…
Het apocalyptisch lijden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
284 eindelijk weer
een snijdende wind
sneeuw die
steeds hoger klimt
hechtend aan huis en haard
zelfs voordeuren niet spaart
glitters in een
aardedonker buiten
de greep van vorst
op beslagen ruiten
het krakend passeren van
hen die kou moeten trotseren
warm knettert
het vuur in uren
die in stroperige
traagheid verlopen
scherts en lach…
Dromenschepen
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
293 Er is een licht door
de noordenwinden
aangespoeld in een
krans van schuim stift de
lippen van het avondrood
haar grond gemarmerd,
de honger is gestorven,
de dood gewit met kokosmelk ,
de lach ontbloot in elk kinderziel
daar worden mensen
door hun zonnegod geraakt
regeren trommels
waarin de mensen hun
ware krijgskleur tonen
vervoering…
Een warm pulseren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
256 wij botsten niet
zij lichtten op in
een ijlend passeren
er was geen tocht
maar energie ioniseerde in
een tintelend manifesteren
geen angst maar wel
een mystiek verwachten
van positieve krachten
zij fluctueerden op
onbegrepen frequenties
in een warm pulseren
fenomenen uit een dimensie
zo dichtbij ik voelde mij
volmaakt gelukkig…
Inua
gedicht
4.0 met 1 stemmen
2.408 Zie, ik sta als een trillende snaar voor u
Raak mij aan, kalmeer mijn beven.
Bent u mijn god, ben ik uw schepsel
Of ben ik de vrouw voor haar man
De dichter voor zijn lezer?
Is dit de bestemming, het doel van mijn zingen?
Wij groeien apart samen in bewustzijn.…
Ik ben te moe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
445 Te moe om te lezen
Te moe om te denken
Te moe om te doen
Lieve mama ik ben moe
Te moe om te kreunen
Te moe om te steunen
Te moe om te wachten op paradijs hier
Te moe om mijn bloedneus te stelpen
Te moe om in de regen een paraplu open te trekken
Te moe om mijn sokken aan te trekken
Lieve mama ik ben moe
Te moe om mijn bed op te zoeken…
De lift (nacht) merrie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
419 Er zijn vele soorten merries
de meest voorkomende is die van de nacht,
niet lopend op 4 benen,
maar zo eentje die meestal wacht:
tot je diep in dromenland bent.
Zo sta ik in de lift,
die "stil" valt op een ongelukkig moment,
niks geen vier benen,
'k sta er op slechts twee.
Een bel indrukken zo eentje
die het dan niet doet,…
Kijk niet naar wat je niet hebt...
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
344 We missen dat:
wat we niet bezitten
Net als de zon
We missen dat:
wat we nooit krijgen
Simpel
We missen dat:
wat onbereikbaar is
Net als de sterren.
Maar wat we niet
kunnen krijgen,
dus onbereikbaar is,
is zinloos om
over te piekeren,
sprak zei:
en ik antwoordde:
Je hebt gelijk:
Ze zei:
je moet egoïstisch worden
en ik…
Een weldadige verte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
265 ik liep van
lichtje naar licht
met open blik
zag stilte
mij volgen
in sereniteit
schaduw
wierp een
weldadige verte
die een andere kijk
op leven gaf dat
al beëindigd was
zonder woorden
spraken we
in samen voelen
weet nu hun gelukkig zijn
in een bestaan van
elkaar altijd verstaan…
reincarnatie 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
329 Ik sprak ook eens iemand
die dacht dat zijn dochter
die overleden was
in een tragisch ongeluk
nu weer ergens
zou leven echt waar
niet in de hemel
maar gewoon hier
hij zag haar
dagelijks maar zij hem niet
hij vroeg zich dat af
waarom wil ze mij niet zien?
we zwegen wat met een sigaret
het licht viel mooi door de straat…
HET BLIKSEMVUUR
poëzie
4.0 met 3 stemmen
687 Omdat uw huis niet op de weg van de bliksem lag
Maar juist daaraan, schrikt ge op en stierft gij niet.
Dit zijn de verborgen wegen, de heerbanen van 't hemels vuur
Waaraan wij spelen, sluimren, omstrenglen elkander, ontwaken.
Wat ware mij 't leven als het niet z6 was : dreiging en duisternis,
Gloed en angstwekkend geratel en daar ikzelf in,…
Hun schepping voorbij
netgedicht
3.2 met 5 stemmen
250 de beitel spleet
zag scherpte aan
vallende scherven steen
venijnige bassen
zongen in hameren
het donker breken van tijd
hoge tonen
ketsten in lijden
hun schepping voorbij
jij verafgoodde god
in het pogen zijn
volmaaktheid te evenaren
liet eva herrijzen
maar zij was geknakt door
die ene fataal brekende klap…
Dood kust goena goena
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
248 Eng is een tarantula,
een vogelspin bij nacht
die voortkruipt richting
hartstreek; tergend
langzaam zijn kans afwacht.
Eng is ook een slaapkamer
tafereel, waar wajangpoppen
een schimmenspel opvoeren;
zich zonder handbeweging
voortbewegen als dodelijk
materieel.
Eng en onbegrepen is ook de
gifgroene slang in nijd die
plotseling onder…
Koester je dromen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
257 Ook als ze slechts
in dromen uitkomen
je gebroken wakker wordt
met pijnlijke scherven
koester je dromen
wanneer je die
laat sterven
ben je vleugellam
als een vogel
die niet vliegen kan
koester je dromen
ik pak je op zal
je vleugel verzorgen
droom maar een droom
die je nooit zal
bedriegen
koester je dromen
dat…
De lach van je ziel
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
301 jouw steen
kende het fenomeen
van ontwijken
heb talloze keren
geprobeerd het
dwarse stukje te splijten
wilde diep
in je kijken naar
de lach van je ziel
jouw vormen spreken
in licht provoceren
dagen uit om te leren
accepteren of
voortdurend schuren
met wanhoop en pijn
pas toen het vroege zonlicht
je raakte zag ik dat in…
Mat gepolijst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
263 het steen lijkt
de beitel te ontwijken
als ik een stukje dwars
voorzichtig wil splijten
meegaand heb ik
zijn structuren gepolst
aders en lijnen gevolgd
in subtiele verfijning
mat gepolijst
met de glans van
bloed zweet en tranen
ademt schoonheid je schaduw
vol karakter sta je daar
bevallig en profiel
maar met je stukje dwars
ben…
wat
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
239 Wat komt, komt
en ik
Ben er nu…
Gek van blijdschap
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
352 Wanneer je ongelukkig bent,
zoals zij van hiernaast, zou je bijna zeggen;
kijk naar het nieuws.
Wanneer je voor het ongeluk geboren bent,
alleen op aarde,
vindt geen leuke vent, zeg ik: kijk naar het nieuws.
Wanneer je door de bomen,
het bos niet meer ziet:
probeer het dan eens andersom.
Pak de bomen, keer de zaak om
en kijk…
wensdroom
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
355 bestaat die plek
waar ik vaak ben
waar wolken kleven
waar ik op kan zweven
waar ik niemand zie
en niemand ken
waar de zon
haar warmte deelt
mij laat broeien
en gloeien
en onverwacht
mijn glimlach steelt
waar ik vlieg en vrij ben
als´n gelukkig kind
mee reis over zee
en kalme wind
ik ben er vaak
al klinkt dat gek
maar mijn dromen…