Alle inzendingen over psychologie

voel me draaien in de wegen van je hart je hebt me al genomen mijn ziel verpacht een slaaf zo voel ik mij maak jij me vrij? leef mijn leven want bij mij is alles gestrand…

Leven in een luchtbel isolatie om te bestaan happend naar adem zie ik mezelf staan Leven in een luchtbel niet gekozen maar moeten ik verken langzaam de grenzen zonder de mensen te groeten Leven in een luchtbel eenzaamheid ten top maar wil ik overleven dan zit er niks anders op.…

Vechtend tegen de golven van het moeten doe ik wat ik moet wanner is het eindelijk goed? Vechtend tegen de golven van het moeten zijn wij nooit meer echt blij wij zijn niet meer vrij. Vechtend tegen de golven van het moeten zoeken wij naar ons gevoel léven is toch ons doel.…

Zilver vleugelend gevlieg zwerft door de graven van de levenden gewaarborgd door schaduw van zenuwslopend gesloop van de gedachtebeelden kronkelend kruipend door donkere hoeken en natte wanden van hersenwormsels die werelden vervormen tot illusie van geflipten…

vloeibaar in de kassen oog in deze tranen kijkt naar objecten zonder iets te zien dampend uit de ziel binnenste van de haat schreeuwt naar deze stilte zonder iets te zeggen bevroren op de grond wereld boven mij kent geen hoop zonder deze wanhoop…

mijn naam is angst genesteld in spleten van je rusteloze geest mijzelf voedend met alles wat je vreest je ruikt mij in je zweet mijn naam is angst stil wurgend en vretend aan je uitgeholde kracht inwendig woedend heb ik je in mijn macht gebruik ik wat ik weet mijn naam is angst vrijwillig geketend aan je sneller kloppend hart onzichtbaar…

toestand tussen waken en slapen soms vertederend soms verklarend ... meestal verwarrend tussen waken en slapen complete verhalen heel veel mensen oude bekenden tussen waken en slapen enge situaties fijne momenten niet te programmeren dromen even ontsnapping uit de werkelijkheid soms vertederend soms verklarend ... meestal…

glijdend over een ongeschreven vel probeer ik sporen achter te laten vereeuwiging in het niets verheldering of slechts vervuiling maar niets gebeurt…

door velden van vertekende waarnemingen is waar ik zwem, zo nieuw als elke zonsopgang, zo vertrouwd als de komst van de schemer zwemmend naar de warmte baan ik mij een weg een weg naar de nieuwe wereld, nooit weet ik waar het mij brengt maar altijd wakker wordend in hetzelfde bed…

Een warm sonoor stemgeluid is prettiger aan te horen, dan één als 'snauwerig' aangeduid interesse gaat gelijk verloren. Stemmen zeggen veel hoe karakters zijn oprecht en functioneel, overheersend of vol venijn. Ik word verliefd, verlegen van een aangename stem maar het valt vaak tegen als je ontmoet, haar of hem. Uiterlijk is niet…

de regenboog ontrolt zich net binnen je gezichtsveld dominerend getekend tegen een onbestendige horizon gemarkeerd en ingesloten door grijs-zwarte wolken slechts gevormd door hun overvloedige lading bevochten door de zon ruimte prijsgevend voor een kortstondig samenspel gebogen als een lans met een overvloed aan kleuren eeuwig verankerd…

Gevormd door het verleden, ga ik mijn moeizame weg in het heden. Voorzichtig……, stapje voor stapje, steeds meer vertrouwen. Wat aarzelend nog, achterom kijkend, bedachtzaam, maar sterker dan voorheen. Het verdriet is niet vergeten en de woorden doen nog steeds pijn, maar ze houden me niet langer tegen om mijzelf te zijn.…

Je weet het wel, maar ja, dat hart he, dat maakt overuren, als je verliefd bent. Je weet het wel, dat het niet mag, verliefd worden op een getrouwde vent! Je weet het wel, maar die vlinders in je buik, die blijven fladderen, van links naar rechts. Je weet het wel, dus stop ermee, je wint het toch niet, dit gevecht. Je weet het toch, 't…

In een zee van bloemen lag het oog van God als een rode wijnvlek op een wit tapijt. Bloed en tranen vergoot zij vergeefs op zoek naar veiligheid. Geen man, vriendin of verwant verschafte haar een haven, geen bakens vond zij op haar pad. Doelloos, dobberend dolen, kapitein op een stuurloos fregat. Tot zij op een dag in het water keek en zichzelf…

Insane thoughts race through my mind One more malicious than the other Deceit and betrayal And red raw jealousy - Livid, lethal - Poisoning what's left Of the sense And devouring the sane There is no escape From this ravenous rage Nowhere to hide From its hideousness…

De dochter van Esther en René is ongeconcentreerd en wild artsen constateerden ADHD had ze daardoor vroeger zo gegild. Heeft van het vrouw worden pijn maakt met haar omgeving mot had liever 'n jongen willen zijn zegt, ik maak mezelf kapot. Hopen dat dát nooit gebeurd juiste hulp van artsen, medicijnen want dit is wat je hart verscheurt…

Dikke donkergrijze wolken omringen de ziel van mijn gedachten Mist vervaagt mijn zicht naar duidelijk aanwezig licht Zwarte dagen, witte nachten Glimlach kopje onder in een zee vol vragen Wind stil om te laten wat het is om niet te weten wat ik mis Witte nachten, zwarte dagen In mijn hoofd voel ik de vragen rennen grijze vegen wissen…

Niet te kunnen zijn wie je bent. Omdat iedereen je zo kent. Niet naar buiten durven gaan. Bang alleen te komen staan. Opgesloten in je ik. Angstig voor dat ogenblik. Uitbreken is wat jij wil. Om je heen blijft het stil. Stimulans is wat je nodig hebt. Met geen woord wordt er over gerept. Maar eens zal jouw ziel vrij zijn. En…

Omstandigheden kastijden laten mij weer onverlet in duisternis ingebed de diepe afgrond berijden Wat mij doet lijden is het eeuwig verzet mijn denkend strijden met zwaard en bajonet Eens protest verstomd is en schaduwen niet meer misleiden als zij…

Genegenheid, warmte, liefde, erkenning en steun Die zich vermengen met elk moment van zijn Alsof ze voor zichzelf spreken, eeuwig bestaan Vanuit een vanzelfsprekendheid wel te verstaan Een gedicht hierover lijkt zinloos monnikenwerk Verspilling van kostbare energie, papier en tijd Elk woord thans is van onschatbare waarde Die bij mij vaak in…

ik ben verdwaald de huizen zijn me vreemd met ramen zonder ruiten deuren die niet sluiten maar open blijven staan ik kijk de mensen aan die langs me lopen niemand ziet me staan holle ogen in het matte licht grijnzen uit hetzelfde gezicht ik pak een hand waarvan de vingers breken de arm heeft te los gezeten om te slaan de schouder…

De put is diep waarin ik zit ben bedrukt voel me niet fit. Weet niet hoe ik erin ben gekomen want mijn verstand was me even ontnomen. Wil eruit, naar boven zoek naar een touw wie hélpt me nou. Heb de kronkels uit m'n kop geschud raak nooit meer beklemd nu ik de put zélf heb gedempt.…

Een heleboel niets, zo lijkt het, doch het geluid van de golven verraadt een veelheid iets. De branding licht op door maanlicht verlicht en verdwijnt weer in het donker. In deze stroming ontdek ik een eenzaam scheepje dat schreeuwend in de leegte dobbert om hulp.…

ik weet de dag niet door te komen ik lijk te stikken in mijn verdriet is dit het resultaat van mijn vertrouwen of krijgt men steeds opnieuw krediet ik kan het nog steeds niet begrijpen waarom gaat er steeds wat mis ik word iedere keer weer teruggegooid in die klamme kille duisternis seconden, minuten worden uren de tijd kruipt…

armen gespreid ogen gesloten de wind door mijn haren de zon op mijn huid voel me bevrijd zo zonder zorgen dat wil ik bewaren is wat ik besluit zo ziet zij mij staan kan mij niet bereiken haar armen en benen voelen als lood en net voor “het gaan” moet ik naar haar kijken en zeg haar “niet wenen” “ik ga heus niet dood” bedriegende…

Een broertje dood, heb ik aan wachten, waar komt die opmerking toch vandaan? Als ik moet wachten tot m'n broertje dood is, heb ik nog een lange weg te gaan? 'n Nagel aan je doodskist, dat is er ook zo een, van deze twee, maak ik er gewoon maar één! Want aan wachten, heb ik "een broertje dood" en 't is een nagel aan mijn doodskist…

voorgoed moet je gewoon leven omdat een jeugd zo vrij is geweest ontraadsel eens panels met visie vullen per stem aan…

Stuurloos drijvend kreupelhout, golvend op de zee. Varend in onzekerheid, de storm trekt hem mee. Hoe ongewis zijn lot. De drijfkracht, zijn gewicht. Voor een oceaan is zijn massa veel te licht.…

Nooit is iets alleen maar NEGATIEF. JIJ bent het, die het OM kunt draaien. Zorg zélf voor initiatief. Je bent je eigen ik, dus draai 't om naar POSITIEF.…

gescheiden halmen vormen een pad, nietsontziend een gelopen gat mensen dwalen, vaakst over hei, wolken van pijn en traan' verbergen mij als de halmen waai ik, als de mensen dwaal ik als de wolken zweef ik, als de verborgen ik beleef ik…