Het Net

De duisternis slokt mij op
De zon breekt door het dode wateroppervlak
Om mij heen stijgen luchtbellen
Dan word ik gevangen
In een ragfijn net
Het zit strak om mijn weerloos naakte lichaam
Zo strak dat het afdrukken achterlaat
Het doet pijn
Ik ben opgesloten in het water
Een gevangenis, en toch niet

angst gevangen weerloos

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 904