Netgedichten

netgedicht (nr. 5.889):

windkracht

de man luistert naar krachten
van de wind rondom zijn hart
waar pijn niet wil verzachten
en de grenzen telkens tart
van de dood die naar hem grist
en de tijd die hij nog heeft
en hij sluit de koude buiten
zolang het kind in hem nog leeft

de wind fluistert gedachten
tussen afgevallen blad
dat zwijgend ligt te wachten
langs het uitgesleten pad
van het leven dat hij mist
naar de tijd die het nog geeft
en hij schuifelt langzaam verder
zolang het kind hem nodig heeft