225 resultaten.
Maannacht
poëzie
3.0 met 3 stemmen 667 Over de tuinen schijnt de maan,
'k Hoor een zucht door de bomen gaan,
Eenzaam ligt de brede laan
In de kalme nacht.
Twijgen trillen in 't blauw-wit licht,
Hoge kruinen verdringen zich dicht
Achter 't lange vergezicht
Van der lane pracht.
Stil verdroom 'k de milde tijd,
Nu de maan haar zegen spreidt,
Nu het land, door hààr gewijd,…
FRANCISCUS VAN ASSISI.
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.394 Met milde geestdrift in het peinzend oog,
En de armen zeeg'nend uitgestrekt, de mond
Omspeeld van teed're weemoed, door het blond
Van baard en knevel zacht omvloeid, rijst hoog
Een man, omvonkeld door de stralenboog
Van maanlicht-mystisch gloeien, zie, de wond
Van Christus bloedt in zijne zij, de grond
Doet bloemen spruiten, waar hij…
Ik kan uren
poëzie
2.0 met 6 stemmen 580 Ik kan uren
Zitten turen
Naar het wisselend zilveren spel
Van de stippen,
Die er glippen
Over 't water bij de wel.
Ik kan uren
Zitten turen
Naar 't krioelen door het mos
Van de diertjes
En de miertjes
In het boom-gekroonde bos.
Ik kan uren
Zitten turen
Naar het grillig twijggewoel,
Dat zich spiegelt
En zich wiegelt
In een zonnig-eff'ne…
Najaar.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 562 Er liggen lange strepen in de lucht
Van donker-grijs, de zon verbergt haar schijn;
De heuveltop, gehuld in ’t mistgordijn
Staat als een reuzenschim, ver weggevlucht.
De wind kreunt met een lang-gerekte zucht,
Als deed het machtige ademen hem pijn,
Gedoken zit het stomme vogelijn,
En ’t laatste broze bloempje trilt geducht.
Dof daalt de grauwte…
Mijnwerkers
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.145 Zij dalen zwijgend in de don'kre grond,
Met bleke lippen en verflensende ogen,
Vervloekend de hardvochtig-valse logen,
Die hen tot nacht doemt, als de morgenstond
Met nieuwe glansen rijst, en schitt'rend-bont,
Van zuiv're zonneschoonheid overtogen,
Het land lacht in het licht, en uit den hoge
Een zoele vrede nederzijgt in 't rond.
Dan…
MIST
poëzie
4.0 met 1 stemmen 458 Zie nu 't vorm-slorpend grijs fantoom van mist
Zich vlijend om 't gebied van stad en land;
De lichten schijnen met een matte brand,
Gehuld in damp'ge waâ van amethyst.
't Lijkt àl verwazigd wat ik helder wist
Gezien door dof-beslagen, glazen wand,
Waarboven zich de grauwe hemel spant,
In nevelzee, half zichtbaar, half gegist.
Het maanlicht…
De zon
poëzie
4.0 met 2 stemmen 819 Ik ben de wever aan des tijds getouw,
En schik de gloeiend-bonte taferelen,
Aan mij de macht om werelden te delen,
Ik schok der vorstenrijken vaste bouw.
Ik ben de aleeuwig-brandende flambouw,
Die 't groot Heelal gestaag komt toebedelen
Het licht en 't leven, die op aard komt spelen
Het wiss'lend spel van wolken en landouw.
Ik…
Ik kan uren zitten turen
poëzie
5.0 met 1 stemmen 545 Voor J. Reddingius.
Ik kan uren
Zitten turen
Naar het wiss'lend zilv're spel
Van de stippen,
Die er glippen
Over 't water bij de wel.
Ik kan uren
Zitten turen
Naar 't krioelen door het mos
Van de diertjes
En de miertjes
In het boom-gekroonde bos.
Ik kan uren
Zitten turen
Naar het grillig twijggewoel,…
WANHOOP.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 409 Ik ben zo droef omdat ik niet kan horen
Uw zachte stemme met haar zoete taal;
Terwijl 'k langs de besneeuwde straten dwaal,
Klinkt mij 't gelach der menschen vreemd in de oren.
En door de luiken van de hoge toren
Stroomt het geluid mij binnen van 't metaal;
Geroerd sta 'k stil; wijl 'k angstig ademhaal
Is 't mij alsof een stem me roept…
VRIJ NAAR CATULLUS' 51ste CARMEN.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 563 Een God zou mij 't geluk benijden,
Als ik door uwe blik geboeid,
Mij in uw liefde mocht verblijden,
In geestdrift voor uw schoon ontgloeid.
Met lieflijkheden overtogen,
Hebt gij door uwe zilv'ren lach,
Door 't glinst'ren van uw vlammende ogen
Mijn wil verlamd van dag tot dag.
Gij hebt de denkkracht mij ontnomen,
Gij hebt mijn oog gehuld…
LENTE
poëzie
4.0 met 2 stemmen 377 De regen tinkelt in de plas,
En lichter groent het lage gras,
De tere blaadjes lopen uit,
En donker gloeit het heidekruid.
De vogel tjuikt zijn liedje weer,
In blauwe dromen ligt het meer,
Een zachte wind waait door de lucht,
En sterft in ’t woud met flauwe zucht.
Hoor! welk melodieus gekweel
Stijgt uit der nachtegalen keel,
Jong licht…
ZACHTE DAGEN.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 372 0 nu de dagen weer zo licht zijn en zo zoel,
Zo zonnezoel, zo zonnelicht, zo rijk
Aan vreugd in welig bosgroen; nu de vliet
Bezaaid is met het gulle sprankelgoud;
Nu schaduwlanen koel
In kalme schemer mijmervol
Zich allerwegen oop'nen; nu het riet
In fluisterbeving zoetlijk neigt,
De vijver waai'rend met zijn schucht're koelt',
De vijver zelf…
HERFSTBOS.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 325 Ik ril van schoonheid: vurig-wreed doorflitst
Hel geel de doff're kleuren van het woud,
Een stervensgil, een koortsgloed, felle vlek
Van gloeiziek kwijnen in het late jaar.
Schoon sterft het bos, een ridder zonder blaam,
Gedost in geel en hartverheugend rood,
Met helmpluim, die de veed'ren vliegen laat,
En helle lans met wapperende vaan…
PRINCESSENMUMMIE.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 697 Dat zwart skelet, van windselen ontdaan,
Waaraan het uitgedroogde vlees nog kleeft,
Die groezelige hoop, waarvoor men beeft, -
Bedenkend het meedogenloos vergaan
Van al wat ademt onder 't licht der maan, -
Die mummie heeft verlangd, geliefd, geleefd
Het volle leven; wat maar 't leven geeft
Heeft zij genoten in haar aards bestaan.
Zij…
HERMES VAN PRAXITELES.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 323 Hier klopt het marmer met een levensslag,
Pulseert de scheppingsdaad in pracht van bloei,
Waar overweld'gend rijst in hoge groei
Het heerlijk godenlijf met mild gezag.
Wat toch het dwepend oog bepeinzen mag?
Waarhenen stroomt het rustige gevloei
Van de' ernstig-zachte godenblik? Wat boei
Omsluit zijn zinnen in die kalme lach?
En aldoor…
REGENNACHT.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 375 Al is er maan-vermoeden,
De lucht is leeg,
Des hemels baan bevloeden
Veel wolken veeg.
De droppen komen zijgen
In zachte val,
De blaân der bomen nijgen
In regenhal.
't Is alles mat en eenzaam,
In vree gesust,
En alles wat gemeenzaam
Met licht is, rust.…
SLAAP
poëzie
4.0 met 2 stemmen 414 Strooi mild'lijk op mijn ogen in de nacht,
Vorstinne Slaap, uw zoet vergetelkruid,
Wieg zachtkens me in uw armen, liefste bruid
Van al wie moede is en naar ruste smacht.
Omhul me, o Slaap, in uwe vale dracht,
En doof het felle gloeien liefd'rijk uit
Dat in mij brandt, de gouden poort ontsluit
Die leidt naar rust, hernieuw mij met uw kracht…
IN DE MOSKEE.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 259 Ets van Beuer.
Trots op het witte ros, dat buigt gedwee,
Verheft hij zich, de Sultan, met gebaar
Van heerschappij, en angstig deint de schaar
In 't vale schemerlicht van de moskee.
En door de ruimte ruiht een bange beê
Tot hem, de heerser, aan wiens voeten daar
Een mensenhoofd geveld ligt, met gestaar
Van brekende ogen in een macht…
NIJMEGEN.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 466 0 stad van licht, met zilver-gouden gloor,
Op 't spieg'lend water, dat, vlak uitgespreid
In nachtvreê, tot ontvangenis bereid,
Uw pijlend glansgetril in zich verloor!
En opwaart slingert zich de straat, waardoor
Geel-rode stippen gloeien; majesteit
Omgeeft het Valkhof, dromend van de tijd
Toen keizer Karel daar zijn rust verkoor.…
Zij maaien stadig met gelijke slagen
poëzie
4.0 met 2 stemmen 241 Zij maaien stadig met gelijke slagen,
Drie mannen, de armen strekkend met de zeis,
De benen ver gespreid, naar vechterswijs,
In felste warmte van de zomerdagen.
Met ritmisch schomm'len gaan de bovenlijven
Al op en neer, als grof-massieve slingers,
En stoer omsluiten de geknookte vingers
De dikke stelen, die in één lijn blijven.…
LENTE.
poëzie
3.0 met 2 stemmen 267 'k Zie weer de glinsterende mugjes dansen
In held'rer zon neersprankelende glansen;
De wolken varen rustig langs de hemel,
In bos en water krielt een nieuw gewemel.
De koude luister van de winter vluchtte,
En alles bloeit wat eens zijn nijping duchtte;
Zacht worden blaad'ren door de wind bewogen,
De bonte weide lonkt met schitterogen…
VISIOEN.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 520 In starren nacht lag de woestijn van 't leven,
En strekte ver zich in de somb're tijd,
Daar was geween en wanhoop, moord en strijd,
En boven kwam een zware bloedwolk zweven.
Daar bloeiden bloemen, in gestadig beven
Geschommeld door de wind van haat en nijd,
De rode: bloeddorst, en de gele: spijt,
En witte stonden grimmig-doods geheven.…
Palma de Mallorca
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.600 Edward van der Stoel…
Roerloos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 69 Roerloos was hij blijven liggen
Toen het leven hem was voorbijgegaan,
Het was langs hem gegaan
En had hem daarbij niet aangeraakt,
Slechts het onbeweeglijke bleef,
Overleefde het leven van de mens
Die stuurloos verder ging…
Bandjir (voor Eddie Van Halen)
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 119 Daar herinnert een woning
In het Nijmegen van weleer
Wegens hun hall of fame bekroning
Zich de Rozemarijnstraat nog een keer
Waar een stille kracht betrachtte
Dat Eugenie er zo nodig weg wou
Gezien ze zich tweederangs achtte
Met echtgenoot en loten in de hoogbouw
Zoals ze insgelijks ons Insulinde
Waar Jan in big bands musiceerde
De rug…
De grot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 203 's Avonds op kantoor
Het raam staat hoog
Langsdenderende treinen
waaien koelere lucht binnen
Mijn collega denkt
Ik ruim de mappen op
De tijd zou hier stil staan
als er geen licht door de kamer reed
Ik trek het raam dicht
en het rolgordijn
Hij doet het licht uit
We gaan
Zonder iets te zeggen
sluit hij af
Tot morgen
weer…
Echte billen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 Even vliegt er een vlek over
de muur, een meeuw
de avond broeit en ik
lig in mijn hemd op bed
terwijl ik Plato lees, de gelijkenis
van de gevangenen in de grot
Ik hoor mijn man, sla snel
het boek dicht en draai me om
met mijn rug naar hem toe
doe ik alsof ik slaap. Hij komt
naast mij zitten, onprettig
warm tegen mij aan
Mijn…
La grande bellezza
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 290 Het filmpaleis is liefdadigheid
voor liefhebbers en oude mensen
ik help hen de tijd door
kijk mee en leer
de teksten, Mama Capra:
grote schoonheid is het leven
van de droom van je zintuigen
Ze wordt weggestuurd
van de markt, met haar
zelfgemaakte geitenkaasjes
Thuis in haar paradijsje
de vroegere bedding van de beek
mijn dagdroom in…
De mensen in hun huizen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Dagdromen in de toren
van beton, het kantoor
bemannen, dat gaat wel
op een zonnige dag
Ik hoef alleen maar mijn neus
naar buiten te laten wijzen
de schoorstenen te tellen
en niet op wolken te letten
Er komt toch niemand
alleen ik, 's ochtends
met een lunchpakket
en een leeg hoofd
voor nieuwe ideeën
over de mensen in de huizen
beneden…
De avond valt langzaam
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 270 Mijn lief, mijn lief
en ik vervelen ons
dagelijks, hij kijkt rond
op internet en ik oefen
om hem niet te storen
vingerzettingen in de lucht
ik zal weggaan, verhuizen
en hij? zit zich te verbijten
op zoek naar een uitweg
langzaam valt de avond
geruisloos sluit ik de piano
kon ik hem maar helpen
voet voor voet vier passen
tot achter…