Alle inzendingen over Onze Vader bepaalt v

Giulia Eleonora Liefje loopt lopen doet hopen er gaat een wereld open voor onze dappere Giulia en haar vader haar vader Jan Jacob die slankt af en haar moeder haar moeder Giselda die weegt af wat wij allen hopen voor dit kind wat mama, papa hoopt hoop doet leven wij als ouders met onze dochter GIULIA ELENORA LIEFJE hoopt…

Als dit mijn laatste dag zou zijn, dan zal ik het 'Onze Vader' voor jou bidden, zoals ik het van jou leerde, omdat het me gedurende mijn leven niet aan liefde voor jou ontbeerde.…

Dat we ooit in onze herinnering opnieuw geboren werden, met onze handen stevig aan zijn ruige stof de geur van koppelriem en leger snuivend, midden in geborgenheid aanwezig waren. Of voorop in het met rode stof beklede stoeltje zaten, steentjes tuurden in de groeven van zijn band, een muur van vader onze achterkant.…

geweld meespelen dat geldt zij vinden stuk voor stuk schuilkeldertje het spannends, plots schreeuwt op straat de dapperste jongen “daar ligt m’n vader” hij rent naar huis de anderen tellen overgebleven kogels acht en veertig “in de leeftijd van”…

Er is een hond die waakt over uw smaak dat is de VWA, zoals bekend, en was u aan die naam nog niet gewend dan spel ik hem, al hoort u hem vrij vaak de V staat voor de V van vegetarisch en de W voor 't surrogaat van worst een vleesvervanger zonder vel of korst...…

Maar dan, valt er een steen in onze vijver. Geworpen door iemand of door ons levenslot. Ineens. Onverdiend. Onaangekondigd. Zomaar. Vermomd als diagnose, pech of als kwade god. Dan moeten we kruipen leren. Kruipen. Kruipend door het oog van een naald, vallen de schellen van onze ogen, en leren wij zien wat puur geluk bepaalt.…

Nu onze prins-gemaal plots niet meer leeft Haast ieder zich om hem te prijzen Als vader, diplomaat, als wijze Die posthuum zoveel inspiratie geeft Zit het dan toch in onze aard misschien Om pas een dode echt als mens te zien?…

Vaders, die moederlijk worden, ontdekken liefdeswonderen. Begrijpen dat macht niet telt, voor wie Moederlevens eren. Ervaren, met kloppende harten, dat wie Onze Vaders bidden, voor Madonna's knielen. Voelen, dat hun eigen Moeders, nooit meer sterven kunnen. Dat Moeders kinderen dragen, voorbij levenslange reizen.…

Ze vormen samen een prachtige V; de ganzen roepen tijdens hun vlucht: “Dit is de V van Vrede”. Toch iets wat ik wél snap.…

een vingerkootje de lengte van een teen of neus een banddikte of het puntje van een schaats echt geloof me heus zoiets bepaalt of je een winnaar bent of tweede keus een millimeter bepaalt je plaats een bal onderkant lat was hij nou over lijn of verhinderde de keeper dat sport dat ter ontspanning heet hoe mooi ook is soms zo ontzettend…

Eigenwaarde Een kracht Die bepaalt: Of we keuzes Voor onszelf of Tegen onszelf maken Daarmee dus Voor of Tegen de liefde…

En al wat er tussen ligt bepaalt je glimlach!…

Niemand bepaalt de tijd waarin je leeft. Het is alleen aan jou hoe jij de tijd besteedt.…

‘de tijd is een kind dat met damstenen schuift en het spel bepaalt’ was dat maar zo heracliet je maakt me blij en bang…

dat bepaalt hij zelf ! bij hem draait het om innig alleen willen gedenken…

dan lijkt het leven op het verzamelen van littekens voel je de huid niet meer eronder een leeg boek vol onzichtbare inkt alleen leesbaar voor die ene lezer het gemis dat er is zal altijd blijven voor een deel dat andere deel moet je helemaal opnieuw schrijven de gaten invullen de letters spellen: o v e r l e v e n…

Vader zit vanmorgen in het zwart gekleed. Geniet van tuin en vogels. In mus en gras ziet hij zijn leven na het neemt en eet. Mijn moeder zingt de maaltijd weer gereed. Ik zet mijn pop bij hem op schoot. Hij laat zijn klokje met de vreemde cijfers zien. Die í is één, de v is vijf en deze x is tien. Hij is al jaren dood.…

wij speelden samen onze fantasierijke spellen cowboys, ridders, superhelden de tijd rijk wij groeiden in het leven onze helden bleven waar zij roem vergaarden stierven nooit onze vaders samen speelden hun helden die eveneens hangen bleven in roemrijke tijd…

een gevaarlijk soort alg beïnvloedt het ritme van de menselijke natuur hij bepaalt stiekem ongemerkt jouw keuze op den duur en dat zit me toch zo aller akeligst dwars want van enige beïnvloeding was en ben ik al mijn hele leven wars en het lijkt misschien overdreven of toch niet hij bepaalt grotendeels wat je wel of niet krijgt te zien…

in onze wereld…

Jouw handen willen vangen verscheuren geleefde tijd zij vlechten stil verlangen vingers verstrengeld in strijd Mijn handen gebaren zacht raken jou heel even aan jij schrikt terug, onverwacht verkrampt door herleefde waan Onze handen vouwen verward ontsluiten nog te leven tijd vereelt geraakt tot in het hart verzachten gestreden strijd…

Ik droom jouw naam in gouden letters netjes in krullen geschreven met randjes van puur zilver en laat het komen tot leven. De letters dansen in mijn hart totdat het vorm heeft aangenomen dan heeft het jouw naam gespeld en bezit van van mijn wezen genomen. Jouw naam verbindt zich met de mijne en samen worden ze oud, maar als jouw naam weggevallen…

Onze Microsoft, Welke op onze harde schijf zijt, Geheiligd zijn uwe windows, uw update komen, Uw bugfix geschieden in uw windows.…

ongewijzigd kom ik steeds nà jou en wat zo was in kamers vol schreeuwen valt neer in schaduw. verte, op wind geschreven verandert nooit in minder of lichter, de lijnen van aanwezigheid. niets lijkt nog op stilte slechts het sterven lokt me aan voor ik alle woorden in jouw schrijven binnenga.…

Z'n leven pijnlijk blijft hij op 'n dag liggen haast bewegingloos; m'n zoon blijft hem aaien als de arts z'n leven beëindigd…

Hoe diepgeworteld onze liefde is is met geen pen te beschrijven vaak te zweven op een roze wolk waar ik uren kan verblijven Maar met beide benen op de grond is het nog net als op die wolk liefde die niet te beschrijven is maar die ik telkens weer vertolk Mijn lief, mijn man, mijn alles de vader van onze drie kinderen als ik over jou en…

Deze oude aarde kreunt onder veel te zware last, sleept steeds meer 'verleden' mee in haar wedloop met de tijden. Deze oude aarde zucht om haar haast verloren schatten waarvoor Mars en Jupiter en zelfs Venus haar benijden. Geef haar terug haar soorten dieren, nu met uitsterven bedreigd, geef haar terug haar regenwouden en haar ongerepte…

verzinkend in onze duisternis weten we de wereld wijken wat van de wereld rest het ruisen van de regen het suizen van nachtelijke treinen die door onze dromen glijden de warmte van ons eigen nest…

deel En ik, ik wist al heel snel dat jij de man was van mijn leven en nu we jaren verder zijn pas nu kan ik mijn liefde geven Ach had ik maar naar mijn hart geluisterd dan waren we nog steeds bij elkaar had ik nooit voor een ander gekozen maar waren jij en ik nu een gelukkig paar De tijd is niet meer terug te draaien toch blijven onze…

Onze ogen kijken over zee waar de golven overheersen. De witte wolken jagen voorbij water stroomt op het strand. Waar ik loop samen met jou in een stil en tijdloos vertrouwen. Geen geheimen voor elkaar na zoveel seizoenen bij elkaar. Het is bij ons net als bij de zee soms is er eb of vloed.…