Alle inzendingen over Rik van Looy was woe

Mijn grootmoeder is zwaar dement en houdt geen broekje droog. Ook is zij de tel reeds kwijt hoe vaak ze haar man bedroog. Grootvader was een sportieve kerel, God hebbe reeds zijn ziel. Maar oma’s wilde SM-verlangens, waren niet bepaald zijn stiel. Inmiddels zit zij al vele jaren in een sjiek verzorgingshuis. Men is daar ziek en straf…

Ik droom van de dode dichter die kreunend door mijn lakens klauwt al is hij een schimmig opzichter, van ziekelijke lust, van braaf en stout. Het is Gerrit Achterberg, dat zie ik aan zijn bril, hij is vermomd als bisschop Nicolaas en speurt naar kinderen van goede wil, met zwarte poetica als knecht Lokaas. Zijn vader was koetsier, dus die…

Het stormt in de Jordaan, wrakhout spoelt aan in stegen. Op straat versplintert een bovenraam, iedereen stopt met bewegen. Zijn loeren was geen vluchtig gluren, maar een peilloos drillen in de ziel, hij gaf niks om zijn of mijn buren, toen hij mij binnenstormend overviel. Ik onderwierp mij als een slavin, niet aan zijn lustige fantasie…

Een jongetje en een meisje staan in een hart van voorjaarszon, elkaar ontwijkend te wachten op de tram. Zij zeventien, hij achtentachtig en allebei zonder woorden. Hun blikken zijn poëzie zonder stem. Tussen zijn vingers als gebroken sigaartjes trilt een sigaret naar kapotte onderlip. Majestueus traag in gebaren vol verlegenheid. Zij is wordt overvallen…

De woonkamer ligt begraven in duisternis, op de eettafel staat de ontbijtboel al klaar. Wanneer men dan belt, is er iets mis. Ik luister terwijl ik leeg in de verte staar. We moeten op zoek naar H.N. Balken; ‘Is hij een vriend?’, ik weet het niet. Hij kon mij op vreemde uren stalken, geen idee waarom hij huis en haard verliet. Hij had de…

(voor Jacobus van Looy) In stilte groeiend, als een cactus in de Marokkaanse woestijn, krankzinnig met de heilige gekken, die hem de zon door zijn schedel boorden. Verliefd op het woelige Tanger, zoals later zijn collega uit Friesland. Hij verdween in de kleuren om hem heen, hij zwom tussen de siervissen in de vrije oceaan.…

In liefde, voor Rik In grijs licht gevangen Zie ik de eerste contouren Van wat mijn eigen kind Zal zijn - hartslag die Te zien en te horen is, Pompende werking, tsjoek Tsjoek, tsjoek, in hoog ritme, Voor mij bijna niet bij te houden, Zo snel, - vijfentwintig jaar later Kijk ik op zaterdagavond naar Onschuldig vermaak, Twente-Ajax…

lezertjes en allen die hen daarbij helpen: Gil gal geel Blaad-jes heel erg veel Rat rit rood Blaad-jes gaan nu dood Her her herfst, wat ben je mooi Kleu-ren, bonte tooi Pad pad pad-de-stoel Zie er een he-le-boel Gaap gaap gaap Voor de eek-hoorn bijna win-ter-slaap Eerst nog zoek zoek zoek Ei-kels, noot-jes in een hoek Wie woe…

De ego's van nu gevuld doorregen en opgediend als warme happen in een slechte snackbar eenvoudig weg te doen in plastic bakjes en te overgieten met kleffe bende hun thuisfront hun ideaal hun passie om gevreten te worden zonder ooit te aanschouwen wie hen verorbert of wie hen uitkotst…

Draait de zon alleen om jou Zoals het lijkt is er storm op komst Als je naar me kijkt zie ik de druppels vallen Niet meer tegen te houden De afstand wordt almaar groter Behalve dan die van mijn liefde tot aan jou Als het niet meer te omschrijven valt Zo hard 't regent op ons huis Dat je er over wil lezen in de krant Maar er niemand is…

Omarm me lief En hou je adem in Ik zit op een wolk En 't wolkenpak Is zo dicht nog niet Omarm me lief maar niet zo hard Ben nog wat week En in de zee verdrink ik Sneller dan je denkt Omarm me lief Ik verzet me niet En hou je vast Het is slechts de ijle lucht Die mij benauwt…

Van ver ben je gekomen, naar hier gevlucht smekend om asiel voor wat je was overkomen. Je had niet durven dromen dat je lange reis slechts een begin was van wat nog moest komen. Nu begon het pas, een lange procedure waar je alles steeds herhalen moest. Je verhaal stuitte op ongeloof hoewel je steeds de waarheid sprak zocht men het…

Ik zag je staan Langs de weg het weiland de dijk het strand het water Ik zag je liggen Op je bed grasveld op de grond Ik zag je zitten Op een stoel een bank een barkruk de trein ... Vijf minuten had ik nodig om eeuwig bij jou te kunnen zijn…

Je lippen voelden koud Je handen zagen wit Ik kreeg geen tranen in de ogen Ik stond er niet bij stil Het zijn nu al enkele jaren en kom nu tot het besef dat het enige van wat ik hield ... jou was en de ketting die ons bindt…

Gisteren vertelde je nog hoe mooi de bloemen wel waren hoe goed we het wel hadden zonder aan morgen te denken Gisteren riep je nog dat de dingen des levens geen vat meer op je hadden hoe moeilijk het wel was een mens te kunnen zijn Gisteren liet je het leven en dacht ik bij mezelf dat vandaag gisteren niet meer kon zijn zonder jou…

Tranen laat ik om jou die mij achterliet in de eenzaamheid van mijn bestaan Tranen laat ik om jou toen je gisteren zei dat je leven niets meer voorstelde, het einde kwam naderbij Tranen laat ik om jou Sinds ik je gisteren in je tuin vond Rustig en vredig liggend, op het tuinpad zonder tranen…

Verloren was mijn leven toen je me gisteren in de rede viel en me dankte voor alles wat ik deed Verloren was mijn ziel toen je me vertelde dat je van iemand anders hield Verloren was ik door jou verlaten nergens nog kunnen zijn alleen jij, ik en de dood…

Mijn woorden vloeien samen geschreven met mijn stem Waarom ik nog van jou kan houden Misschien hou je nog van hem Laat mij weten of ik je vandaag nog zie Warme woorden lopen door mijn ogen want ik heb je lief…

De hond verjaagt vreemden hij blaft zijn verhaal De koe graast ons Vlaamse land tot de bodem kaal De kip kakelt chaotisch politiek schandaal Maar het varken met Vlaamse eer doet me telkens wederkeren naar dat Vlaamse land Keer op keer…

In de muren van ons huis hebben mezen hun nest gebouwd. Eén van de vogels kleeft aan de steen, kijkt schichtig heen en weer en heen en weer en weer en dan ineens, verdwijnt het beest. Weg is het in de woning die ooit, nooit aan gedacht, een mens hem schiep. Even later ligt de kat van de buren een meter hoger in de zon. En heel…

Je speelde de dood en het meisje zoals ik het nog nooit had gehoord. Je zei: vraag niet zoveel, je zou beter luisteren. Je zong dat je stierf, maar het was niet echt, want hebben we niet op de receptie nog gepraat met je neef en je tante? Je hebt het altijd in je gehad, zeiden ze, en jij was blij. Later wel echt. Nu je zwijgt ben…

hij kijkt naar nergens het is het laatste uur hij zegt: e2-e4 voor ik iets bedenken kan is het voorbij hij schaakte steeds beroerder maar bleef te duchten voor het jong geweld ooit speelt hij iedereen naar huis…

Dit zien toont zich als het trijpen hooiland waar de pink zich snijdt aan de kruin van de dijk; is zonder: 'Kijk eens zwanen en jonge zwanen.' In natgrijze grond met leverblad, met koeienstront in het herbarium, waar de duim in de sloot blijft steken, leeft dit zien van de handopen palm. Zie hem, oude man, die zich verwondt aan het…

Als zwarte sluier gevangen slaagt ze hele tonen aan Handen doen haar werk vingers springen over witte en zwarte balkjes Maar haar gevoel is bij ieder van ons elke week weer Als zij de aanslag pleegt…

Een gespannen lach terwijl het voelt als hete zon midden in de nacht als vissen op land of boten vliegen met alcohol in limonade bij een kater die praat zo onwennig als billen dansen in mijn richting zweeft parfum, zelfs lieve ogen op mij af zonder te bedenken hoe het ooit was als twee handen plotseling omarmen of dat shirt…

Ik wil vrij zijn, Maar ook niet alleen zijn. Ik wil doen wat ik wil, Maar ook niet alleen zijn. Ik wil gelukkig zijn, Maar ook niet alleen zijn. Ik wil met niemand rekening houden, Maar ook niet alleen zijn. Ik wil succesvol zijn, Maar ook niet alleen zijn. Ik wil me niet inspannen voor anderen, Maar ook niet alleen zijn. Ik wil alleen…

Ik weet niet hoe ik je noemen zal, Kind, zoon, diepstgevoelde eigenheid Die voor altijd verloren gaat - Die alleen geleefd heeft voor Je definitief verscheen, En al weer verdwenen was Voor het moment dat je het Levenslicht aanschouwen zou, Eigen, noem ik je, Gewoon eigen, Eigen voor mam en mij We houden van je, voor altijd,…

gebeld in richting Grootebroek naar m'n lief Trijntje Zoetekoek tuut tuut tuut tuut hoor ik de stem van 'n meneer 'ja hier onze lieve heer van weer ontij hartezeer verkeer vrij parkeerbeheer 'k stoom al hier met de trein van enkhuizen richting medemblik en vice versa aldoor op de lijn het regent hier van je rikke-tik-tik met duister…

Vannacht heeft de stille sneeuw, een landschap doen ontstaan. In een bloempot. Vanmorgen is een nieuwe lente, al bloeiend aangebroken. In de sneeuw. Vanmiddag heeft de winter, het groen kracht gegeven. In de zon. Vandaag werd een nieuw seizoen geboren. Met eigen ogen heb ik het zien ontstaan. In de lentewinter.…

Ik ben een met de vingers samengeknepen bierdop, een fijn staaltje van Rik Ringers met een houten kop. Ik ben het kunstgebit van een flesje gerstenat, mijn tanden glimmen megawit en ik klepper als een krolse kat. Duw me op en neer en verzin er woorden bij, je ziet gouden tanden telkens weer en in mijn keelgat een akelei.…