Alle inzendingen over aantocht

Vanaf de Bommelse daken ook vanaf gevels en dakgoten bespieden artistieke Gootspoken ons winkelend in de straat Brilspook ziet met grote ogen dat de feestmaand december in aantocht is de beeldjes van terrazzo uit gedachtewereld ontsproten terwijl een varken als kelner de bruine beer en de witte zwaan bedient Bommelse Gootspoken worden…

Hypocrisie op zijn best speelde Bush mooi weer voor geld olie en wapens, zijn het enige dat telt Altijd huichelende op zoek naar Saddam en Ali Chemicalie Speakers in de Humvee geven krakend helder door Whisky Pete, duiken boys, is in de aantocht hoor Blackwater-huursoldaten trappen op de rem bewoners van Fallujah in Irak hebben pech geen…

Eer zich elders iets vertonen, eer men iets vermoeden zal wordt het in zijn wijde kronen donkerder en dichter al, wordt het voller in den bleke omtrek van zijn duisternis, als het allereerste teken van wat vast in aantocht is.…

De hut van de tedere elven is in aantocht. Ware engelen strooien met korreltjes van goud. Maak van je ogen de helderste beken op aarde. Het frisse blauw spoelt door je aderen. In dromenland val jij niet op. Ten oorlog! Vredesduif. Ga heel lang de liefde bedrijven, geheel onaangekondigd, ordinair, pijnlijk erudiet, pias.…

Nu de Kerst en het Nieuwe jaar in aantocht is. We stelden ons een familiebijeenkomst voor gezellig keuvelen, helaas! We mogen het vieren met ons eigen gezin! Willen we dat, neen, maar het moet. Maar goed, een burger heeft niet te kiezen. De dingen zullen komen zoals ze komen, dat weten we. Wat dan, in het slechtste geval?…

Van verre kondigt hij zijn aantocht aan Koude lucht stroomt langzaam langs mijn benen Tot er een korte stilte volgt Met trage stappen komt hij dichterbij Nog steeds roept hij: Ik kom eraan!…

De lente is hier nu echt in aantocht, want duiven vliegen driftig af en aan. Hier, en nergens anders in de wereld, groeiden mijn twee eigen kinderen op. Hier, naar deze kleine postzegel, keer ik na elke reis blij weer terug. Want hier, in dit dorp, in deze straat, staat ons oude huis en nergens anders.…

Geen volle bos Sneeuwwitte haren Deze haren waren witte ragfijne haren Als engelenhaar, gesponnen door het vocht Een vorst in aantocht Zo wit als sneeuw door de jaren daargelaten Was nu zijn in stof verweerde stoel verlaten Enkel de verhalen werden er nog verteld Want vroeger dat telt De rillingen liepen over mijn rug De sneeuw kwam vast…

Koeltje, dat, met geur beladen, Ver me uw aantocht wilt verraden, Zeg mij, waar zijt gij ontsproten? Waar de nachtegalen floten In een geurend bed van rozen; Voor hun morgenplek gekozen, Om in minnezang te kwijnen?…

Driehoeksverhouding Vrijt zich op Men noemt het “God” Drie Wijzers Secondje Troch, gesponnen wollen'Sok Lammen Sta op Zure wijn Zuur-stof dorst Bach bloesems in aantocht Oosterse wijzen in op-gaande Zon Windvlagen van woorden Wéérklanken horen Spiegelen "Lichtjes" van de Zon een mondje vol De drieling in Wijzen Klokslagen het hart…

Het is een ster in aantocht in de vroege morgen. Ze moet precies daar zijn voor ons. Daar op die verre plek moet ze hangen voor ons. Ik kan jou niet bereiken. Maar je bereikt mij. De grote lamp aan de hemel. Volken gingen en volken gaan. Maar zij blijft bestaan. Die gasbol van verschrikkelijk formaat. In de nacht en in de dag.…

ietwat gevoelde en dan verraden haar ogen en haar onzekere mond, dat zij iets anders, iets innigers vond, dat zij de gang weerom inging, de ingang tot bespiegeling, waar al haar aandacht was gehangen over haar zelve en ingevangen in een verrukkelijk beschouwen, wat ditmaal weer opdoemen zouen voor zielsgezichten, welke gangen in aantocht…