Alle inzendingen over gekrast

De lente werd een purperen gang, er bewoog licht in het prille groen, stappen knarsten een winter lang, in echo’s gekrast in een nieuw seizoen, ik versnel een meter om in het gezicht te komen, en jou in het natte gras te paaien, graai het botergeel uit de paardebloemen, in de lome spiegel van de morgen paren bijen om de geuren, zoemen…

adoreerde De vierde persoon, vagebond Die daarna al snel overleed Omdat hij zichzelf liquideerde Doolt nog in haar innerlijk rond GEDAANTE (2) De vijfde was toegift van Boven Ze werd er totaal door verrast Zijn diepgang stond direct al vast Haar geestdrift was amper te doven Hij was zomaar binnengestoven En al wat in haar stond gekrast…

De leerkracht toont mij een tekening, die aankomt als een trap in het gelaat: een verwrongen gezicht, diep gekrast in felle kleuren, de ogen stijf dicht, de mond, een gapend gat, opengesperd wagenwijd.…

Een mensenkind, het wordt geboren, als een ongeschreven blad En dan begint het schrijven, soms met krullen, soms in klad Met hoofdstukken van liefde, en hoofdstukken van last Dit boek is niet geschreven, maar in de ziel gekrast.…

Een waardeloos zilveren kruisje was 't, Beschadigd door weer en tijd; Drie lettertjes schenen er wel gekrast In 't plaatje aan de achterzijd'.…

O, gruwzaam woord van al wat stom en plat en muf en laag is, Van elk wiens hoofd te vol, wiens tong te log, wiens geest te traag is, O, voetbalterm, o, commisvoyageurs-, o kapperswoord, Dat in elk ingezonden stuk beslist, beslist behoort, O woord dat moet gekrijst, geniest, gekrast, gebriest, gesist: “Besjlllissst!”…

opnieuw als ze eindelijk in bed liggen moet ik naar boven komen om mijn verhalen te vertellen van zigeuners en vogelverschrikkers adelaars ook of nachtuiltjes met klauwen over een aap met een zoekgeraakte baby of de sterrennacht vol feeën en elfjes natuurlijk maak ik er tekeningen bij met zwaaiende armen getekend of met vingers in de lucht gekrast…