Alle inzendingen over sinterklaas komt op

heeft denk ik vast wat te maken met deze decembertijd mijn gedachten wegen thans zwaarder dan op andere dagen net als mijn beurs; kan ik dat tegenwoordig slecht verdragen mijn hoofd op houden is dan ook een dagelijkse strijd ter wille van het dichten en het dagelijks bestaan voed ik mijn tijd met arbeidsvol werken en denken ’s avonds deerlijk…

Je houdt m'n hand vast en ik kijk naar jou met je wapperende haren zingend in de kou Stralende ogen een brede lach pepernoten in 't verschiet vandaag is de dag En ik wil weer terug terug naar die tijd dat Sinterklaas een feest was in plaats van een strijd.…

Veel liefs van Sinterklaas…

na eerst dat kindermisbruik oogluikend te hebben geduld in z’n kerk blijkt dat ze aan de knechten wiens hulp hij krijgt bij z’n uit te voeren werk nooit volgens een of ander CAO een salaris gaven schandalig vindt u ook niet het bleken zowel de witte als de zwarte geronselde erbarmelijk slecht behandelde slaven en weer was het de katholiek…

kinderogen staren me aan het is prachtig maar ook heel dwaas vol verwachting klopt hun hart want ik speel dit jaar voor sinterklaas een ieder geeft zijn wensen door de een wil een boek, de ander een fiets ik beloof het ze allemaal plechtig alleen wie stout is geweest, die krijgt niets tot er een klein meisje bij me komt zij raakt me nog…

(mensen raken verward door de reklame waarbij de sinterklaas en kerstspullen naast elkaar liggen uitgestald, nu alleen de paashaas er nog bij, en de chaos is compleet)…

geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen zo op onverklaarbare wijze het voorjaar aan bomen weten nog even en dan komt…

geselen kale bomen met naakte takken weerstaan ontdaan als zij zijn van hun zware bladerlast als wachters al die winterse boosheid op gepaste wijze zij ruisen slechts en breken de wind transformeren al die schijnbaar ontembare koude boosheid in geluid en kondigen zo op onverklaarbare wijze het voorjaar aan bomen weten nog even en dan komt…

De sterren glijden weg op de eerste dronken stralen van het speelse morgenlicht. De zon gaat waarheen ze wil, op zoek naar een kier vindt ze jouw slaperig gezicht. Loom liefkoost ze jouw gapende huid wanneer jouw ogen verward de aarde raken. Kwetterende vogels bezingen het ontwaken van de dag, geeuwend boven de bemoste…

Stiekem komt hij om het hoekje gluren maar hij krijgt nog niet echt grip toch zal het niet lang meer duren dan weet je, daar heb je hem, verhip! Dan zal hij stormen laten razen en takken rukken van de bomen nee, de tijd is niet ver weg dan zal de herfst zeker komen.…

in vloeiende bewegingen het ritme van een liefdesdans staart blind op penetratie de lozing van ultiem genot schreeuwt kelen rauw en schor laat doden zelfs ontwaken ik ben klaar als jij komt…

Maar het maakt allemaal niks uit de woorden vallen rechtvooruit op vol vertrouwen kunnen wij zeggen niks te verliezen gewoon door gaan met rennen en dan lief komt het goed.…

Iedere zucht wordt breed uitgemeten in een te nauwe context Peinzend schrijf ik “ zelfbezinning “ in ledige hoofden Hun woorden schreeuwen op de blinde muur die zij steen voor steen bouwen, liefdeloos Zij donderen als jaloezie hen messcherp souffleert en zij zachtmoedigheid verwoesten Als kleinzerige dwazen verbranden zij…

Soms lijkt het leven niet eerlijk verdeeld een stap naar voor en dan twee achteruit denk je net ik heb alles in beeld komt het oneerlijke op een dag eruit Je omgeving lijkt met je mee te leven ieder doet z'n uiterste best ze willen allemaal goed bedoelde raad geven het is vaak alleen maar een test Woorden van meeleven wil je niet meer horen…

Er komt een man die zijn luie stoel verlaat, zich kalm verheft, zich naar believen kleedt, z’n baard herschikt en zich verdiept naar eigen traktaat en met zijn hand de uitstoot van het jaar behoedzaam van de rode mantel slaat, hij maakt zich even vrij om een nieuwe gesp aan zijn broekriem te maken, elk jaar komt er een gaatje…

Het mooiste komt nog! Dat zeg ik tegen mezelf Als ik door de donkere nacht ga Of als ik worstel met een zware last Het mooiste komt nog! Dat geloof ik met heel mijn hart Als ik zie hoe de zon opkomt Of als ik hoor hoe de vogels zingen Het mooiste komt nog!…

Nou vier ik Sinterklaas niet meer zo fijn als vroeger: want jij bent 5 december 2007 overleden...…

Heeft u het al vernomen, Sinterklaas is ‘aangekomen’. U dacht wellicht Aan zijn gewicht, Maar dat was juist afgenomen. Juiste taal bij soortgelijk vermaak Is vaak een gewichtige zaak.…

Wat zulllen de engelen nu brengen na dit veel bewogen jaar? Brengen zij een nieuwe toekomst of zijn we met de wereld klaar? Zullen zij van Vrede zingen of onheil dat ons wacht? Wat zullen de engelen brengen in deze donkere nacht? Hebben zij voor ons een boodschap dat weer in onszelf doet geloven zodat de wereld uit dat dal weer klimmen…

Mijn vader speelde elk jaar de rol van zwarte Piet maar helaas..dit jaar durft mijn vader niet. Hij staat opeens symbool voor de knecht van de rijken maar deze Piet kan je er niet mee vergelijken. Hij is slechts een verklede man die niets aan het verleden veranderen kan ook al vecht men voor het recht..rond 5 december is hij niet…

Dat vraag ik deze keer aan u, sinterklaas, ik wil geen speelgoed, marsepein of koek en ook geen speculaas!…

Misschien dacht u: ik vier geen kerst, de wereld is in rouw en ik sta ook met lege handen en ook in de kou.... na alles wat er is gebeurd en vraagt u zich af, waarom er tegenwoordig rond de kerst steeds meer wordt getreurd! Maar laten we het licht toch even schijnen in deze donkere dagen en nu eens niet om steeds meer welvaart vragen…

" Dus kinderen let heel goed op De Kerstman en zijn slee, Want heel misschien, ja heel misschien, Vliegt Sinterklaas ook mee.…

och, ik mijmer maar wat, turend achter een raam en het water al dagen spoelt wil eigenlijk niet weten hoe zo'n vroege ouderdom voelt ben ook niet wezenlijk met de toekomst begaan wat komt dat komt, zo wordt gezegd verpakt in een verbeelde droom in die zin ben ik niet overjarig gelijk de verwachting naar morgen die evenzo in de jeugd…

’t Is avond. Hoor, de wind waait door de bomen, Ik sta verwachtingsvol op het perron, En duik wat dieper in m’n capuchon, Gelukkig zie ik ginds de trein al komen. Op paardenvoetjes rijdt hij zacht naar mij, Maar dan,... gaat hij met wild geraas voorbij!…

Hij komt, hij komt.…

met de kerst blijf ik binnen in m'n bed omdat buiten van me gestolen mag worden ja en die Sinterklaas, die is geweest kreeg van mij “de donkerste zwarte piet”!…

Lieve Sinterklaas het is niet veel wat ik vraag een klein dingetje voor in mijn schoen wilt u dit misschien doen dan geef ik het weer door aan een ander hoor als wij dat allemaal zouden doen dan heeft iedereen wat in zijn schoen.…

Het wordt straks teveel voor Sinterklaas.…

Ik had een duikbril en een bolhoed op, Ik ging als monnik en als travestiet, Als Sinterklaas en toen als Zwarte Piet, Ik trok een bivakmuts over mijn kop, En daar mijn arts mij steeds niet heeft herkend Ben ik al zeven keren ingeënt.…