Netgedichten

netgedicht (nr. 7.872):

Als jij komt

Als jij komt
spreid ik gesteven lakens wit
klop dons in zachte kussens
sprenkel olie in lavendel

ik laat rust ontspannen worden
bind zijde aan polsen stram
de verwondering negerend
van blikken angst

gelijk een gekooide torenvalk
vleugellam gebonden
zwelt opstand in een stijf gelid
zich heugend in openbaring

waar zweet het vocht vermengd
in vloeiende bewegingen
het ritme van een liefdesdans
staart blind op penetratie

de lozing van ultiem genot
schreeuwt kelen rauw en schor
laat doden zelfs ontwaken
ik ben klaar

als jij komt