Alle inzendingen over bedankt

Voorstuwende kracht van de wind laat je dansen op de golven van het water je steven klieft de weerstand van het diep ranke masten als een houvast de zeilen bol op volle kracht de trots van hen die jou bevaren rechtsaan voortbewegend naar je doel vastbesloten zoekend naar een haven meer je aan in rust met kalm gemoed…

Zo dichtbij zonder het te weten Onvoorwaardelijk met me verbonden Geen bloedband maar niet met het origineel te meten Zonder het te weten vergaf je mijn zonden De rebel die je zag, heb je niet vastgebonden Zonder jou had ik nog vastgezeten Mijn vicieuze spiraal heeft je doen zweten Zonder jou waren mijn demonen niet heen gezonden Grove fouten…

Opgegroeid met de Donald Duck In tijden van simpel geluk De laatste drie pagina's immer Ollie B., ik las ze nimmer Behalve als hoofdrollen werden geboden Aan professor Sickbock, markies de Cantecler Wammes Waggel, zeepbellen uit orgel gevloden Dan pas ging Marten voor mij echt ver Przewalsky, onge-evenaard Is wat mij aan Toonder paart.…

Hij neemt me In zijn armen Niet liefdevol Maar stevig Kraakt me Verbijsterd In de lengte Beneemt me Kortstondig de adem Stokt mijn ribben Bonkt mijn hart Zodat ik Als ik buiten Ga Niet gebroken ben Maar rechtop Loop Met mijn hoofd In de wolken De afspraak Voor volgende week In ons beider agenda.…

Geef de dokter een patient en hij is in zijn element, zieke mensen maakt hij beter, Doe de loodgieter een verstopte pijp en de man is blij want gelijk, staat hij bij je op de stoep. Geef de schilder een kale deur en hij vraagt je welke kleur, je erop wilt hebben. Doe de tandarts een rotte tand, want die man is zó bijdehand, dat hij…

je hoeft geen dank je wel te zeggen ik heb het met liefde gedaan je hoeft je niet opgelaten te voelen ieder mens heeft het recht te bestaan er zijn altijd tijden van verdriet dat overkomt iedereen in zijn leven en toen ik zag hoe moeilijk je zat hielp ik gewoon, ook langer dan even nee, je hoeft geen dank je wel te zeggen je ogen en je…

Meegaan op de golven van verdriet jubelend bij ontluikend leven bij ravijnen en dalen reis ik mee Vandaag moet ik bekennen: www.nederlands.nl dank-u-wel!…

Precies twintig jaar geleden, Heeft hij zijn eerste boom geplant. Kort hierna is hij overleden, Ik voelde me sterk met hem verwant. De boom werd sierlijk en groot, Het had mooie ranke takken. Helaas was mijn opa al dood, Hij wilde er brandhout van hakken. Ik mis hem heel erg, Als ik kijk naar die berg, Houtjes van opa's boom. Ik mijmer…

het heeft gesmaakt dank u dankzij u heeft het gesmaakt het gesprek heeft ons geraakt de koetjes en kalfjes op afstand het varken meteen bij de oren het schaap over de dam gejaagd mist trekt dicht boven het land we hebben het woord gehoord dankzij u de tekst beluisterd de essentie doet ons wel wat de liefde op haar blote voeten moslims christenen…

Nederland zit vól met helden, mailer demon zegt mijn p.c. In geen wegen of verre velden, kan ik hier dan ook wat mee... Eerst hadden we een 4-engever, nu een die geen afzender heeft, wat is dat toch op deze site, het lijkt wel allemaal haat en nijd? Gedichtjes wil ik plaatsen, reageren mag écht iedereen, of het negatief of anders is,…

Je stapte binnen in m’n leven Doorheen de grote poort van m’n bestaan Je nestelde er je vriendschap En bent er nooit weggegaan Ik mocht mee op vele van je tochten Langs paadjes bezaaid vol geluk Je werd een vriendin voor het leven Deze band kon nooit meer stuk Maar jij was anders dan al die anderen Jij deed -telkens opnieuw- m’n hartje…

toen het regende in mijn hart leerde jij mij schuilen en ik mocht je niet danken toen het verdriet mij te veel was kwam je samen bij me huilen en ik mocht je niet danken toen alles donker was in mij hield jij mij in het leven en ik mocht je niet danken nu de zon weer in mij schijnt wil ik je alles geven en ik kan alleen maar janken…

Dit is een ode voor onze kinderen Volwassen mensen zijn het nu Samen hier bij ons opgegroeid En nu elk een waardevol individu Toen ze klein waren zorgden wij Zodat ze door konden groeien We hebben er zo van genoten Dat we ze op zagen bloeien Ze laten ons delen in hun leven Hun warmte en liefde zo puur Wij genieten van hun openheid Tussen…

Afhankelijk van de mechaniek, was menigeen de afgelopen tijd, bijna ziek... Voelde zich ontheemd, de site was "uit de lucht", onbereikbaar.... Opgelucht en velen met mij, hij is weer in de lucht, 'k leg mijn vingers op de toetsen en slaak een diepe diepe zucht.... van opluchting. Fijn dat jullie er weer zijn!…

He, jij daar die mijn gedichten leest Ik heb je nog nooit mogen ontmoeten Maar het helpt me dat ik ze met je deel Het geeft me weer grond onder mijn voeten Ik kan nu mijn gevoelens een plekje geven En mijn emoties in woorden en zinnen vertalen Mijn dichtwerken zijn wel niet professioneel En ik trek vast geen volle zalen Maar het geeft me…

Ik ben weer terug terwijl het tijdelijk afscheidswoord nog na-ijlt mijn hand nog warm is van het geven hoelang… een maand een zucht want zolang duurt een maandlang leven nog enkele zuchten dus een laatste hand kan nu gelegd aan tekst die stilgezwegen wordt maar ingelegd wordt in de hand als druk gemeend dan heeft het aan het zwijgen…

Soms glimlach je om ons - ik weet het wel- om al dat stoer en mannelijk vertoon. -Wij zijn het toch die deze wereld bouwen en al wat jij doet is zo doodgewoon, zo elke dag hetzelfde, kleine dingen: koffie en pap en grote stapels brood en soms- heel even maar- herinneringen aan wat het leven vroeger bood... Ach kom, dat gaat voorbij, de zorgen…

Mijn dank aan alle mensen die mij hebben gewaardeerd. Ik heb er zelf ook heel veel over mezelf van geleerd. Berichtjes op deze mooie site zelfs email op mijn pc. Blijkbaar raakte ik soms jullie harten hier ook mee. Bedankbriefjes kreeg ik zelfs uit herkenning van hun pijn. Hier zal ik jullie altijd en eeuwig dankbaar voor zijn. Het stelt…

Voor Gurien en An Door het plaatsen van ónze gedichten én de leuke reacties erop, gingen we nóg meer schrijven... Waar we voorheen alleen van konden drómen, zit er dankzij "HARTENKRETEN" nu dan toch écht aan te komen.... We gaan een BUNDEL uitbrengen, Gurien en ik, geniéten van de voorpret en ál het werk eromheen, maar vergeten toch…

ik wil je bedanken voor de liefde die je zovele jaren onbaatzuchtig hebt gegeven ik wil je bedanken voor de stilte, het luisteren, hoe jij vertrouwen schepte in het leven ik wil je bedanken voor alle zorg die je als vanzelfsprekend, zonder de juk af te werpen, droeg ik wil je bedanken, maar ik ben te laat, jouw heengaan... te vroeg ik zal…

in mijn dromen zie ik je nog we spelen, klimmen in bomen 'n sigaret op het dakkapel we voetballen als sterren in korte broek vluchten we niet op het groene gras ! we stoken een vuurtje smelten lood springen over een sloot we lachen, halen onze schouders op en legen onze laarzen de sloot, té breed we wringen onze sokken slaan ze droog…

Mag ik binnenkomen? er bij horen ik zal niet storen ja fijn graag een glas wijn.…

Eenzame sneeuw in een datumloze nacht Bracht mij alles maar meer dan verwacht Verwarmd door deze februarische kou Wist ik het ineens zeker Ik hou van jou…

Ik heb gehuild, gelachen en gevochten Ik lag in warme bermen en in gladde bochten Ik hief het glas, het viel in duizend scherven Ik wist de grijze hemel Toch weer blauw te verven Ben blijven pogen Al verbranden al mijn schepen Ik heb gebaald, gefaald En heb hem vaak geknepen Er was applaus en ik werd heftig uitgefloten Maar als ik ga dan zeg…

Helden vragen geen respons gewoonlijk wonen ze onder ons hebben haast helderziende ogen en helpen, uiterlijk onbewogen, degene die in zijn verdriet het zelf soms even niet meer ziet. Belangeloos, zonder misbaar, alsof geroepen zijn ze daar. Misschien heb ik het je nooit verteld maar voor mij ben jij zo'n held!…

Verliezen Opnieuw Twijfels en pijn Onzekerheid Waardeloos Huilen Steeds verder gaan Weer verdwalen Verschuilen Verlangen Opnieuw Sterk en krachtig Zekerheid Idealen Bestaan Jij mag er zijn Hier ben ik ‘k Ga met je mee Groeien Steeds vaker Je naam in de zon Geen vluchten meer Heldere schaduwen Zomers licht Een geschenk…

'k Wou jullie even hartelijk bedanken; nu jullie -numerieke talenten- in steeds groter getale langskomen heb ik na veel vijven en zessen en (syn)dromen positief gezien, dat er ook veel te vieren valt. Ik weet, 'k hoef jullie niet uit te nodigen voor mijn feest; ik zie vanzelf wel of jullie weer als ongenode gasten zijn langs geweest.…

Een jaar geleden was alles voor de laatste keer, nu vieren we het allemaal weer. Ons gezin telt nog steeds vijf mensen, dat is alles wat we ons konden wensen. Jij hebt ons een tweede kans gegeven, jij gaf haar opnieuw het leven. Wij zijn enorm trots op jouw moedige daad, waar wij allen bij zijn gebaat. Het is niet in geld of woorden uit…

Tussen de diepte en de heuvelrug Verliep het verlopen En verliet de brug Het verleden Aangekeken met lede ogen Verbogen en bezweken Geen weg terug Afgesloten en bewaakt Door de hand En de zucht geslaakt De band De lucht opgeklaard Een naam naar verre oorden Exotische gedachten Geluid van zij die lachten In nachten te verwoorden Dankbaarheid…

Verloren in mijn leven heb je mij een gevoel gegeven, ‘Ik ben de moeite waard’. Ook al is het alleen maar voor één dag, vandaag lijkt niet meer zo stil te staan, JIJ vindt het maar een simpel gebaar. Geen berekende woorden, geen doorzichtige leugens, een houden van in alle eenvoud, zo verdiepend en zo vertrouwd. In je schreien en in…