Alle inzendingen over haiku

In het hoge gras ligt zij onder zonneschijn. Dan een grijze wolk.…

De bonsaiboom staat eenzaam te dromen over wat had kunnen zijn…

Zachte morgenbries streelt mijn wangen in fluweel De kus van Zomer.…

Allen heen en weer Als rat, doch is levenspad Eenrichtingsverkeer…

Iemand negeren Is een schadelijke vorm Van mishandeling Het veroorzaakt pijn In zowel ziel als lichaam En het lost niets op Men geeft de ander Het gevoel er niet te zijn Onzichtbaar te zijn Het is ontkenning Van iemands geboorterecht Van iemands bestaan Iemand uitwissen Een stille moord zonder spoor Een perfect misdrijf…

Het koolwitje daalt ronddraaiend neer, landt op zijn dode soortgenoot.…

Blaffen naar de hiel... Dwerg op vier poten, subtiel, Met Dobermannziel.…

O zo klein en mooi puur uit onverwachte hoek een glimlach schittert.…

Wolkenzee drijft hier in alle sereniteit over en voorbij.…

Zou het niet bestaan... Kunnen namen zo begaan En het hart beslaan?…

oorverdovend in de zwoele zomernacht dat stekende geluid…

Met zijn web kan de spin nooit een kat vangen een reden tot spinnen…

Reizen en zwerven Elke keer weer onvoltooid Mooiheid van een droom.…

Zwarte kraai op tak zit sprookjes te verzinnen in de duisternis even bewegen boven paden van het park zomervleermuizen onder grijze lucht door de straten van de stad zwermen toeristen het maanlicht lacht achter gesloten ramen liefde ademt naakt.…

Jong onervaren Twee wezens vrij voor elkaar Vakantieliefde.…

als dief in de nacht bestormt water slapend land steelt mensen uit hun leven oevers verdwijnen rivieren vechten zich vrij de wanhoop golft ver…

verwoestend water stroomt nu zacht en vredig weg onthult de modder…

hij is een eiland vastgehouden door zijn zee in het grijze licht…

Drie herderinnen leiden hun schapen, spelen voor dorpsagenten.…

Gas uit grond geput Druk valt weg, geen wonder zeg Dat de aarde schudt…

Op hoge duinen, wiegend helmgras en een zee van kleine bloemen.…

Onbegonnen Tijd Waar ik dwangmatig naar schrijd Blijft uit Leven strijd…

de dood zo nabij mensen voelen zich niet vrij toch, het hoort erbij…

hij zag de chaos in het puin vond hij een schoen die niet van hem was…

het oude echtpaar vouwt stil de dagen toe op het Meanderspad Vandaag in de nieuwsbrief van 'MEANDER' mijn haiku bij de rubriek: 'Meanderen'https://meandermagazine.nl/2021/07/nieuwsbrief-27-4-juli/…

Een haiku is een schaakspel van lettergrepen waarbij elke zet telt. Tussen koek en ei worden kruimels gemorst voer voor vogels. De regen ruist de bomen worden nat een zwerver VOELT de kou. Zitplaats lijn 3 De stoel waarop ik ging zitten was nog warm van andermans billen. Forever young Lichaam op de vlucht het altijd jong zijn…

het rauwe geschors van het mes rond de appel - zij luistert naar vo met zijn oogappel chilt vo de namiddag rond - niet één twistappel de wangen van zijn oogappel - pratende schillen nanoen op het hof - een appeltje tijd voor elkaar…

de eerste reizen met een driewieler gemaakt zijn van lange duur…

Bermen zijn gemaaid: beter uitzicht voor verkeer, klein leven vernield.…

Het is zo benauwd. Maar dat laat me nu toch koud. Na al die regen.…