Alle inzendingen over vrouwen

verbaas me steeds als ik ga praten de woorden stromen uit mijn mond heb lang niet altijd in de gaten hoe van het een het ander komt ik kan het slechts met moeite laten een levensechte kwebbelkont het stoort me dan ook uitermate maar goed ik ben nu eenmaal blond dat haar mijn leven kon bederven daar werd ik me toen van bewust ik zal geen…

Dat we door de tuin lopen Dat we er hand in hand lopen Dat bloemen ons verbaasd aankijken De voorjaarszon op onze schouders gloeit Wij weten van geen wijken Het is aan lente wennen Willen het pad terug naar de tuindeur niet kennen Knopen het zingen van merels in ons oor.…

Beperkt houdbaar Zij schaamde zich voor haar streek liet toen haar hele handeltje verbouwen Nu is zij tegelijk kind en pornoster maar toch is ze niet blij of tevree Want alweer overtuigd van de noodzaak van een volgende dringende verbouwing ----------------------- (n.a.v. de documentaire « Beperkt houdbaar » over oa plastische…

Een vrouw is alleen een vrouw Zolang de man haar begeert; Wordt de roos zonder regen en dauw Ook niet door de hitte verteerd?…

Mannen wereld is het duivels valse Eden, clitoris en schaamlippen besneden haar lichaam onder zand en het hoofd gestenigd, wat er van over blijft, neemt zij mee in het vuur, het doodsbed van haar eega. Jouw naam ken ik niet. Mannen wereld is het duivels valse Eden soldaten in een leger van mishandelen en verkrachten, idolatrie van dollars…

Het ruikt er wee ook naar appels, citrusfruit Naar vis uit zee in hete olie gebakken Fruit met rot ligt al in de goot Mussen doen zich te goed aan kruimels brood Ze zijn er even uit, de vrouwen Hun tassen zwaar en meest van plastic Ze zullen niet rouwen als de tassen kunnen worden neergezet voor een roddel of een gesprek…

haar leven is een streven naar perfectie ze kocht bij de chirurg een frisse neus haar oren zijn niet langer tweede keus de labia weer toonbaar na correctie de borsten, na een grondige inspectie, bestempeld met het keurmerk ‘desastreus’ zijn nu plots ongekend volumineus een liposuctie maakte haar weer sexy ze blijft haar lijf Spartaans met…

er hing een meisje aan mijn lippen ik vroeg of ze me proefde likte mijn woorden over haar tong voelde weerzin in haar mond ik was tot achter haar wangen gekropen vroeg me af wat daarvan moest komen stak mijn vingers diep in haar keel en heb haar adem genomen ik ben blijven dwalen in haar hoofd toen ik vroeg wat zij eigenlijk wilde…

Ik heb jou heel de avond nagelopen Maar jij doet net alsof je mij niet ken En als je omkeek ben ik weggekropen Omdat ik weet dat ik zo lelijk ben Voor je me zei, dat jij me graag mocht lijen Had ik nog maling aan m'n scheve nek Ik dacht dat toch geen mens met mij wou vrijen Want mooie meisjes zijn 't meest in trek Voor jou had ik me bloesie…

Mijn tante Eugénie liet mij paardjerijden eerst op de knie en later op haar rug, ik was drie in het klooster, waar ze woonde Ik hield haar stevig vast door de gang van het convent gezeten op mijn zwarte ros "Genieke" hinnikte zij mijn spontane lachen los Ik draag haar met me mee en soms als ik mediteer zweeft zij in mijn zicht onverwachts…

Aan de overzijde van mijn gracht Wonen sinds kort nieuwe buren Een stel met een bijzondere hobby ‘s Nachts staan ze stiekem te gluren Samen sluipen ze door de huiskamer Lijken geheimzinnig intiem te praten Zoenen elkaar…kijken opgewonden En ik hou ze nauwlettend in de gaten De luxaflex gaat nu verder omhoog En ik zie twee grote statieven…

Een liedjeszanger schreeuwde op straat, dat elk 't kon horen: `Hier heb je nou 't bewijs, zo klaar als zonneschijn, Dat vrouwen geenszins mensen zijn! Eén oortje; koop! 't zal jou gewis bekoren.' Dit maakte Griet en Trijn verwoed: De toorn ontstak haar beider bloed: Griet greep hem aan, en zeide: 'ô Guit! men zal jou leren De vrouwen naar…

soms speel je een spel met het verkeerde katje ook nog eens zonder handschoenen een kapitale vergissing…

Mijn broek glijdt van mijn heupen Vet smelt als sneeuw voor de zon Opeens weer in maatje zesendertig Wist niet dat ik zo vermageren kon Mijn buik weer in haar strakke vorm In een week tijd zomaar zes kilo kwijt Korte truitjes kunnen zonder bezwaar Nu ik van mijn vetrolletjes ben bevrijd Leuke korte rokjes trek ik uit de kast Borsten wonderlijk…

Kortstondig de betovering Aangeraakt heeft hij haar Aan de oever van de Maas, aan de kade Gekust en gestreeld met 'n haarlok gespeeld Haar wimpers op echtheid getest Wat rest... laat zich raden De betovering... kortstondig.…

je ontgaat mij niet ik zag je weer van heel nabij ik keek je aan en zo deed jij in je ogen zag ik vijvers vogels vlogen uit het riet alleen de reiger bewoog zich niet…

Lelieblank is haar huid Verfijnd en o zo zacht Zacht roze haar lippen Ietwat vochtig als ze lacht Blond haar lang gelokt Glanzend als zonnelicht Benen eindeloos benen Prachtig lijf mooi gezicht Zij ademt geurige rozen Is lief sensueel en slank Ze fluistert mooie zinnen Vervuld van zwoele klank Ogen die verleiding spreken Stralen licht…

Mijn schoonzus is een beste meid Zeer uitdagend en erg charmant Blonde haren en flinke borsten Laat mannen eten uit haar hand Mijn schoonzus kent geen schaamte Draagt korte rokjes heeft bruine benen Ook al is ze dan geen achttien meer Ze laat zich door menig man nemen Mijn schoonzus kan heel goed liegen Daarin is ze cum laude afgestudeerd…

Vannacht liet je in je vertrek 'n lichtje branden Ik liep bij toeval langs 't was middernacht Of ik wellicht bij jou zou aanbelanden? Je huisdeursleutel zou steken in jouw slot? En op m'n tenen binnenkomen en fluisteren: slaap zacht, slaap zacht? Nee, want in mij was 't licht echt kapot En elk gesprek dat zou verzanden…

als sloofje heeft zij twee linker en schoenen koopt ze nooit ze wast en winkelt proletarisch tot schoon goed haar goede vorm verliest op een oever met haar knieafdruk en niemand vindt een zuiver geweten zo bijzonder zij telt de onderbroeken ziet bergen en klimt over de hoogste de hoop op beter het zit niet in haar genen maar morgen…

Ik heb geen haast meer in de liefde Niet meer in de dag noch in de nacht Dat jaren herinneringen dragen In de geest wat ouder wordt Is mijn hart niet meer zo jong En het lichaam minder mooi Lichten sterren in mijn hand Zijn mijn ogen transparant…

vrouwentongen slingeren zich venijnig een weg brokkelend laten zij van liefde geen spaander heel giftig spuiten zij vol haat dood in het rond innig met elkaar verbonden door een duister lot wenend om de zusters die niet werden verstaan…

het stond niet in de krant de met kijken thuis wel opgevoede waarnemer heeft het waargenomen op de kijkersbuis door het hele land hebben ze gereisd weer niet gevonden de ellenlange lijst met immense potentie van vermoeid toch slapeloos verward en depri droef en redeloos wissel in de humeuren al die opvliegertjes alles in één moeite…

Zij kijkt op een wijze die doet denken aan Da Vinci. Alles in evenwicht. Ze neemt een slokje van haar Cola Light. Haar witte zomerrokje waait een beetje op. Ze zegt: ‘Geluk bestaat. Zie je het voor je?’ Hij kijkt. Ziet mannen met een bierbuik en vrouwen met een grote onderkin. Mensen bezitten een te veel aan ik. Ze knipoogt. Zij…

ik zie haar kijken in een plasma van verlangen of haar oorbellen uitdagend genoeg afhangen of haar oogcontact pregnant genoeg de lading dekt of die haarlok op haar voorhoofd charmant genoeg de aandacht trekt of haar lip en kin subtiel genoeg begeerte wekt…

Als wachten omslaat in verlangen ligt twijfel naast de telefoon en lege brievenbus kilte sluipt in beelden van een ander die hij verzweeg maar zij toch gist tot de bel gaat en zij snelt met woorden schat ik heb je zó gemist…

Wees welkom oude vrouw jij die het leven hebt geleerd, de liefde, het geven het luisteren naar hen die zichzelf vervleugen in de wind wees welkom oude vrouw je mag er zijn zoals je bent zonder krachtprestaties het leven hoeft slechts doorgegeven de liefde slechts geleefd de zachtheid omarmd jezelf welkom geheten met wat je nu hebt…

aan jouw borst wil ik weer even liggen je bent in mijn gedachte als ik een appel schil het mes snijdt, glijdt langzaam in het vruchtvlees het leven heeft zijn loop genomen de wereld eet niet uit mijn hand ik ben uit koers geraakt hoe jij alleen mij zogen zal voeden met elan…

Ik hou’ van alle vrouwen Mijn hart is veel te groot Daar ben ik mee geboren Daar ga ik ook mee dood Ik kan geen vrouwen haten Dat is een groot gevaar Als d' een mij heeft verlaten Dan staat een ander klaar Ik hou’ van alle vrouwen Dat is een groot verdriet Met één kan ik maar trouwen En daarom trouw ik niet Ik hou’ van alle haren…

je strikt mij in het blonde vangnet van je gulle lach je verdrinkt mij in het blonde koren om je heen je lokt mij onweerstaanbaar in een gouden schrijn ik bedrink mij aan je ronde ogen van zeegroen en jasmijn ik wil je zoenen zoals de warme wind het welig graan…