Alle inzendingen over welzijn

Alles wat ik aanpak verandert meteen in goud, nooit doe ik ooit maar een klein dingetje fout. Mijn levenswandel is zeer de moeite waard, en dat is logisch want ik werk als een paard. Anderen kunnen mij amper of niet bijhouden en konden ze dat wel dan begrepen ze me niet. Omdat ik nu eenmaal op een ander plan zit, alsof ik high ben van mezelf…

zij heeft dezelfde groenteman als ik en koopt ook dezelfde gezondheden behalve dan haar befaamde aardbeien die kweekt ze zelf achter ’t huis niet op plastic maar op droog stro lekkerder aardbeien bestaan nergens die gekochte zijn nooit zo rood en zeker nooit zo sappig en zoet en helemaal nooit zo reusachtig bovendien pluk je ze al in…

krachtig maar zonder een waardeoordeel te willen uitspreken negeert hij zijn alter ego Een vrijwel dagelijks terugkerend ritueel - Jij macho / je zult me niet krijgen Jij ventje!…

Ik wou zo graag, maar wist niet wat iets hebben, dacht ik eerst, of doen ik wist dat ik iets nodig had geen euro’s, dollars, geen miljoen niets waar ik mensen mee kon kopen dat wist ik zeker, niets van macht maar iets dat dieper ging dan hopen iets dat met liefde werd verwacht ik wist zozeer dat ik het wilde zo heel intens, dat wat ik miste…

Ik hoef geen stoeipoesen meer in mijn leven, die types hebben zich gelukkig van mij afgewend, genoeg door hen geleden, genoeg geduvel gekend, mijn hart is verlost van een koortsig leven! Ik wil geen vrouwenlijf dat mij zal tergen, een geest die dagelijks verwarring zaait, een zomer die vroeg of laat verwaait, en verder, liever beklim ik echte…

Wat weemoedig blikt ze achterom, dat deed ze beter niet, want dat blikje achterom, was ’t laatste voor ze zich ter aarde stiet. Een tegel los, een schoen die haakte, dat blikje achterom, was wel zo vreeslijk dom, nu ligt ze met gebroken botten, omhoog te kijken in haar hoge bed en achterom kijken, dat doet ze voorlopig niet, al…

mischien kunnen wij wel niet zonder storm gaan we er uiteindelijk toch aan onderdoor soms was het stil en daar bleef het meestal bij dan opnieuw gaan geloven in de taak en aan je zij geheimen die niet in een zin verklaarbaar zijn het heeft met iets te maken zoiets als meedragen rijp voor het gekkenhuis zou je zeggen dus proberen te verklaren…

droevig schuilende dromen vervlogen met de wind in het hunkerende zand gebrand op verse sporen wacht het pad de leegte lang ogen die hier ruimte zien zijn dichterbij de marathon en vinden stil hun glans mijn voeten voelen warm tijd om vlam te vatten…

zuiver mij van haat van angst en van verlangen verwijder onzekerheid valse bescheidenheid en agressie ontvoer mij in eeuwige vriendschap corrigeer mijn waanbeeld van bestaan doceer mij omtrent harmonie in verloren liefde promoveer mij tot spil in eigen leven geef mij mijn plek…

donker omvat door de nacht stijgt worsteling naar boven om duwend een plaats te vinden als een demon: het oude zeer, niet goed geheeld ik wil daar niet verblijven! er komt geen rust geen magnolia die geurt geen klanken die kunnen strelen alleen de tijd zal de wonden helen…

Vandaag voel ik me goed, geniet weer van het leven, kom geen problemen tegen, er stroomt iets door mijn bloed. Vandaag voel ik me goed, de wereld lacht mij tegen, de somberheid ontstegen, een dag in vreugd begroet. Vandaag voel ik me goed, zo wandelend in de regen, ‘k voel het als een zegen, al is ‘t jammer voor m ‘n goeie goed. Vandaag…

Solange denkt de dingen op zij hoort niet meer zo goed haar ogen fladderen naar binnen gaan een eigen innerlijke weg Buiten schijnt de zon de noordenwind bijt in een ontbloot gezicht het wit tot avondrood Aan de ronde tafel maakt zij opnieuw de cirkelgang weer een jaar, twaalf maanden twee en vijftig weken Om haar heen vloeit de tijd…

Ik ken de droefenis van copyrettes, van holle mannen met vergeelde kranten, bebrilde moeders met verhuisberichten, de geur van briefpapieren, bankafschriften, belastingformulieren, huurcontracten, die inkt van niks die zegt dat we bestaan. En ik zag Vinexwijken, pril en doods, waar mensen roemloos mensen willen lijken, de straat haast vlekkeloos…

Geniet in je leven en pluk de dag! Dat geen zorgen voor morgen je plagen mag. Alles van de zonnige kant bekijken. Dat zal je vreugde geven en ga je het leven anders beleven!…

Begaan met hun lot altijd bereid altijd actief al te naïef wat is dat lot? nauwelijks afgevraagd impulsief al te bereid al te actief altijd naïef…

Voel je als een vlinder fladderend in de zachte wind Voel je als in vervlogen tijden als een zorgeloos spelend kind Voel hoe het was om te spelen in het gras toen je die fladderende vlinder was…

langs overbekende paden woelen mieren in mijn hoofd een vertrouwd gevoel in draaimaardoor nacht mallemolen, die maalt en maalt wirwarrend zwenken de wieken alles wordt fijngewreven op de steen van rond en rond kommerkorrels waaien weg als ik eindelijk inslaap…

achter de wolken schijnt de zon als men denkt dat alles tegen zit en men denkt ik kom niet meer verder zou men nooit de regenboog zien het is belangrijk hoe men zich voelt want zodra er een begin is volgt de rest liefde is niet te koop maar wel het mooiste wat er is…

Tranen zijn de zalving voor ons gemoed…

Ogen stralen Tot de zon opkomt Ogen stralen Tot de nacht is gekomen De wind is gaan liggen En het water valt aan Maar de stralende ogen Die staan vooraan…

De middelbare leeftijd is gewoon de gelukkigste tijd van je leven De hevige stormen van van de jeugd zijn dan uitgewoed en de gebreken van de oude dag zijn nog niet begonnen.…

als het avondrood door de bomen schijnt en de zon op de dag heeft geschenen is het heerlijk vertoeven aan de waterkant de stilte en de rust doen goed de drukte van de dag is verdwenen…

mijn verlangen woont in een lief buitenhuisje en verder niemand (senryu)…

Soms als ik denk dat ik leef loop ik rechtop en spuug ik het in mijn eigen gezicht Zo vertrouwd als het voelt is het ook…

benen kunnen mijn moeheid niet meer dragen tegenwind een te groot gevecht dus parkeer ik mezelf in de tram…

Ze noemen mij ook wel een geluksvinder de man zonder zorgen alsof ik de regenboog teken bij elke beweging van mijn hand Alsof de zon mijn innerlijk kust er altijd warmte in mij is alsof een engel in mij is geland Ze denken dat mijn reis rustig is dat het water zachtjes en doordacht zichzelf tegen de oevers aanduwt Dat het nooit…

In zijn armen slapen gaan In zijn armen ontwaken Morpheus heeft ons welgedaan…

even niet zo sterk als altijd even niet meer vooruit gewoon een paar passen terug gewoon weer doorgaan met een berg op je rug wij konden alles aan wij zaten vooraan maar nu is alles kapot geen lach op de mond even in de put even zonder geluk even beseffen dat het leven niet meer is dan een aantal lessen volg de rest en je staat stil een…

Zien oude mensen Herinneringen, De werkelijkheid met Een geschiedenis Verloren wanneer deze Afbrokkelt Personen vervagende Contouren De wereld wordt vluchtig…

Met de handen in de aarde de wind in mijn haren en beide voeten aan de grond Met de zon hoog aan de hemel de fluitende vogels aan het front Met de geur van groen gras de smaak van frisse lucht die prikkelt in de mond Met een hapje om te eten en een pleister op de wond Dan voel ik me een gelukkig mens en is mijn cirkel rond.…