Alle inzendingen over liefde

Jaren later, een beetje ouder op een klinkende dag, vol met een herkenbaar geluid en de geuren van je aanwezigheid in de boezem van ons huis, drong je helderheid in het diepste van mijn bron, lispelend zacht werden je ogen, waar vloeibaar parelmoer aan ontsprong, verscheen je even ten voeten uit, verwachting ingelost te dromen van omzwervingen…

ze was mijn vriendin, en zat diep in mijn hart maar ik moest door, ook al leefde ik verward nu schrijf ik de blues nee, niet blauw maar heel zwart neem me terug, neem me terug dus ik huil van verdriet ja ik leef van verdriet sluit mijn ogen maar ben toch niet boos ik denk aan een zachte hand langs mijn wang zonder doornen was jij toch mijn…

Niet eerder vielen de eerste dagen zo zwaar in zulke onbeholpen onbesproken liefde dat denken bijna pijn gaat doen in verlangen en verlangen het denken lijkt te verblinden met pure Pakistaanse wellust in ieder denkend hart een liefdeskogel over iedere hart denkende man een deken van bezielde tederheid zonder herinnering aan de vervolging…

Jij zo mooi zo lief en creatief, teder en gezellig een echte hartedief. Altijd stralend en spontaan Voor het leven een kompaan Bruine ogen mooi rood haar Zo is het plaatje helemaal klaar Kon ik kiezen tussen miljoenen vrouwen Zou ik jou voor altijd bij me houden. Ab imo pectore…

Je bent steeds welkom voor een persoonlijk gesprek en kopje koffie. Om eeuwige rust en zaligheid te vinden voor mij en voor jou. Wellicht de liefde voor en van iedere mens en alles wat is. Eigenlijk willen we allen hoogste geluk voor ons en ieder. Je bent steeds welkom om geheel jezelf te zijn en zo gelukkig.…

heb bloemen gegeven die in ontvangende handen niet willen bloeien zij konden niet groeien ondanks een open hart bleven de knoppen gesloten zijn met zorg en liefde begoten maar knakten in leven we hebben gepraat zijn elkaar tegemoet gekomen toch kunnen wij samen niet dromen…

Steeds als je mij met je ogen raakt wordt ik als kristal en doorzichtig, transparant, waarin regens licht door alle bloedbanen stromen, om uit te uitmonden in de delta van mijn amazone en in de druppels van haar regenwoud, overleeft ze voorzichtig in de parelmoeren palm van mijn hand. Kijk, het water ademen waarvan we zijn gemaakt, nog…

ik speel wat met de wolken verzin een zon en maan maar anders dan op aarde ik raak ze zelfs aan mijn heelal is ook oneindig in eeuwigheid kent tijd geen grens ben god in mijn gedachten laat de wereld wachten tot ik weer bij de mensen ben…

Haar frisse blik, haar heldere ogen. kolkend als water vult ze de leegte met mededogen. Mijn gevoel komt terug, laat me blozen. Over haar droom ik dan, op een bed rode rozen. Ze is bij me in de kille winternacht. Haar huid zo soepel, warm, glad en zacht. Ik streel haar over haar been, dat overheerlijke been. Ze is zo lieflijk, zo sereen. Bij…

Niemand had ooit kunnen denken, het leven vol mooie geschenken, enkel tijd bepaalt ons bestaan, om nieuwe wegen in te slaan. Een nieuwe gezamelijke weg, ontplooit zich zonder overleg, het overkwam ons gewoon, woorden stil in fluistertoon. Jij en ik wonderlijk samen, ware liefde mogen beamen, niets is voor ons teveel, herkenning in elkaars…

ooit vertrokken jullie vanaf hetzelfde perron in de gele trein gestapt bestemming onbekend kleurde dageraad blauw met schapenwolken ontlook ze voorzichtig als een passiebloem groeiden jullie innig doch gestaag naar elkaar ontmoetten vele hoogtepunten als wel diepe dalen waar steeds moeizamer uit omhoog geklommen werd leken obstakels groter…

Mijn woorden willen alleen maar jou vertellen ons samengeluk. Mijn diepste dromen willen jou werkelijk ontmoeten. Wij wensen jou en je geliefden een zalig leven en toekomst. Ik heb je even ontmoet en wil je niet meer missen. Mijn benen willen niet lopen maar stil rusten, jouw voeten voelen. Mijn armen willen alleen maar…

ik trek een draad en plak hem vast met oogcontact spin mijn web met lach en soepele gebaren de dialoog rijgt kruislings actiespanning op wordt zij mijn prooi of hang ik dadelijk zelf als uitgezogen pop…

zegen overviel viel voor mij neer neer op de grond grond onder mijn ziel ziel aan mijn voeten voetjes zo klein kleine handjes handen die streelden streelden over je haar haartjes zo blond blonder dan de zon zonnestralen warmden warme dekens dekten jou toe toe maar, slaap slaap je droom droom heen heen en weer wiegden wiegjes zacht…

wij trotseren nu met open vizier het nieuwe leven hebben het verleden bedwongen en met alles wat ik probeerde was jij mijn helpende hand in ogenschouw het eerste uur voorbij strelen handen in schittering magisch in zwijgzaamheid onze gedachten smelten samen ineen gelijk een ring liefde doet woorden fluisteren zo innig als maar…

vandaag geen woorden voor het licht laat het gloren onuitgesproken en ook geen woorden voor mijn lief laat haar liever nog wat dromen nu zij nog roerloos naast me ligt in het pure wazige ochtendlicht mijn zinnen nog zachter dan zacht ten volle met haar versmolten…

verstrengeld door liefde lezen zij elkaar in de weerspiegeling van de zee maren in de wolken zonneklaar blijkt dit nu allemaal passé hij leest zijn pijn in haar ogen blaam kruipt op vanuit zijn ziel probeert hij ze kussend te drogen wat eens solide was nu zo schriel lijkt deze magie doorbroken nu hij vaker in cirkels praat 's nachts…

pigmenten zijn gekozen penselen klaargelegd alleen de melodie waarin alles gaat verlopen is niet op toon gezet het is de symfonie van kleuren mengen die grenzen gaat verengen het speels improviseren van vorm en klank gaat niet uit de losse hand toch zal het doek gaan zingen omdat kleuren de pan uit zullen swingen…

In de verte knetterde de donder heel ‘t firmament kleurde grauw En op slag, als door een wonder stapte ze uit ’t overheidsgebouw Haar panty toonden twee benen via drie grote gaten zagen ze mij Uit slippertjes staken tien tenen die olijk keken onder haar kledij Kleine pootjes renden, o zo vlot naar waar ik ‘t reeds had gewild Die hoofdprijs…

Het is zwaar in een diep dal Het wordt zwaarder zodra je eruit klimmen zal Je bent moe en voelt je alleen Wordt weer sterk en bijt erdoor heen Kijk niet om, achter je ligt pijn en verdriet Tijd zorgt dat je al het moois weer ziet Zet de stap ook al lijkt alles stuk Er is een weg naar mooi nieuw geluk Begin opnieuw en verlaat de kille…

Vrede is maar een woord al zo vaak gehoord nog steeds is er oorlog en geweld waarbij een mensenleven niet meer telt. Wat zou de wereld mooier zijn als de mensen vreemdzaam zouden leven met elkaar geen strijd meer of verschil tussen blank en zwart, arm of rijk, ieder mens is toch gelijk! Vrede, is dus maar een woord al te vaak gehoord!…

stilte gaapt in de rood bezoedelde straat koude mist benadrukt rust met beperkt zicht een vage fietser zoekt als vroege vogel zijn bestemming op volgt de wakkere kater in zijn aangeschoten kop nieuwjaar ligt nog op een oor maar de wekker geeft aan goede voornemens al luid gehoor…

heb mijn beelden gehakt uit de helling van het leven ze vorm en uitdrukking gegeven in mimiek en gebaar keek naar ze op maar de voetstukken werden al kleiner met oog voor detail werd het gelaat in trekken steeds fijner ik sta in het dal zij kijken me aan hoe moet ik nu verder gaan wil melker 31/12/2010…

Wanneer de stilte in alle rust ontwaakt waarbij reden geen oorzaak kan vinden dan ervaar ik de passie in het opkomende licht die de cycles volgt zonder verweer een kreet die stil wordt bedwongen als serene rust wordt verstoord angst maakt zich compleet meester over mij het is net of de hemel mij roept dan denk…

Vingers over mijn aura Strelen mijn ziel Kippenvel van binnenuit Tranen in mijn ogen Voorbij het verleden De toekomst ver weg Nog nooit zo dichtbij…

In de donkere uren was jij mijn licht aan jou kon ik tonen mijn ware gezicht. Bij jou kon ik schuilen als ik moest huilen tot ik keek omhoog plots zag een regenboog in de mooiste kleuren. De warmte van liefde voelde en wist ik was weer thuis gekomen.…

In mijn hart brak reeds de lente aan toen ik haar stralende gezichtje zag Van benen, te mooi om op te staan maak ik thans ook nog even gewag In mijn hart laaide een enorm vuur uit een minuscuul vonkje ontstaan Van haar lichaam, haar rank figuur kon mij het prachtige niet ontgaan In mijn hart klonk de zachte klank met zeker honderd belletjes…

er is een jaar voorbijgegaan waarin het toch niet ging met strijd wat eer behaald maar bloedloos of met tegenzin er tussen in verknal de boze geest die is geweest treed in het nieuwe jaar maak dat tot feest…

Ik mens me wens me ben ze hoop en bang ze sterk en vang ze Ik mens me wens me ben ze mens me…

lijm is net als liefde, maakt kapotte dingen heel. sterke lijm kan niemand breken en stormen doorstaan en houd stevig vast echt vooraltijd!…