875 resultaten.
slammen met geluidloze stemmen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.036 in het kraken
van gebeden
roep ik de God
uit het verleden
met woorden die
ik had geleerd
Zijn Zoon heeft de
chaos ook niet gekeerd
paarden braken
hun nek en tanden
op stenen handen
die wezen naar elkaar
vingers beschreven
hun strijd met bloed
uit die tijd vol jaloezie
barstend van nijd
de zwarte hengst
met flanken die dampen…
Uit de kast
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.188 krampachtig nekt een strekken
tot een panisch staken
wat leidt tot lichaamshaken
en een licht ontregeld bekken
het lichaam wijst verkeerde kant
trilt als een zenuwachtige boor
en hoekt van achteren naar voor
zo bewijst de juist ontstane stand
nu scheuren, groeven gaan ontstaan
botten en spieren uit wandelen gaan
en de ribben springen uit…
De patholoog anatoom
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 638 De maan is een lijk
En ligt wit en bloot
Onder een laken op het zwarte
Plastic van het rijdend bed
Ik snijd in de nacht
Mijn metalen scalpel zoekt
Wanhopig naar het warme ochtendrood…
Bijna dertig
gedicht
3.0 met 48 stemmen 16.061 Jij beweert van niet
maar toch zijn die kleine rode adertjes
definitief geworden op mijn been
- jaarringen na het derde lot -
en ook de groefjes in mijn buik,
als ik er wat zonnecrème op wrijf
denk ik wel eens terug aan mijn benen
en mijn buik van toen en
aan mijn klein overbodig behaatje
dat er toen eigenlijk alleen maar was
om door jou losgeknipt…
lijf en koepletten van een levend lichaam
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.722 het levend lichaam loopt
in de rechter dij ontstaat
een gevoelloze spierlaag
als het lichaam gaat zitten
komt de dij weer bij
het levend lichaam lag
wel de hele nacht in slaap
wordt wakker met een zwaar
gevoel in de onderbuik
thermostaat van de prostaat
het levend lichaam ademt
maar als het de vage geur
van een roos wil opsnuiven
voelt…
Bed
gedicht
2.0 met 147 stemmen 32.874 oprollend zich de slaap gevat met
opgetrokken knieën, het hoofd in tussentijd
gestoken door ontbrekend glas, gewikkeld
in donkere vachten, geen gedachte
die mij hier niet wiegt, in deze schemerzee
ken ik mij pas, warm gevouwen deinend
deint alles dubbel, ik lig er
bijna ongeboren bij, dobber in eigen sop tot
de dag er op volgt: 'goeiemorgen…
GEVOED DOOR BLOED VAN VATEN
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.609 Het hart slaat ongestaag
in 't zelfde ritme door
Gestuwd door bloedtoevoer,
doet het dit vele jaren;
ook bij de drinkebroer,
de groente- en de hereboer,
en slome ambtenaren
Het hart, de motor van je lijf
het laat je organen
werken, zoals het werken moet
en mag niet aflaten te slaan,
gevoed door bloed van vaten
tikt het zijn slagen per…
Eten
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.309 Zwervend in gedachten
Kon ik de waarheid
wel ergens vinden
na heel veel strijd
maar die happen zijn zo snel genomen
't kwaad was dan alweer geschied
voelde ik me alweer schuldig
maar dat hielp me niet
ik leefde in een vicieuze cirkel
in de spiegel zag ik mezelf dan staan
vol afkeer keek ik naar mezelf
en at er vervolgens weer wat kilo…
gedicht voor jezelf
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.640 het huilen van de wereld
plensend op de aarde
in mijn straat
symfonisch en romantisch
neerdalend op mijn ruiten
vertederend en balsemend, als liefde
mijn liefde
die 's avonds door mijn geest danst
en plots is ze daar
in een diamanten schoonheid
schitterend van liefde
mijn liefde
zoals onze liefde
de fragiliteit van kristallen lelie…
Overgang
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.418 Op een rustige zaterdag,
helemaal alleen,
rinkelt de telefoon,
of je me stóren mag...
hebt last van het
fenomeen, de overgang,
heel gewoon.
We kletsen, zéker
ánderhalf uur,
lachen en huilen en
ik zeg je opeens,
wél bekend he, dit
hele gebeuren...
tijdens zwangerschappen
zaten we ook zo
te zeuren, een pijntje
hier, een probleempje…
Gevecht
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.599 Onder mijn lach
schuilt
'n triest gelaat
Veeg mijn tranen weg
niemand mag zien
hoe ik mezelf haat
Blij aan de buitenkant
maar zo
triest van binnen
Kan ik mijn gedrag
ooit nog overwinnen
Ik vecht
maar het voelt
of ik stil blijf staan
Vastgeroest
in het slechte
dat ik niet
kan laten gaan…
Cocon
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.435 Je lichaam zegt
geheimen toe
ik spreek geen gebaren
noch taal
twee handen
fluisteren iets
is het erger dan
of speel je maar
alsof…
Het hart .....
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 1.631 Breekbaar als glas
kwetsbaar, doch fijn
een ritmisch kloppen
zo hoort een hart te zijn
Soms een ander ritme
ietwat versneld of vertraagd
dat ligt aan de situatie
wat jij van jouw hart vraagt
Een heel klein lichtje
voor anderen in duisternis
een bepaald soort warmte
bij een groot gemis
Littekens door liefde
of het verwerken van rouw…
ben ik dit?
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.429 ben ik dit,
zo rond en dik.
een broek die strak zit,
dit ben ik.
waarom ben ik dit,
in een trui die niet lekker zit.
dit ben ik,
rond en dik…
mijn schaduw deelde zich
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 920 mijn schaduw deelde
zich en stapte uit het
donker van de nacht
echo's van onhandelbaar
klonken bedreigend zacht
de eerste schrik
verlamde en nagelde
de voeten in het zwart
de splitsing was volkomen
ieder deel stond nu apart
zolen op de grond
de rest gewoon illusie
mijn geest verdroeg
niet deze werkelijkheid
maakte schreeuwend…
Ochtendgloren
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 988 In mijn dromen priemen
prikacties van verleden tijd;
tastbare tintelingen
vertalen herinneringen
sprankelend als bronwater.
In de grotten van mijn lijf
weerklinken geluiden
van verzwegen leven
en wervelbeelden
puilen mijn ogen uit.
Nuchter spant het licht
de kleurbogen
van druppels dauw
en klaart de stilte
een tranend bezinnen.…
zij
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.576 zij heeft een lichaam
dat warm en zorgzaam
misschien soms wat moeizaam
mijn aarde doet beven
zij heeft een geest
die stil en beheerst
er steeds is geweest
sinds ik begon te leven
zij heeft de tijd
die vast zonder spijt
in verleden verglijdt
maar mij jong laat blijven
zij is de vlinder
die zonder gehinder
niet meer en niet minder…
lichtsignalen in de taal van bloed
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.069 breek het glas
scherven sturen
lichtsignalen in
de taal van bloed
vampieren zoeken
en verstaan het
onderbreken van de
schaduw donders goed
hangen aan de keel
drinken je gedachten
halen krachten uit
het pulsen van je hart
het ogenzwart
verkleurt tot lijkenwit
en echoot het gebeuren
van de zieleoverdracht
leeggezogen zwerft…
leven
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.300 Zo pril en prachtig
Zo teer en zacht
Zo nieuw en onbeschreven
Elk kind geboren
Maar later dan de ommekeer
Zo oud zo lelijk
Zo vergaan en hard
Zo dikwijls ziek en pijn
Is menig mens beschoren…
Morgen word zij zestig !!!
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.441 Haar schoonheid is al lang vergaan
toch blijven mannen, als zij voorbijloopt,
even staan.
Kijkend naar de twinkeling in haar ogen,
haar lichte tred, haar lange benen
soepel bewogen.
Haar haren grijs, onder een pet,
haar mond, nog net geen glimlach,
maar.....nog steeds koket.
Morgen word zij zestig jaren,
zestig jaren rond.
Toch voelt…
Geur
gedicht
2.0 met 38 stemmen 15.180 met Tijgerbalsem
masseer ik
mijn pijnlijke bovenarmen
goed spul
zegt de mevrouw van de mensendiecktherapie
uw lichaam is uw voortuig
zegt ze
maar u heeft het niet
zo goed onderhouden
zegt ze
en: u slijt
die geur van kajoepoetih-olie
in de balsem wasemt rust
in 1955 masseerde jij je
moegeleefde lichaam ermee
hoe geurde onze kamer
altijd…
Teveel
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 1.395 Eerst waren het je ogen,
toen viel je gezicht in het oog
De woorden in mijn oren en de handen
die ik bekeek terwijl jij ze rusten liet op mijn knie
Zo mocht ik steeds meer zien – de contouren van je voeten
toen jij je thuis ging voelen hier, de schoenen uit,
de voeten bloot. En jij besloot te blijven en te slapen
naast mij. Ontklede toen je…
plank
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 849 hij voelt de adem uit zijn longen groeien
de woorden staan stijf in zijn keel
zoals zijn lichaam dat een plank is
en langs alle kieren kraakt
vol wormen en vol sporen van regen
de foto in zijn handen is niets
dan een vlekje vertroebelde troost
dat hij tegen zijn dovend hart drukt
en indommelt…
de man in de spiegel
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.113 De gladde wangen zijn verdwenen
De lippen ooit vol, warm en vrouwelijk gestift
Zijn nu met mannelijke trekken begift
Gezichtsbeharing is verschenen
Wenkbrauwen vol, de kaaklijn strak
Waar borsten fier naar voren staken
Is nu nauwelijks iets meer om aan te raken
De rechte schouders , volmaakt in dit pak
Een droom is vervuld
Bewondering is…
Overgang
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 925 Eens groeizame aarde
zaden in haar schoot
wassende loten
wuivend in avondrood
Het oogstfeest nadert
uitgerukt haar kroost
onrijpe gewassen
op tijd geloosd
Decennia van vruchtbaarheid
in jaren verloren
‘n tanende levensstroom
in droogte bevroren…
Doktersverklaring
gedicht
3.0 met 30 stemmen 12.156 Ik vraag de dokter zelf even te spreken.
Hij blijkt een heel gewone man te zijn;
zo sterk zelfs, dat ik durf te vragen of hij
misschien zijn witte jas weer aan wil trekken
voor het effect. Hij knikt en hij verstrekt
in uniform zijn informatie. Wij
zijn vrienden want hij weet dingen van mij
en ik heb altijd naar hem opgekeken.
Ik zeg: 'Ik…
maatje meer
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.174 Het leven van een rubens,
gaat niet over rozen.
Je moet jezelf bewijzen,
om andere in je te laten geloven.
Loop je door de stad,
dan voel je soms de ogen.
Jeetje zie je dat,
daar zou best wat van afmogen.
Loop je op straat een ijsje te eten,
zie je ze denken.
Kan ze niet beter,
in de sportschool gaan zweten?
Ben je op een feestje…
Jouw .....
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.781 Jouw handen
op mijn wangen
't omvatten
van mijn gezicht
Woorden zo zacht
gefluisterd
brengen mij
'n beetje licht
Jouw vingers
volgen de lijnen
gevormd door 'n lach
maar ook verdriet
De echte pijn
zit van binnen
aan de buitenkant
zie je dat niet
Jouw ogen
zoeken en vinden
nooit eerder verteld
het échte verhaal
't Maakt me…
eeuwigdurend verlies
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.247 verlangende hartstocht
vreedzaam zinkend
oplichtende woorden
vertedert intens
wijnrode kleuren
doordringen maagdelijkheid
eeuwigdurend verlies
verzachtende nachten…
Jouw gezicht .....
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.532 Een stralende lach op je gezicht
ogen die fel staan maar ook kunnen verwarmen
'n blik starend in de verte gericht
Gedachten die heden en verleden omarmen
Af en toe een rimpel op je voorhoofd
'n peinzende rimpel wel te verstaan
eentje die je stralende lach verdoofd
waardoor de blik somberder kan staan
Maar dan komt er weer die glans
die…